WAKE UP

Όποιος δεν το έχει κάνει ακόμα επειδή ασχολείται με το να διαβάζει/γράφει μπούρδες επί μπουρδών, μπορεί ακόμη να ξεπλύνει τη ντροπή του επισκεπτόμενος το project που φιλοξενεί το Art Attack. Πρόκειται, χαλαρά, για ότι καλύτερο έχει ανέβει στην ελληνική blogόσφαιρα μέχρι τώρα. Αυτά

Χαρίζονται χιονάτα κουτάβια (see photos)

Όποιος/α ενδιαφέρεται ας επικοινωνήσει στο arxediamedia(at)yahoo.gr
critical update : 21/11/2007

Πρέπει να δούμε κατάματα την πραγματικότητa

"Πρέπει να δούμε κατάματα
την πραγματικότητα"
(click the link)

(αφιερωμένο στην greek.gay.lolita)

More-Inc.com

Net.Art for the Mass (click the link)

(αφιερωμένο στον preza.tv)

Μύθος και Πραγματικότητα, Αστικοί Μύθοι, Έρευνα..

Στις μεγαλουπόλεις που ζουμε την σημμερινή εποχή που πολλά και διάφορα βγαίνουν στην φόρα και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο φτάνουν στα αυτιά μας, όλοι θα έχουμε ακούσει διάφορες ιστορίες που είναι δύσκολο να πούμε σίγουρα αν είναι αλήθεια ή ... παραμύθια. Τα όρια του μύθου με την πραγματικότητα δεν είναι ξεκάθαρα και ιστορίες που κάνουν εντύπωση μπορεί να κυκλοφορούν ίδιες ή με μικρές παραλλαγές σε διάφορα μέρη τόσο της ίδιας μεγαλούπολης ή της ίδιας χώρας, όσο και διαφορετικών χωρών και ηπείρων.



Ο όρος που έχει επικρατήσει για ιστορίες τέτοιου τύπου είναι "Αστικοί Μύθοι"(Urban Legends). Σκοπός αυτού του Post είναι η σηλλογή και έρευνα Αστικών Μύθων που κυκλοφορούν στην Ελλάδα σήμερα.
Εκθέτωντάς σας μερικές από τις ιστορίες τις οποίες έχω μαζέψει τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα αλλα και δινοντας σας παραδείγματα ιστοριών που παραουσιάζονται international, θα ήθελα να σκιαγραφίσω τα χαρακτηριστικά των Αστικών Μυθων και να σας προσκαλέσω να μου στείλετε ιστορίες που έχετε εσείς ακούσει βοηθόντας με έτσι να μαζέψω υλικό για περεταίρω σκέψη και ανάλυση.




Χαρακτηριστικά:

- Είναι ιστορίες που παρουσιάζονται σαν αληθινές!
Συνήθως δεν έχουν παρατηριθεί από αυτόν που την αγηγείται την συγκεκριμμένη στιγμή αλλά είναι σίγουρος πως το έχει δεί ένας φίλος του ή κάποιος φίλος φίλου.

- Παρουσιάζονται σαν γεγονότα τα οποία έχουν δημοσιευτεί σε κάποια έφημερίδα ή πιο πρόσφατα στο Διαδύκτιο αλλά χωρίς να μπορούν πάντα να αναφέρουν ακριβώς την πυγή, όμως να μας διαβεβαιώνουν για την αξιοπιστία της.

- Είναι τις περισσότερες φορές αξιοπερίεργες, εντυπωσιακές και άξιες λόγου.

- Παρουσιάζονται από διάφορες πλευρές, δηλαδή μπορεί να ακούσουμε την ίδια ιστορία από διαφορετικά άτομα που δεν έχουν καμία επαφή μεταξύ τους (σαν να έχει συμβεί πολλές φορές ή να το έχουμε ακούσει όλοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο).

Παρατήρισή μου είναι ότι στις ιστορίες αυτές το σημμαντικό στοιχείο δεν είναι τόσο το αν είναι ή δεν είναι αληθηνές αλλά, οι σηνθήκες και διαδηκασίες διάχυσής τους σε εθνικό και πολυεθνικό επίπεδο.

(τα χαρακτηριστικά αυτά βασίζονται σε δικές μου παρατηρίσεις και δεν υποστιρίζω πως είναι απόλυτα, παρακαλώ τα σχόλιά σας στα χαρακτηριστικά αυτά)

Παραδείγματα:

Ελλάδα:

Το εισητήριο.
Κυρία κάθεται στο λεωφορείο και σε κάποια στιγμή ένας μαύρος έρχεται και κάθεται δίπλα της, ενοχλημένη αρχίζει να μονολογεί για την κατάσταση με τους ξένους στην Ελλάδα σήμερα και πίανει σηζήτηση με κύριο που στέκεται δίπλα της λέγοντας για τους αλβανούς, τους κινέζους, και γενικά για όλους αυτούς τους βρωμιάριδες που έχουν μαζευτεί εδώ και μας πέρνουν τις δουλειές, μας κλέβουνε και ακόμα τί καλά που ήταν πριν έρθουν όλοι αυτοί εδω. Ο μαύρος όλη την ώρα παρακολουθεί χωρίς να μιλάει οσπου μπαίνει ενας ελενκτής. Η κυρία περίφανη ανεμίζει το εισητίριο της κοιτώντας τον μαύρο περίεργα να δει αν έχει και αυτός. Με μια απότομη κίνηση ο μάυρος της αρπάζει το εισητίριο και το τρώει! Έρχεται ο ελενκτής και στην ερώτησή του προς την κυρία "το εισητίριό σας παρακαλώ" πέρνει την απάντηση "δεν έχω, μου το έφαγε ο μαύρος(?)" Φυσηκά η αντίδραση είναι: "μα τι λέτε κυρία μου, τί πράματα είναι αυτά" κ.τ.λ....

Αυτό είναι παράδειγμα ιστορίας που έχω ακούσει από τρείς διαφορετικούς γνωστούς και φίλους μεταξύ 2001 με 2003 στην Αθήνα.

Ράστα.
-Στα ράστα ενός φίλου μου που ήταν πολλά και μακρυά κάνανε φωλιά κατσαρίδες!!
-Ένας φίλος με μακριά Ράστα είχε κρυμμένα μέσα 15g χόρτο και αφού τον σταμάτησε η αστυνομία και έψαξαν παντού (μέχρι και στην πίσω του τρύπα!) δεν το βρήκανε.
Την ιστορία αυτή την έχω ακούσει 3-4 φορές απο το 2001 μεχρι το 2004. Εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός ότι μετά το 2003 δύο φορές που την άκουσα συνοδευότανε με το ίδιο σχόλιο οτι τωρα όμως οι μπατσοι το ξέρουνε πια και ψάχνου και τα Ράστα.

Κόσμος:

Η γάτα.
Κυρία στην Αμερική πήρε τεράστια αποζημίωση από εταιρία γιατί έβαλε την γάτα της να στεγνώσει στον φούρνο μικροκυμμάτων και η γάτα φυσικά έκανε μπούμ!! Η αποζημίωση δώθηκε γιατί δεν έγραφε στις οδηγίες "μην βάλετε την γατα σας να στεγνώσει" και απο τότε το γράφει!!!
Αυτό είναι παράδειγμα ιστορίας που έιναι αρκετά γνωστή και την έχω ακούσει και στο Λονδίνο απο Πολωνέζα φίλη.

Δύδιμοι Πύργοι.
Οι Εβραίοι που δουλέυανε εκεί το ξέρανε και την ημέρα εκείνη δεν πηγανε για δουλεια.

Στείλτε παρακαλώ τις τις ιστορίες σας απο Ελλάδα ή τον Κόσμο, με παρατηρίσεις ως πρός το πότε τις ακούσατε (χρονολογία, αν δεν θυμάστε στο περίπου), πόσες φορές τις ακούσατε και από πού ήτανε αυτός/οι που σας τις είπε (έλληνας ή ξένος, απο την Αθήνα τον Βόλο κτλ), στο:

urbanlegents.rsch@yahoo.com

Σας ευχαριστώ...

Η συνομωσία των αυτοκινητόδρομων

Σε αυτό το όνειρο είμαι ρινόκερος.
Προέρχομαι απο ένα σπίτι , άγνωστο πού και μπροστά μου βρίσκεται η ίδια πόρτα. Την έχω ξαναδεί σε άλλο όνειρο, μεταξύ μας μεσολαβεί και πάλι η λεωφόρος. Τα φανάρια συνομωτούν ,όμως όλο αυτό δεν είναι ακόμα εφιάλτης.
Υπάρχει ένα ζήτημα.
Καθώς απο ότι φαίνεται προερχομαστε όλοι απο ενα εργοστάσιο που κατασκευάζει λάμπες για πορτατίφ κομοδίνου , παρουσιάζεται η επιτακτική ανάγκη να κλέισει κάποιος τη πόρτα της αψίδας. Το αναλαμβάνει απρόθυμα μια φίλη που κάποτε τη λέγανε πηνελόπη. Φαίνεται σαν τελετουργική παράδοση , εφόσον πάτησε το ποδι της στο δρόμο πρεπει να κλέισει εκείνη τον Θρίαμβο , θέλω να πώ , ουσιαστικά της το αναθέτω. Αργεί όμως , δεν φαίνεται πουθενα ,καταλαβαίνω οτι μπήκε μέσα και έμεινε εκεί. Η πύλη είναι ακόμα ανοιχτή. Πολύ πίσω απο αυτό , πίσω απο τον αυτοκινητόδρομο που χωρίζει σα ποτάμι το εκεί που είμαι με το εκεί που προφανώς ενας κήπος ξεκινάει , υπάρχει σύγχυση. Στην εξοδο του σπιτιού απο το οποίο μόλις εχω βγεί, μία κάντιλακ εμποδίζει κάθε είδους συναναστροφή με το πεζοδρόμιο. Η θέση της αναγκάζει τον περαστικό κόσμο να σκουπίζουν τα μανίκια τους στον προφυλακτήρα της. Ο Οδηγός της μου δείχνει μια φωταγραφία. Απεικονίζεται μια μακαρονάδα ή πίτσα . Είναι ακόμα ζεστη. Ο Οδηγός μέ ρωτάει αν την έχω δεί πουθενα. Τον κοιτάζω , ξέρω καλά ποιοί είναι οι επιβάτες αυτού του αυτοκινήτου. Μεσα στο πορτ μπαγκαζ σίγουρα κρύβουν τούρτες και μπαστούνια του μπέηζμπωλ. Εχω φάει ευχαριστώ του λέω ,δεν τον εμπιστευομαι και φεύγω να ψάξω την τάδε . Περνάω τον αυτοκινητόδρομο , περνάω την ανοιχτή πύλη που κάποιος πρέπει να την κλείσει και μπαίνω στον κήπο. Εκει πέρα βρίσκεται εκείνη , ξαπλώνει στο γρασίδι , παρατηρω οτι έχει μεταμορφωθεί σε καμηλοπάρδαλη. Διπλα της βρίσκεται μια άλλη γνωστή μου , το συνηθίζουν να ανταλλάζουν σχήματα η μία με την άλλη αλλα τώρα μόνο η τάδε έχει μακρυ λαιμό , η δείνα φαίνεται να απολαμβάνει την εξοχή. Ισως πιστέυει οτι βρισκόμαστε στη ciutadella ομως είναι βέβαιο οτι δε βρισκόμαστε εκεί. Σκέφτομαι ελάχιστες ομπρέλες ανα δευτερόλεπτο. Δύο μέλισσες μέ τσιμπάνε. Ο καφές λέει πολύ πίσσα και καθόλου πούπουλα. Στα τοιχώματα του φλιτζανιού μια μικρή πάπια κυνηγάει μια μεγάλη. Όπως το περίμενα , εκεί βρίσκεται και ο οδηγός της κάντιλακ. Φοράει δερματινο τζάκετ. Θα μπορούσε να κρατάει μια ράβδο διότι δεν είναι πια ο ίδιος , ούτε το όνειρο είναι το ίδιο.
ελα μου λεει
φέρνω το ρινικό εκνέφωμα της αλλαγής

Θεε μου γιατι δεν την έκλεισα εγω τη γαμημένη τη πόρτα?

Βοηθείστε και σεις να αλλάξουμε τον κόσμο - Όλοι οι bloggers ένα τρελό-τρελό παρεάκι xxx

(αν δεν έχετε πληροφορηθεί ακόμα για την επανάσταση που φέρνουν τα Arxedia Media, καντε click εδώ)

{απάντηση στην ερώτηση φίλου χρήστη : " Η παρτούζα πως ακριβώς γίνεται;"}

Δυστηχώς παραγγελία συστήματος και μηχανισμού που να υποστηρίζει τη δυνητική παρτούζα δεν είχε προβλεφθεί κ αυτό το αναγνωρίζουμε ως σοβαρό έλλειμα. Όμως ο λόγος δεν ήταν ότι είμαστε τίποτα πουριτανοί κουραμπιέδες, αλλά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο θα αύξανε κατακόρυφα το κόστος.
Για την πραγμάτωση ενός τέτοιου μεγαλεπίβολου οράματος (συγγνώμη κυρίες και κύριοι, αλλά) θα πρέπει να υπάρξει μια ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ-ΜΑΖΙΚΗ κινητοποίηση όλης της blogόσφαιρας ώστε να μαζευτεί ένας ικανός αριθμός ανθρώπων που θα χρηματοδοτήσουν (έστω από το υστέρημά τους) ένα μικρό κομμάτι(αυτό που θα τους αναλογεί) μιας τέτοιας παραγγελίας. Όσο περισσότεροι, τόσο μικρότερο και το ποσό.

Για το λόγο αυτό, από αυτό εδώ το ταπεινό site ,απευθύνω ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ έκκληση σε όποιον έχει τη στοιχειώδη τσίπα επάνω του και θέλει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να αλλάξει τον κόσμο μαζί μας, να αφήσει comment που να δηλώνει τη συμμετοχή και θέλησή του να συνδράμει αυτήν την ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ προσπάθεια που θα φέρει την επανάσταση σε ΚΑΘΕ επίπεδο.

Επειδή η πίεση ήταν τεράστια, ξεκινήσαμε να διαθέτουμε το σύστημα αμέσως μόλις πήραμε το σήμα από την εταιρία στην-οποία-έχει-γίνει-η-ανάθεση ότι το πρώτο σύστημα ήταν έτοιμο. Ήταν τόσο μεγάλη η πίεση και ο ενθουσιασμός που δεν πτοηθήκαμε καν ( κάνοντας πέρα τους ορειώμενους marketing&communication managers του Arxedia Media )από το γεγονός ότι η μή ταυτόχρονη διάθεση gay/lesbian και straight συστημάτων θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για το status του blog μας ως κατεξοχήν μη-politically corect και ρατσιστική κίνηση. Όταν κρατάς το μέλλον του κόσμου στα χέρια σου, δεν υπάρχει χώρος για marketing (αυτό είναι το ήθος/ethos του Arxedia Media). Φανταστείτε δεν κάναμε όυτε beta-test!!

Όταν ΚΑΙ τα gay/lesbian drives παραδοθούν, θα ανοίξει ο δρόμος και για την πρωκτική διάσταση της συνεύρεσης και έτσι θα ολοκληρωθεί και το καρέ των hardware προυποθέσεων της παρτούζας. Το δύσκολο όμως στην περίπτωση της παρτούζας δεν έχει να κάνει με την hardware υποδομή, όσο με την ανάπτυξη ενός software ανώτερης γενιάς και κυρίως με την ανάπτυξη μιας σαφώς πιο sophisticated network-αρχιτεκτονικής. Με άλλα λόγια η παρτούζα απαιτεί ένα εξειδικευμένο κέντρο διαχείρησης με κατάλληλα καταρτισμένους operators.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Πρέπει δηλαδή (όπως και στις off-line συνθήκες) να υπάρξει ο κατάλληλος συντονισμός.

• Παρακαλούνται όσοι έχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ανώμαλες ιδέες να επικοινωνήσουν άμεσα

• Πες ΟΧΙ στο φόβο από αρρώστιες. Πες ΟΧΙ στην αμφιβολία σου για την εξωτερική σου εμφάνιση. Πες ΟΧΙ στα ρομαντικά ραντεβού και τα σιχαμερά χάδια. Πες ΟΧΙ στα επικίνδυνα βλέμματα που απειλούν σαν καθρέφτης. Πες ΝΑΙ στο FuckU-FuckMe(tm) και άλλαξε τον κόσμο παραγγέλνοντάς το ΤΩΡΑ εδώ

• God bless us all..

To Arxedia Media σας φέρνει πιο κοντά. Order NOW

To Arxedia Media βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την παράδοση του έργου που είχε αναθέσει στη © 1999 FUFME (Inc. All rights reserved) και τη διάθεσή του στο κοινό.
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα καινοτόμο σύστημα που θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά του ελληνικού διαδικτύου και της blogόσφαιρας υπερβαίνοντας τις κατεστημένες και παρωχημένες ιδέες περί ψυχρού μέσου και της αδυναμίας του να φέρει τους ανθρώπους κοντά.

Τι είναι το FuckU-FuckMe(tm);

Το FuckU-FuckMe(tm) είναι μοναδικό προιόν στην κατηγορία του και δεν μπορεί να συγκριθεί με οποιοδήποτε άλλο σύστημα επικοινωνίας αυτή τη στιγμή. Στηρίζεται στην προηγμένη, ισχυρή και αποδοτική αρχιτεκτονική του πρωτοκόλλου που χρησιμοποιεί καθώς και στους περίπλοκους αλγόριθμους που εμπλέκει.
Το FuckU-FuckMe(tm) παρέχει την πληρέστερη σεξουαλική εμπειρία για το internet αλλά και το εταιρικό σας intranet. Τα πανίσχυρα χαρακτηριστικά γνωρίσματά του σας επιτρέπουν να επικοινωνήσετε σεξουαλικά εξ αποστάσεως με το ταίρι, μακρινό συνεργάτη, φίλο σας ή (γιατί όχι;) και με έναν άγνωστο blogger, παρέχοντάς σας την απόλυτα ρεαλιστική αισθησιακή εμπειρία της πραγματικής επαφής.

Πώς δουλεύει το FuckU-FuckMe(tm) ;

Το basic πακέτο του FuckU-FuckMe(tm) αποτελείται από 2 hardware μονάδες, το

GenitalDrive(tm) model F (female)







και GenitalDrive(tm) model M (male),




ενώ συνοδεύεται και από ένα software που εγκαθιστά ένα πανεύκολο στη χρήση interface.
Το GenitalDrive εγκαθίσταται σε μια οποιαδήποτε ελεύθερη 5.25" slot του pc σας. Το FuckU-FuckMe software συνδέει το GenitalDrive σας με μια αντίστοιχη μονάδα σε ένα μακρινό PC χρησιμοποιώντας το πρωτόκολλο TCP/IP. Όταν αρχίσετε την εξ αποστάσεως σεξουαλική επαφή με το ταίρι σας χρησιμοποιώντας το FuckU-FuckMe(tm) , το σύστημα θα μεταδίδει όλες τις ενέργειές σας στο δικό της/του GenitalDrive αναπαραγάγωντάς τις με ακρίβεια και σε πρώτο χρόνο και τούμπαλιν.

Τι προϋποθέσεις πρέπει να πληρούνται για να λειτουργεί το σύστημα;

Το FuckU-FuckMe(tm) υποστηρίζει τα λειτουργικά συστήματα των Windows 2000/NT/XP καθώς και Linux ενώ σε πολύ λίγο καιρό θα υπάρξει on-line update και για Macintosh. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις minimum απαιτήσεις του modem σας και του επεξεργαστής σας, πατήστε εδώ

Μπορώ να χρησιμοποιήσω το FuckU-FuckMe(tm) εναλλακτικά ;

Το FuckU-FuckMe(tm) έχει σχεδιαστεί για ταυτόχρονη χρήση από 2 υποκείμενα στηριζόμενο στο παραδοσιακό παράδειγμα της ετεροσεξουαλικής συνεύρεσης. Υπό ανάπτυξη πάντως βρίσκεται και η version του για gay/lesbian ζευγάρια, η οποίο ευελπιστούμε ότι θα τεθεί προς διάθεση μέχρι το τέλος του καλοκαιριού. Μέχρι τότε, αν και το FuckU-FuckMe(tm) δεν αντιτίθεται σε εναλλακτικές σεξουαλικές δραστηριότητες ή σε εναλλακτικές μορφές χρήσης του συστήματος που βασίζονται στον αυτοσχεδιασμό, οι χρήστες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πάσα χρήση πέραν της προβλεπόμενης από το manual του συστήματος, φέρει τη δική τους και μόνο ευθύνη.

• Για απαντήσεις σε πιο εξειδικευμένες ερωτήσεις, επισκευθείτε την FAQ σελίδα του συστήματος, εδώ

• Τεχνική Υποστήριξη, εδώ

Παραγγείλτε κι EΣΕΙΣ το FuckU-FuckMe(tm) εδώ και συνευρεθείτε σεξουαλικά με το team του Arxedia Media αλλά και αναμεταξύ σας

(εξαιρετικά αφιερωμένο στο Art-Attack)

ΜΑΛΑΚΤΙΚΟ VS MUSIC

Το ισχυρό interaction ανάμεσα στο Arxedia Media και σε όλους εσάς εκεί έξω συνεχίζεται.. γεγονός που το γουστάρουμε απίστευτα, αφού στην τελική αυτό είναι η ουσία! Λάβαμε στο mail μας το παρακάτω κείμενο από τον Karidakiss Georgios και το δημοσιεύουμε αυτούσιο, μαζί με art κατευθείαν από τα painting my soul και pictures 3000 της Ροδιάς (απ όπου έχουμε την άδεια να προβάλλουμε υλικό). Το αποτέλεσμα μοιάζει κάπως έτσι:

"O άσπρος σίφουνας είναι το λογικό φαβορί, αυτό φαίνεται και στα γραφεία στοιχημάτων, 1προς1, δεν πληρώνει τίποτα (μάλλον το πληρώνουν).
Είναι ότι τελευταίο σε χημικές συνθέσεις, σε αντίθεση με τη μουσική που χρησιμοποιεί ακόμα νότες. Οι μελέτες για την χημική μουσική σταμάτησαν, όταν η ajax με αποφασιστικότητα σταμάτησε τη χρηματοδότηση μεταφέροντας τα κονδύλια αρχικά στο ποδόσφαιρο, και αργότερα στην πολλά υποσχόμενη αγορά μαλακτικών.Οι χημικές δυνατότητες του άσπρου σίφουνα είναι απείρως μεγαλύτερες από αυτές τις μουσικής, η νέα σύνθεση του μαλακτικού είναι η (Πλενωμυρίζωράβω) έργο για βαμβακερά και μάλλινα Αρ 7 για σόλο μπουγάδα, το οποίο απευθύνεται σε τρεις αισθήσεις και όλες τις οικοκυρές.
Πρώτα απο όλα πλένει εξαφανίζοντας κάθε μυρωδία ακόμα και αυτή που αφήνουν οι εραστές ο ένας στα ρούχα του άλλου, κατόπιν αφήνει ένα μόνιμο άγνωστο άρωμα τόσο δυνατό που κανένας δεν μπορεί να καταλάβει την αληθινή μυρωδιά του σώματος αυτού που φορά το ρούχο , παρά μόνον οι Μπουγαδοcaps, που τιμωρούν αυτούς που πεισματικά θέλουν να μυρίζουν την μυρωδιά των εραστών.Επίσης όταν ανιχνευτεί τρύπα στο ρούχο μπαλώνεται automatic(εκτός εάν είναι μαύρη).
Αντίθετα η τελευταία μουσική σύνθεση εξακολουθεί να είναι η 9η του Μπετόβεν,και απευθύνεται σε μια και μόνο αίσθηση.
Η μουσική σύνθεση είναι βεβαίως πιο έμπειρη σε τέτοιου είδους αναμετρήσεις, καθώς έχει επικρατήσει αναλόγων αγώνων στο παρελθόν π.χ VS πολιτικών συνθέσεων ,ηλεκτρονικών συνθέσεων, επιπλοσυνθέσεων, κλπ. Δεν θα αποτελεί έκπληξη λοιπόν τυχόν επικράτηση της."

Karidakiss Georgios 18/02/2006 ή 18/02/994 προ 3000

ΒΛΑΧΟ ROCK N ROLL ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ FOREVER

-Ρε μαλάκα, ποιος παίζει κιθάρα;;;;
-Το μπάσο!
-Και φλογέρα;;;
-Το κοχύλι!!
-Aχά..

Χθές το βράδυ καθώς άκουγα ένα τύπο να μου λέει μια ιστορία, σκέφτηκα ότι σε όλους τους ανθρώπους αρέσει να διηγούνται ιστορίες. Και αυτό με έκανε να αισθανθώ καλύτερα.. Αντιμετωπίζω τις ιστορίες σαν το αποκορύφωμα μιας δαιδαλώδους νοητικής διαδικασίας, αυτού του θαύματος που αποκαλούμε Ζωή.. Σαν χρόνο και ύπαρξη συσσωρευμένη σε λέξεις.. Και τείνω να καταλήξω, πως όλοι τελικά είμαστε παιδιά επιστημονικής φαντασίας, που αρνούνται να κόψουν τον ομφάλιο λώρο τους.
Όταν πια ξεμπέρδεψα με αυτές τις σκέψεις συνειδητοποίησα, ότι τελικά δεν άκουσα την ιστορία του τύπου!
Α ρε πούστη μου.. Ματαιότης Ματαιοτήτων τα πάντα Ματαιότης..

Το soundtrack στο παραπάνω θέατρο του παραλόγου προσφέραν live oι Violent Femmes στο Club 22 και ήταν... Ε-Ξ-Α-Ι-Ρ-Ε-Τ-Ι-Κ-Ο!!!

Y.Γ. Ο Bob Dylan έδωσε την κομματάρα του στην Coca Cola, η οποία με διαφήμισή της συμπυκνώνει σε ήχο και εικόνα, όλα όσα στα καλύτερά μας έχουμε σκεφθεί!! Όποιος πιστεύει ακόμα, ότι δεν έχουμε μπει στον Υδροχόο να σηκώσει το πόδι ψηλά..

Don't Panic - It's all Ok

Κάποιες φορές θυμάμαι εκείνη την νύχτα και γελάω, τις υπόλοιπες αναλογίζομαι πόσο άσχημα θα μπορούσαν να είχαν πάει τα πράγματα.
Πάντα μα πάντα όμως θα θυμάμαι εκείνο το βράδυ και θα νιώθω τυχερός γιατί στο τέλος του βρήκα μια μεγάλη αλήθεια.

Η πραγματικότητα είναι μια σύμβαση,
Ο χώρος και ο χρόνος ελλείπονται νοήματος.
Το μυαλό δίνει ερμηνεία στο εδώ και τώρα.
Αυτή η ερμηνεία είναι μια παγκόσμια συμφωνία.
Όταν η συμφωνία σπάσει τα πάντα είναι πιθανά.

Ηταν η τρίτη μέρα μας στην Σεβίλλη, 20 φεβρουαρίου και γυρνάγαμε την πόλη με κοντομάνικα, μαθαίναμε τους δρόμους, αράζαμε στα πάρκα, πίναμε τσιγάρα στο γρασίδι και ξαπλώναμε στον ήλιο. Χαλαρά.

Το βράδυ μας βρήκε σε μια μικρή πλατεία. Είναι δύσκολο να περιγράψω τι ακριβώς ένιωθα εκείνη την στιγμή, θελω να πω, είμασταν σε μια νέα πόλη σε μία νέα χώρα, είχαμε 6 μήνες μπροστά μας για να κάνουμε απολύτως τίποτα. Καμία έγνοια κανένας περιορισμός, μόνο δυνατότητες και επιθυμίες… Παρόλα αυτά, έιχα μέσα μου μια ανυσυχία, μια ένταση, ένα είδος προτόγονου αγχους που πολύ σε περίπου 2 ώρες θα συνειδητοποιούσα πως ήταν η κορυφή ενός παγόβουνου, η απειροελάχιστη έκφανση του πιο δυνατού συναισθήματος που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Του αρχετυπικού φόβου.

Ζαλίζομαι, προσπαθώ να το διώξω αλλά μάταιο,
όταν μου συμβαίνει αυτό τον τελευταίο καιρό, οτιδήποτε με περιβάλλει χάνει την σημασία του, υπάρχω μόνο εγώ και το σώμα μου που φωνάζει σαν να θέλει να που πεί με τον τρόπο του κάτι. Σηκώνομαι απότομα.
-Πάω να φάω κάτι, δεν θα αργήσω… Μην φύγετε.
Ένα ομώφωνο Οκ ακούστηκε την στιγμή που ήδη είχα ξεκινήσει.
Περπατάω γρήγορα και αρχίζω να επεξεργάζομαι σ’αυτή τη καινούργια γλώσσα που μιλάω την κατάλληλη πρόταση για ικανοποιήσω την ανάγκη μου.
Μέσω νοημάτων και υπο συνθήκες απόλυτης έλλειψης υπομονής παίρνω αυτό που θέλω και κατευθύνομαι πίσω στην πλατεία.
Φτάνω.
Είναι άδεια.
Είμαι μόνος.
Είμαι μόνος με μία σαλάτα σε πλαστικό κουτί, ένα μπουκάλι νερό, λεφτά, ένα κλειδί και περίπου 20 λεπτά μακρυα από το σπίτι και για κάποιο γαμημένο λόγο δεν μπορώ να το χειριστώ ψύχραιμα.
Τρώω με βουλιμία το φαί, πίνω νερό, προσπαθώ…
Νιώθω λίγο καλύτερα, απόφασίζω να πάρω ένα λεωφορείο και να γυρίσω σπίτι, να κάνω ένω μπάνιο και άυριο θα είμαι μια χαρά.
Μπαίνω στο λεωφορείο, ποτέ δεν μου αρέσανε να σου πω την αλήθεια, όπως και να έχει ξεκινάει και κοιτάω έξω από το παράθυρο την διαδρομή, εν μέρει από περιέργεια, εν μέρει για να ξεχαστώ.
Είμαστε κάπου στην μέση όταν βλέπω την αντανάκλαση μου στον καθρέφτη…
Μαλάκα, είμαι κάτασπρος.
Μάλλον φταίει το φως του λεωφορείου.
Αναζητώ τα είδωλα των επιβατών στο τζάμι για να σιγουρευτώ.
Σκατά, είμαι κάτασπρος, κοιτάω γύρω μου, νιώθω πως όλοι με κοιτούν, ξαφνικά κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Εχω ιδρώσει, τα χέρια μου γλιστρούν από την μεταλλική μπάρα του καθίσματος, νίωθω να λιώνω στο κάθισμα μου αλλά δεν μιλάω, δεν βγάζω ούτε μια μιλιά, αλλά φοβάμαι και θέλω κάποιος να με προσέξει. Η μόνη λέξη που ξέρω και που ταιριάζει στην περίσταση έιναι ‘’Βοήθεια’’ αλλά δεν μπορώ να την πώ, φαντάζομαι κάποιον να φωνάζει βοήθεια σε ένα λεωφορείο και το γειώνω.
Τα χέρια μου έχουν μουδιάσει, είναι κρύα, κοιτάω πάλι την εικόνα μου στο τζάμι, φαίνομαι χίλιες φορές καλύτερα απ’ότι νιώθω, αλλά δεν βοηθάει.
Κυρίες και κύριοι: ΕΧΩ ΦΡΙΚΑΡΕΙ.
Ξαφνικά μπαίνει στο λεωφορείο μία γκόμμενα, λίγο πιο μικρή από μένα, κάθεται δίπλα μου.
20 δευτερόλεπτα σιωπής και αμηχανίας και ξαφνικά γυρνάω όσο πιο cool μπορώ.
-Hables ingles??
-Si.
Είναι απίστευτο, είναι το πρώτο άτομο που καταλαβαίνει αγγλικά σε αυτή την γαμωπόλη.
-Δεν νιώθω πολύ καλά. Της λέω με πολύ προσπάθεια.
Τα μάτια της ανοίγουν, το κενό μεταξύ μας μεγαλώνει.
-Όχι σε παρακαλώ, αλήθεια χρειάζομαι την βοήθεια σου, μπορείς να καλέσεις ένα ασθενοφόρο, σε παρακαλώ, δεν έχω πάρει ναρκωτικά ή κάτι τέτοιο αλλά δεν είμαι καθόλου καλά.
Δεν το πιστεύω αλλά δεν φεύγει τρέχοντας, μου απαντάει μπερδεμένη ναι.
Στην επόμενη στάση κατεβαίνουμε, της δίνω το τηλέφωνο μου και ξαπλώνω σε άθλια κατάσταση στο πεζοδρόμιο. Κάτι λέει στα ισπανικά, δεν καταλαβαίνω, το σώμα μου έχει κλειδώσει, οι παλάμες μου έχουν κλείσει ερμητικά, δεν μπορώ να τις ανοίξω.
Φαντάσου τον εαυτό σου να περπατά σε ένα μισοφωτισμένο διάδρομο, οι λάμπες να αναβοσβήνουν νευρικά και στα διαστήματα ανάμεσα στις εκκενώσεις το μυαλό να πλάθει το δικό του χώρο γύρω σου. Η καρδιά σου χτυπάει με μανία αυτό το άγνωστο σε έχει υποβάλλει. Σκέψου αυτό το κρίσιμο διάστημα ανάμεσα στους χτύπους του ρολογιού όταν ένα χέρι σε ακουμπάει στην πλάτη και πετάγεσαι ηλεκτρισμένος. Ετσι νιώθω, μόνο που δεν είναι μια στιγμή.
Φοβάμαι πως κάτι πολύ άσχημο θα μου συμβεί, φοβάμαι. Οι λέξεις βγαίνουν με δυσκολία, μου λέει πως το ασθενοφόρο έρχεται. Φοβάμαι.
-Σε παρακαλώ, έλα μαζί μου, δεν μπορώ να τους μιλήσω, συγνώμη για το μπλέξιμο αλλά φοβάμαι πολύ.
Την λένε avencia.

Είμαι σε ένα φορείο, μέσα σε ένα ασθενοφόρο, η διερμηνέας μου προσπαθεί να δώσει πληροφορείες στους τραυματιοφορείς.

Κάποιος σέρνει το φορείο μου, περνάμε μια πόρτα, βρίσκομαι σε κάποιο νοσοκομείο.
Η avencia μου λέει πως πρέπει να φύγει. Βάζω τα κλάμματα, ειλικρινα αν φύγεις δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν της λέω σε λυγμούς. Με κοιτάει, βλέπει έναν τύπο με φωσφοριζέ μπλέ παντελόνι, κατακόκκινη μπλούζα και εκτυφλωτικό πορτοκαλί αδιάβροχο οριζοντιωμένο σε ένα φορείο να κλαίει και υποχωρεί.
-Δεν μπορώ να μείνω πολύ, είναι αργά και πρέπει να γυρίσω σπίτι αλλιώς οι γονείς μου θα με σκοτώσουν.

Ολά είναι συγκεχυμμένα, ο χώρος, ο χρόνος, οι άνθρωποι, η avencia, εγώ, δεν ξέρω τι συμβαίνει, λέξεις γύρω μου πετούν, κάποιοι με κοιτάνε με περιέργεια, κόσμος πάνω κάτω, εγώ ακίνητος, αμίλητος και η μόνη σύνδεση μου με τον έξω κόσμο είναι αυτή η κοπέλα και λέει πως θα φύγει.

Ερχονται άνθρωποι πάνω μου, γιατροί, μου βάζουν κάποια καλώδια, νομίζω πως τσεκάρουν την καρδία μου, βλέπω την κουκίδα ενός παλμογράφου να πάλεται, το στόμα μου έχει στεγνώσει,

Νομίζω πως πεθαίνω.

Με τραβάνε κάποιοι, με οδηγούν σε μία μεγάλη αίθουσα, υπάρχει πολύς κόσμος εδώ.
Με αφήνουν και φεύγουν.
-Η καρδία σου είναι εντάξει.
Με κοιτάει και αφήνει πάνω μου την τσάντα μου.
-Πρέπει να φύγω τώρα.
Τα παίζω κυριολεκτικά, ότι και αν της λέω δεν αλλάζει γνώμη.
-Πρέπει να φύγω.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αλλά της λέω πως την αγαπάω, ξανά και ξανά και ξανά…..
-Πρέπει να φύγω, αντίο…

Είμαι μόνος,
σε ένα φορείο, σε μία αίθουσα αναμονής, σε κάποιο νοσοκομείο, με άλλα 100 ίσως 150 άτομα που περιμένουν, σε μία νέα χώρα, χωρίς ευθήνες, με χιλιάδες δυνατότητες να ανοίγονται μπροστά μου αλλά πλέον δεν έχει σημασία, αυτή η κρίση με έχει γαμήσει. Δεν ελπίζω, δεν επιθυμώ, παλέυω να κρατηθώ εδώ που είμαι και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Πρέπει να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά.
Η ώρα περνάει, το καταλαβαίνω από τους ανθρώπους που ακούνε το όνομα τους και σηκώνονται να μπούνε στα ιατρεία, σε αυτή την πανάθλια αίθουσα περιτριγυρισμένη με πλακάκια στο άρρωστο μπλέ χρώμα των νοσοκομείων, με αυτή την άρρωστη μυρωδιά της χλωρίνης. Βρίσκομαι κοντά σε μία κολώνα, κάπου στο κέντρο αυτής της παράστασης. Μια καλη κυρία με κοιτάει με συμπόνια, φαίνεται να καταλαβαίνει την φάση μου, την κοιτάω και εγώ και το βλέμμα μας μένει εκεί.

Η ώρα περνάει, το καταλαβαίνω από τους ανθρώπους που ακούνε το όνομα τους και σηκώνονται να μπούνε στα ιατρεία, ο χρόνος φαίνεται να λειτουργεί υπέρ μου. Νιώθω κάπως καλύτερα, μπορώ να κουνήσω τα χέρια μου. Σκέφτομαι.
Σηκώνω το χέρι μου μήπως με προσέξει κάποιος, εκείνη η κυρία με βλέπει, είναι μακρυά μου, γύρω στα 5-6 μέτρα. Τα λόγια μου απέρριτα.
- Το όνομα μου είναι &^$&$%&&. Αν το ακούσεις, γιατρός, πηγαινε με, παρακαλώ, βοήθησε με.
Μου γνέφει καταφατικά. Ανοίγω την τσάντα, βρίσκω την φωτο της κοπέλας μου, κάτι με ωθεί να γράψω πάνω της, μακάρι να ήταν εδώ.
Γράφω
‘’Δεν είμαι καλά, σε αγαπάω.’
Είμαι κουρασμένος.

Το νιώθω να έρχεται από απόσταση, το νιώθω να πλησιάζει, το νιώθω σε κάθε κύτταρο που μου ανήκει. Το νιώθω και χάνω κάθε ελπίδα. Ένα βίαιο κύμα που έχει ταξιδέψει χιλιόμετρα κρύας θάλασσας έρχεται να σπάσει πάνω μου. Είναι ο βόμβος του σεισμού που έρχεται. Η ένταση μέσα μου μετατρέπει το σώμα μου σε πέτρα.
Παγώνω.
Όταν είσαι σε αυτό το σημείο που είσαι ανήμπορος να αντιδράσεις, χάνεις τον έλεγχο, γίνεσαι κάτι άλλο.
Είμαι ένα σώμα σε μια δεξαμενή τσιμέντου ταχείας πήξεος, τα χέρια μου κολλάνε πάνω το στήθος μου, η βαρύτητα με συνθλίβει, η γροθιά μου σπάει μέταλλο, η καρδία μου σιγά-σιγά σταματάει, η ανάσα πάγωσε, το στόμα μου μουδίαζει, δεν μπορώ να κινήσω τα χείλη μου, δεν μπορω να μιλήσω, το ξέρω ότι όπου να΄ναι θα πεθάνω, είμαι σίγουρος. Είμαι γυμνός σε μία αφρικάνικη στέπα και το λιοντάρι με έβαλε στο στόχαστρο και τρέχει πεινασμένο, είναι πολύ κοντά, είναι δίπλα μου, είναι πάνω μου.
Το συναίσθημα που δεν έυχεσαι ούτε στον χειρότερο εχθρό σου, η ακαμψία, το αναπόφευκτό, κουράστηκα να παλέυω, θέλω να ουρλιάξω, γιατί με αφήσαν έτσι??? Ακόμα πιο πολύ, ακόμα πιο πολύ, δεν αντέχω άλλο, δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Αυτό είναι το τέλος μου, δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο.
Αφήνομαι
αφήνομαι και οι ήχοι ξεθωριάζουν,
βυθίζομαι σε νερά που πρώτη φορά αντικρίζω,
απλά σταματάω να κρατώ τα μάτια μου ανοιχτά, το φως σβήνει,
χάνω επαφή με το περιβάλλον όπως όταν ήμουν παιδί και άφηνα το σώμα μου ελεύθερο να το παρασέρνουν τα κύματα στην ακροθαλασσιά, όπως στο αποκορύφωμα του οργασμού, όπως στην αγκαλιά της μητέρας μου.

Κενό.

Κενό.

Σκόρπιες εικόνες.

Αναμνήσεις.

Ένα φως.

Δίλημμα.

Η μητέρα μου κλαίει.

Κενο.

Πρέπει να ζήσω.

Κενό.

Η αγάπη μου κλαίει.

Είμαι πολύ βαθιά.

Κάτι συμβαίνει.

Τι είναι αυτό? Ήχος?

Κάτι έρχεται.

Είναι pure

Aνοίγω τα μάτια, είμαι εγώ, είμαι εδώ στο ίδιο μέρος, είμαι καλα.
μπορώ να κινηθώ,
μπορώ να ανασάνω, μπορώ να μιλήσω,
μπορώ να σηκωθώ, ίσως μπορώ και να περπατήσω. Είμαι ζωντανός.
Τι έγινε? Πόση ώρα πέρασε?
Μηπώς το φαντάστηκα?
Είμαι πολύ καλά.
Είμαι ελαφρής.
Με φωνάζουν, σηκώνομαι περπατώ μέχρι τα ιατρεία, μια γιατρός μου μιλάει, δεν πολυκαταλαβαίνω, της εξηγώ με νοήματα, δεν καταλαβαίνει, μου κάνει μία ένεση, διακρίνω μια ελαφρότητα, μια ευεξία, φοβερή φάση, είναι καταπληκτικό αίσθημα το να είσαι απλά καλά. Με αποχαιρετά, βγαίνω έξω, περνάω την πύλη, τραλαλα τραλαλο, πω-πω τι έγινε μόλις τώρα, δεν ξέρω που είμαι αλλά ξέρω που πρέπει να πάω, θα πάρω ταξί, περιμένω χαλαρά, κάτι γκόμμενες στο δρόμο, περιμένουν και αυτές. Τους μιλάω, μοιραζόμαστε το ταξί, με αφήνουν κοντά στο σπίτι μου. Ανοίγω την πόρτα. Δεν είναι κανένας εδώ. Κάνω μπάνιο. Ξαπλώνω. Περιμένω και προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε τις προηγούμενες 2 ώρες. Συνέβη στα αλήθεια? Ακούω θόρυβο, ηΜαρία και ο Γιώργος μπαίνουν στο σπίτι, γελάνε, είναι χαρούμενοι, με κοιτούν και γελάνε, για την ακρίβεια είναι μαστουρωμένοι, φαντάζομαι ότι και εγώ είμαι μαστουρωμένος.
-Που χάθηκες ρε φίλε? Εμείς περάσαμε γαμώ, βρήκαμε και σοκολάτα στο el Salvador. Εσύ τι έκανες?
-............

Wu-Wei (+bonus track)

Zήσε την εποχή σου

Τόλμα να γνωρίσεις
Ζήσε τη συνέχεια, την αιωνιότητα, το τώρα
Νοιώσε δυνατά, νοιώσε αληθινά
Σεβάσου αλλά όχι συμβιβάσου
Γέλα, χόρεψε, παίξε με το σώμα σου, το σώμα των άλλων
Παίξε με το μυαλό σου, με την αντίληψή σου
Ανέπνευσε, τραγούδα, αναστέναξε, γνέψε
Αυτοσαρκάσου, μάθε να προσφέρεις στη σιωπή
Μοίρασε βλέμματα ζωτικότητας στους γύρους σου, υπονόησε
Προκάλεσε, ιντρίγκαρε, σπρώξε, μάθε, ρώτα, ψάξε,
Ψάξε τον εαυτό σου, την οικογένειά σου, τις ρίζες σου, την ιστορία σου, την ιστορία μας
Φρόντισε, χάιδεψε, ανέπνευσε ξανά
Δώσε, σώσε, κλείσε τα μάτια, βλέπεις ακόμα;

-Χιούμορ-Φαντασία-Πνευματικότητα-Ερωτισμός- -Δημιουργικότητα-Επαναστατικότητα-Αισθητική- -Περιέργεια-

Wu wei (Traditional Chinese characters: 無為 Simplified Chinese characters: 无为) is an important tenet of Taoism that involves knowing when to act and when not to act. Wu may be translated as not have; Wei (2nd tone) may be translated as do, act, serve as, govern. The literal meaning of Wu Wei is "without action" and is often included in the paradox wei wu wei : "action without action." The practice of wu wei and the efficacy of wei wu wei are fundamental tenets in Chinese thought and have been mostly emphasized by the Taoist school. The aim of wu wei is to achieve a state of perfect equilibrium, or alignment with the Tao, and, as a result, obtain an irresistible form of "soft and invisible power" over things (the self, others, a country).
(see : Wikipedia)

Arxedia Media meets you out there
(bonus track 5.26MB)

(art works by banksy)

ΜΟΜΠΥ DICK CHENEY

XΑΧΑΧΑΧΑ!!!! Η δημοτικότητα, λέει, του Ντικ Τσέινι έχει ανέβει στο 92%, από τότε που μαθεύτηκε ότι πυροβόλησε έναν δικηγόρο!! Χαχαχαχα.. ωχ ωχ φεύγω τώρα, γιατί θα έρθει ο e-lawyer και θα αρχίσει να φωνάζει!!

Pop Art Gallery απο τον New In Town part 2

Περισσότερα έργα του New In Town. Αν θέλετε μπορείτε να στέλνετε τη δουλειά σας (μουσική, ζωγραφική , κολλάζ , έπιπλα , φωτογραφίες διάσημων που χορέυουν σάλσα γυμνοί στην παραλία) στο mail του arxediamedia.
arxediamedia@yahoo.gr

Pop Art Gallery απο τον New In Town (έργα ένος σκληροπυρηνικού φίλου του Arxediamedia)

To σύστημα (ναι αυτό το γνωστό πράμα που όλοι το συζητάμε και το βρίζουμε αλλα δεν ξέρουμε ακριβως τι είναι , και έχει καταλήξει να σημαίνει κάτι σε φάση "το απρόσωπο Βράχμα") το σύστημα λοιπόν για άλλη μια φορά αντιστάθηκε και προσπάθησε να φιμώσει τις προσπάθειες για διάδωση της φιλελέυθερης τέχνης. Τα έργα που έστειλε ο New In Town στο mail του Arxediamedia , στην αρχή μπλοκαρίστηκαν απο το δαιμονισμένο Yahoo. (ΓΙΑΧΟΥΟΥΟΥΟΥ..) Επειτα , το ίδιο το blogger αρνήθηκε να ανεβάσει τις φωτογραφίες. Το επιτελείο όμως του Arxediamedia επέμεινε με αποτέλεσμα να έχουμε σήμερα στο blog τα έργα αυτού του μυστηριώδους καλλιτέχνη για τον οποίο όλοι μιλάνε αλλα κανείς δεν ξέρει τίποτα. Ένα πέπλο σκοτους καλύπτει τη μπανάνα του εκλιποντος κυρίου Lee. Προκειται για το σκοτάδι το οκ σε φάση.

ΑΣΤΕΓΟΙ, ΖΗΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΕΖΟΝΙΑ (qw)

Περπατάω στην πόλη και βλέπω κτίρια, δρόμους, αυτοκίνητα και ανθρώπους που πηγαίνουν στις δουλειές τους, στις σχολές τους, για ψώνια, για καφέ, για βόλτα. Και πάντοτε μα πάντοτε μα πάντοτε βλέπω άστεγους, ζητιάνους και πρεζόνια..
Γνήσια αστικά αρχέτυπα. Φιγούρες παντός καιρού που κάνουν μυαλό και σώμα να πάλλονται σε ρυθμούς διαφορετικούς, ικανούς να με βγάλουν από την καθημερινή μου νιρβάνα. Αν ήταν πίνακας ζωγραφικής, θα ήταν παπαρούνες σε κυκλαδίτικο τοπίο.. Αδύνατον να μην τις προσέξεις.

Μόνο που σε αυτό το τοπίο ο νόμος των συγκοινωνούντων δοχείων λειτουργεί ανάποδα. Όσο και αν είναι εκεί, επιμένουμε να τους αγνοούμε, σαν να μην υπάρχουν.. DELETE. Οι ζητιάνοι, οι άστεγοι και τα πρεζόνια αποτελούν το χειρότερο δυνατό σενάριο του καθενός από εμάς ξεχωριστά. Αν όλοι μας κυνηγάμε το όνειρο, αυτοί είναι ο εφιάλτης, το bad trip που ποτέ δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να συμβεί. Αυτό όμως τελικά είναι εκεί, υπάρχει και διαρκώς αυξάνεται..
"Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται".. "Καλύτερα να μάθεις σε κάποιον να ψαρεύει, από το να του δώσεις ένα ψάρι".. Ποιος ξέρει; Καθένας έχει τη δική του ιστορία και κάθε ιστορία είναι τελείως διαφορετική.

Κάνω αυτές τις σκέψεις από τότε που είδα έναν άνθρωπο χωρίς χέρια, καμμένο στο πρόσωπο, να ζητιανεύει έξω από το Metropolis. Κάνω αυτές τις σκέψεις από τότε που συζήτησα με έναν ξάδερφό μου που είναι άστεγος, από τότε που ένας άλλος μου ξάδερφος πέθανε από υπερβολική δόση.
Και σκέφτομαι, μέσα σ όλα, ότι το άγαλμα αυτής της Αγίας Τριάδας (που θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε "Ανάμεικτα Συναισθήματα") στο κέντρο της Αθήνας, θα ήταν ό,τι πιο avant garde μπορεί να συμβεί στην πόλη. Μία καλή ευκαιρία να προβάλλουμε τους φόβους μας δημόσια και να τους κάνουμε τέχνη, ώστε στο τέλος να συμφιλιωθούμε μαζί τους και να τους δεχτούμε ως μέρος του εαυτού μας.

Ο oργασμός της Jane (ή κανείς φυσιολογικός άνθρωπος δεν πετάει σφαίρες απο μπαλκόνια)

Γκαγκάν γκαγκάν
ο Ταρζάν συντονίζει τις έρευνες.
Ξέρει παντα το σωστό τον τρόπο.
Είναι ωραίος.
Ξέρει πως να κρεμιέται απο κλαδιά.
Συνοδεύεται απο γυναίκα
και ενοχλητικό κατοικίδιο.
Τίγκα στα αρχέτυπα
ο ποιμένας κροκοδείλων
κουτουλάει το κεφάλι στον κοκοφοίνικα.
η καρύδα δε θα αργήσει.
Σιγά σιγά υποτάσσεται στο νόμο.
Ο Νεύτων λοιπόν δεν ήταν ο πρώτος.
Για την ακρίβεια
ο Νεύτων ήταν καραγκιόζης
και ο Ταρζάν του γαμάει το σπίτι.

χόπιτι χόπ
Ας το μάθει όλη η οικουμένη.
Ευτυχισμένα χρόνια στη ζούγκλα.
Τα δέντρα φυτρώνουν αργά.
Οι νυχτερίδες τους πουλάνε προστασία.
Ενα χαρούμενο νοικοκυριό.
οι αναμνήσεις ζουμάρουν
στο στόμα του ιπποπόταμου
που ξερνάει ψάρια
που ξερνάνε γορίλλες
που ξερνάνε κυριακάτικες παντόφλες.

Χόπιτι χόπ
Ας το μάθει όλη η οικουμένη.
Η βρεγμένη πετσέτα δεν είναι βιολογική ανάγκη

Χόπιτι τιπιτι χόπ
Ας το μάθει όλη η οικουμένη.
Με μια μαιμού όλα γίνονται πιο εύκολα.
Γιαυτό και στην άλλη άκρη του σύμπαντος
ο Λιούκ Σκάιγουώκερ
ταίζει το καλό του κατοικίδιο που
το όνομά του είναι


Φωτο-τσίτα.




[το ποίημα θα μπορούσε να λέγεται και Φωτοτσίτα του τύπου]

YOU DUB ME CRAZY!!

Φοβερή συναυλία χθες στο Gagarin Live Music Space.. Mad Professor Soundsystem# EXCLUSIVE!!!!
Nομίζω το dub είναι μία από τις πλέον respectfull μουσικές worldwide. Aυτή τη στιγμή δε μου ρχεται κάτι άλλο τόσο respectfull στο μυαλό.
Δεν είχε πολύ κόσμο (i love sundays). Kουδούνι μπήκα, καμπάνα βγήκα. Όλα ήταν άψογα..
Πολύ καλοί οι Locomondo στην αρχή.. ωραίες φάτσες, ωραίο stage και να που τελικά ο ελληνικός στίχος σε skareggae μουσική μπορεί να προκαλέσει χαμόγελα συμπάθειας! Το προτελευταίο κομμάτι ΤΟ ΘΕΛΩ ΤΩΡΑ (αλλά που να το βρω?), για αυτό και θα το τραγουδήσω "One day the sun will shine" (όλοι μαζί κι αγαπημένοι)..
ΤΡΕΛΛΟΙ μουσικάντηδες και οι De Traces.. 2-3 μαύροι να αλωνίζουν, ένας παππούς ασπρομάλλης στο μπάσο να τραγουδάει σε ρυθμό "Get the funk, get the soul" (φωνή βοώντος εν τι ερήμω; δε νομίζω..) και η πρώτη φορά που ακούω live house music!! Kαι δεν εννοώ p.a κτλ, live με τα όλα του..
When i say Mad, you will say Professor!! Φωνάζαν οι τρελοπιτσιρικάδες από το South London England. Καμία απάντηση από το κοινό, αλλά δεν πειράζει.. Τα όργανα παραμερίστηκαν και η μαγική μηχανή- καταρράκτης ξεχείλισε τα μπάσα της παντού.. Το deep psychedelic dub του προφέσορα έκανε το πάτωμα να σείεται και εκεί που όλα κυλάν κανονικά, συνειδητοποιείς ότι βρίσκεσαι σε μία liquid drum and base κατάσταση και ξαφνικά ένας νέος τέκνο ήχος γυρνάει ανάποδα και αναρωτιέσαι πώς στο διάολο το γύρισε έτσι;
Καμία απάντηση.. Ο καλλιτέχνης σεβάστηκε το κοινό. Πάνω που νόμιζες ότι τελείωσε, εκείνος συνέχιζε και συνέχιζε και ξανάβγαινε και δως του πάλι και ξανά ξανά (έπαιξε ένα διωράκι γεμάτο.. τώρα που το σκέφτομαι μπορεί να παιξε και τρίωρο, αλλά δεν παίρνω και όρκο..)!
Και επειδή σήμερα είναι μία ωραία καινούρια μέρα, πάρτε και μια κομματάρα, έτσι για να το γιορτάσουμε..
EXCLUSIVE!!!!!!!!!!!!!!!

(το blogger αρνήθηκε πεισματικά να μου ανεβάζει φωτό, γι αυτό και δεν υπάρχει.. Για να πάρετε όμως μια ιδέα, σκεφτείται ότι ο τύπος είναι una fatsa una ratsa με τον Felix Da Housecat).

Free Piece of Tape@Μικρο Μουσικό Θέατρο (Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 06)

Αυτούσιο κείμενο απο e-mail :

Small Music Cinema
Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 06
imaginary soundtracks
Στη σειρά αφιερωμάτων-προβολών με τίτλο smallmusicinema το Μικρο Μουσικό Θέατρο εγκαινιάζει τη σειρά με τίτλο ‘imaginary soundtracks’.
Live μουσικός αυτοσχεδιασμός και ηχητική επένδυση της ταινίας του Stan Brakhage με τίτλο Dog Star Man (1961-1964) από τους Free Piece of Tape.

H ταινία Dog Star Man (1961-1964) αποτελεί για πολλούς το magnum opus και ταυτόχρονα ένα από τα πιο γνωστά έργα του σημαντικού –για πολλούς σημαντικότερου- κινηματογραφιστή της αμερικανικής avant-garde. Αποτελούμενη από πέντε διακριτά μέρη τα οποία μπορούν να ιδωθούν και ως αυτοτελή, είναι ένα μη αφηγηματικό έπος πάνω στον άνθρωπο, τη φύση και τη δημιουργία.
Επιλογή του Brakhage ήταν τα περισσότερα έργα του να μην έχουν ήχο, αποτέλεσμα της επιθυμίας του να καταργήσει κάθε αφηγηματική διάσταση του κινηματογραφικού μέσου. Μια παρόμοια αντι-αφηγηματική πρόθεση βρίσκουμε στις μουσικές θεωρίες του La Monte Young, όπου μέσα από την ατέρμονη παραμονή του, ο ήχος αποκτά τη δική του υπόσταση, αποδεσμευμένος από τον χρονικό άρα και αφηγηματικό του χαρακτήρα.
Oι Free Piece of Tape θα επιχειρήσουν μια ηχητική προσέγγιση στο Dog Star Man, της οποίας η “παρτιτούρα” δεν είναι παρά μια αντίστοιχη αντι-αφηγηματική επιθυμία: το πέρασμα από τη μουσική (κινηματογραφική) στην ηχητική (οπτική) εμπειρία. Δε θα πρόκειται, ωστόσο, για μια μουσική συνοδεία ή ερμηνεία της βουβής προβολής, όπως την έχουμε ίσως συνηθίσει, αλλά μάλλον για μια προσπάθεια να επιτευχθεί η παράλληλη λειτουργία ήχου και εικόνας, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας νέας εμπειρίας της εν λόγω ταινίας, σε πραγματικό χρόνο.

Mε απόλυτο σεβασμό στην επιθυμία του σκηνοθέτη, το συγκεκριμένο εγχείρημα δεν συνιστά σε καμία περίπτωση προβολή της ταινίας. Θα συνιστούσαμε σε όποιον θα ήθελε να δει την ταινία, να την δει ακριβώς όπως θα ήθελε και ο σκηνοθέτης της, BOYBH και ει δυνατόν προβεβλημένη σε φιλμ.

Stan Brakhage (1933-2003)
O Stan Brakhage είναι ένας από τους σημαντικότερους κινηματογραφιστές του πειραματικού κινηματογράφου διεθνώς και μία από τις εμβληματικές φιγούρες στην ιστορία της Αμερικάνικηςavant-garde. Σύγχρονος των Maya Deren, Jonas Mekas, John Cage, Kenneth Anger, πρωτοστάτησε στην γέννηση του Nέου Aμερικάνικου κινηματογράφου και των εναλλακτικών δομών παραγωγής και διανομής της κινηματογραφικής avant-garde. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του αποτελείται από κυρίως βουβές, μη αφηγηματικές ταινίες, με έντονο το ποιητικό στοιχείο. Οι κινηματογραφικές τεχνικές του ήταν μοναδικές, με χαρακτηριστικότερη αυτή της ζωγραφικής και του κολάζ απευθείας στο φιλμ. Ο Stan Brakhage πέθανε το 2003 από καρκίνο, αφήνοντας πίσω πάνω από 200 ταινίες και μια σημαντική κληρονομιά για τον κινηματογράφο.

Free Piece of Tape
Οι Free Piece of Tape δημιουργήθηκαν το 2001 στην Αθήνα. Πρόκειται για ένα αυτοσχεδιαστικό μουσικό σχήμα που οικειοποιείται ηλεκτρονικά αλλά και ακουστικά μέσα, έξω από τις συμβατικές τους χρήσεις και συμφραζόμενα, επιχειρώντας έναν επαναπροσδιορισμό του ήχου, πάντα σε πραγματικό χρόνο. Εκτός από ζωντανές εμφανίσεις και ηχογραφήσεις, οι δραστηριότητες των F.P.T. φανερώνουν τη μεγάλη τους αγάπη για τις κινούμενες εικόνες, καθώς περιλαμβάνουν οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις (Synch Festival, VideoDanceFestival) που εκκινούν από την ιδέα του αυτοσχεδιασμού και επιδιώκουν τη διάδραση με το κοινό/δέκτη, αλλά και ζωντανές ηχητικές επενδύσεις σε οπτικά έργα.

Έναρξη 9.30 - Είσοδος ελεύθερη
Βεϊκου 33 Kουκάκι, 117 41 Αθήνα, Tηλ./ Φαξ 210 92 45 644,
info@smallmusictheatre.gr
http://www.smallmusictheatre.gr

Χώρος και Άνθρωπος

Απο τι εξαρταται άραγε η αντιληψη που έχουμε του χώρου ή του τόπου που μας περιβαλλει;
Τη μια μέρα μας ίσως να μας φαινεται γρίζος και απάνθρωπος, ξένος ή απόμακρος και την επόμενη όλα να φαινονται πολυ καλύτερα.
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι εξαρτάται από την ψυχολογία μας.
Είναι μια εξήγηση αρκετά πειστική αφού όλοι μας έχουμε την εμπειρία της αλλαγής και του χώρου σύμφωνα με τα δικά μας ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα.

Τι αλλάζει όμως; Αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο λαμβάνουμε τα ερεθίσματα;
Ή αλλάζει η μεταφραση που η ψυχοδιανοητική μας κατάσταση κάνει στα ερεθίσματα αυτά;
Αν καποια τέτοια εξήγηση ισχύει προϋποθέτει την μη-αλλαγή των ίδιων των ερεθισμάτων. Μα τα ερεθίσματα που λαμβάνουμε με τις αισθήσεις μας από έναν χώρο, σίγουρα αλλάζουν. Αλλάζουν ώρα με την ώρα και μέρα με την μέρα.
Ο ιδιος ο χώρος έχει κάποια δική του "ενέργεια". Αν αυτό ακούγεται λιγο ξένο ή λίγο new age ανταλλαγές ενέργειας και τέτοια, θα ήθελα να πώ πως και η συγχρονη θεώρηση του υλικού πολιτισμού, δηλαδη των αντικειμένων, του χώρου κ.τ.λ. από cultural studies παραδέχεται την ύπαρξη μιας μορφής δράσης του υλικού πολιτισμού προς εμάς. Αυτό ακούγεται λογικό αν σκεφτούμε πως κάθε αντικείμενο ή κάθε τόπος είναι επενδυμένος με κοινωνικό, προσωπικό και ψυχολογικό νόημα από εμας, αλλά και από όλους τους άλλους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν ή ζουν μέσα σε αυτον, την κοινωνία δηλαδή του σήμερα αλλά και του χτες. Ο υλικός πολιτισμός δηλαδη συσσορεύει νόημα παραλλημλα με την ιστορική αλλαγή.

Λοιπόν η ψυχολογική μας κατάσταση είναι σίγουρα ένας πόλύ σημαντικός παράγοντας στην διαδηκασία αντιληψης του χώρου στον οποίο ζούμε και κοινωνικοποιούμαστε όμως πολλές φορές ξεχνάμε και την επιδραση που η ενέργεια του ίδιου χώρου έχει σε εμάς η οποία είναι αρκετά ή ίσως και πολύ σημαντική.

Γιατί προτιμάμε το ένα παρκο και όχι το άλλο ή εκείνο το μπαρ και όχι αυτό; Γιατι απλά έιναι πιο ωραιο. Αλλά τι ειναι το ωραιο; πως το καταλαβαίνουμε τι μας κανει; πια η επιδραση του σε εμας, στο σώμα μας και στη σκέψη μας;


Τέλοσπάντων είναι απλά κάποια πράγματα που απασχολούν το μυαλό μου τις τελευταίες μερες...

ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ ΙΣΤΟΡΙΑ (cf)

Την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου βγήκα από το σταθμό "Πανεπιστήμιο" του Μετρό. Δε βιαζόμουν. Είπα να κάνω ένα τσιγάρο στα κάγκελα μπροστά από το συντριβάνι.
Ωραία αίσθηση.. Δεξιά μου ένα άγαλμα άπλωνε το χέρι στους περαστικούς. Μπορεί να τους χαιρετούσε, μπορεί κάτι να τους έδειχνε.. Μπροστά μου το γιάλινο κτίριο της Probank και ακριβώς από κάτω ένα κίτρινο νεοκλασσικό, ίσως το ομορφότερο κτίριο του Κέντρου. Μαζί, αποτελούν την πλέον αξιοπρόσεκτη αρχιτεκτονική σύνθεση της Αθήνας.. ίσως γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή πίστευα, ότι το κίτρινο νεοκλασσικό δεν έχει πόρτα. Το άνοιγμα της Κοραή με τη μικρή γιάλινη πυραμίδα... αλλά Λούβρος (!) και η τεράστια ασπρόμαυρη πινακίδα- σκακιέρα του κινηματογράφου Άστυ.

Οι άνθρωποι όταν περπατούν, άθελά τους γίνονται σκλάβοι αυτής τους της κίνησης.. Κάπου είχα διαβάσει, ότι οι κυλιόμενες σκάλες του Μετρό αποτυπώνουν ξεκάθαρα, τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε την κίνηση στην πόλη. Άνθρωποι σε διαρκή κίνηση, ανίκανοι να σταθούν λίγο και να παρατηρήσουν.. σαν κάτι να τους σπρώχνει να συνεχίσουν.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι περπατούσαν βιαστικά εκείνο το βράδυ. Άνθρωποι και αυτοκίνητα σε ένα σκούρο κίτρινο φόντο, που φωτίζει τις νύχτες μας.. Ωραίο φως. Δύο γέροι είχαν βγει στο δρόμο τρέχοντας ο ένας πίσω από τον άλλον. Σαν κάτι να τρέχαν να προλάβουν. Ίσως το τρόλει που προσπερνούσε.. ίσως τις χαμένες στιγμές της ζωής τους, που πέρασαν και φύγαν ανεπιστρεπτη.
Μια φίλη μου πέρασε με το ποδήλατο. Πήρα μια βαθιά ανάσα για να τη φωνάξω, μα η ανάσα μου διήρκυσε όσο το πέρασμά της από τη μία πλευρά της πλατείας στην άλλη. Ένας τύπος έστησε το τρίποδό του εμπρός μου. Σκέφτηκα να φύγω, αλλά μετά σκέφτηκα, ότι δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία.

Σύντομα το τσιγάρο τελείωσε. Το έσβυσα στα νερά και σηκώθηκα. Προχώρησα προς το άγαλμα. Δεν είχε όνομα. Έμοιαζε βγαλμένο από την ταραγμένη εποχή της Αμερικάνικης Επανάστασης.. "Ι am just walking around, the city is a wondertown", μου είπε και δεν είχα παρά να συμφωνήσω, καθώς κατευθυνόμουν προς τη στοά του βιβλίου, όπου παρουσιάστηκε το βιβλίο του Hunter Thompson "Μεθυσμένα Ημερολόγια" από τις εκδόσεις Οξύ.
Τελικά το παρελθόν είναι συνεχώς παρών και σε ορίζει διαρκώς.. σκέφτομαι αυτή τη στιγμή τελειώνοντας απότομα και βιαστικά υπό τους ήχους της live ακουστικής κιθάρας του Θάνου Ανεστόπουλου..

Ο θαυμαστός κόσμος του κύριου Haneke είναι ο δικός σου

Την πρώτη φορά που είχα την τύχη να δω το "funny games" στα τέλη των 90's, κατέρευσε ολόκληρη η εικονα που είχα μέχρι εκείνη τη στιγμή για τον κινηματογράφο.Νεαροί με ρουχαλάκια του γκόλφ "παίζουν" με αστικές οικογένειες και ο κύριος Haneke πειραματίζεται με το μέσο.Απο τους πρωταγωνιστές που αναφέρονται στον θεατή, μέχρι την εκπληκτική στιγμή που το "τώρα" δεν υπάρχει και μπορεί να αλλάξει πατώντας απλά rewind...Έπρεπε να παρακολουθήσω το έργο αυτου του σκηνοθέτη που με τόση ευκολία χλευάζει τους κανόνες και σε κάνει να αισθάνεσαι κομμάτι της ιστορίας του,και σίγουρα δεν έκανα λάθος.Γενικά εκτιμώ αφάνταστα τους "καλλιτέχνες" που έχουν εμμονές.Και ο κύριος Haneke ενδιαφέρεται για τη βία.Η βία ως καταναγκασμός(71 συμπτώσεις), η βία ως πεπρωμένο/κατεστημένο (παράξενα παιχνίδια), ως αδυναμία επικοινωνίας (άγνωστος κώδικας), ως ψυχαναγκασμός(η δασκάλα του πιάνου), ως φόβος για το μέλλον (η ώρα του λύκου).Και αναφέρεται στη βία σαν μια βαθειά, αιώνια, ενδόμυχη έννοια που οδηγεί τον ανθρώπινο πολιτισμό.Ολόκληρος ο πλανήτης λειτουργεί και συνεχίζει στην βάση του απόλυτου κενού επικοινωνίας, σε λεπτομέρειες που μπορούν να προκύψουν από χιλιάδες "χαλασμένα τηλέφωνα", στο κενό μεταξύ των γραμμάτων στη γλώσσα.
Ελληνικά,αγγλικά,γαλικά,ιταλικά,σουαχίλι,βουλγάρικα,άγνωστος κώδικας.Χθες είχα την τιμή να δω και το τελευταίο του έργο "κρυμμένος"(cache).Ο μεγάλος αδερφός του μυαλού σου είναι μεγαλύτερος από κάθε αδερφό που σχετίζεται με τον Orson Welles.Και θα είναι για πάντα απο πάνω σου.Μάλλον η πιο ώριμη ταινία του κύριου Haneke που καταφέρνει να φτάσει τις εμμονές του σε επίπεδα φιλοσοφίας,το στομάχι σου στο πάτωμα κ το μυαλό σου επιτέλους να λειτουργήσει σε ταχύτητες που θα έπρεπε πάντα λειτουργεί.Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω χειρούργος.Κ ένα νυστέρι πάντα μπορεί να δώσει λύσεις.Συνήθως τραγικές αλλά ανθρώπινες.Οριακές αλλά υπαρκτές.Κύριε Haneke my most sincere gratitude.

H Προφητεία του Gemini Cricket

Γιό χο χο
έξω απο το μπουκάλι
υπάρχει ο Τζέμινι Κρίκετ.
Μεσα στο μπουκάλι
υπάρχει σχοινί και ανεβασμένη πίεση.
Ο συκοφαντημένος γρύλλος λοιπόν έχει το λόγο :

Πείτε "cheeeeeese" στον Μεγάλο Δουκα
που εγκαταστήθηκε Βορειοδυτικά.
Δεν είναι καιρός να γκρεμίσετε αυτή τη γωνία.
διότι στα τούβλα που τη στηρίζουν
κατοικεί το σκουλήκι ο Βήχας.
Παρόλα αυτά
Ο πύργος πέφτει.
Ενας σεισμός .
Γυρνάει το ρολόι στο 1999.
Αν τότε είχατε σπάσει ενα καθρέφτη
τώρα προσέξτε μην σπάσετε άλλον.

Ω χαρούμενες πιθανότητες.
Ωστε
Δε θα γνωρίσουμε λοιπόν ποτε Εξωγήινους.
κόλλησαν στη κίνηση
ή το ξυπνητήρι τους πήγαινε μια ώρα πίσω.
μικρό κακό
έρχεται το τσίρκο το ανεξάντλητο σε εξωτικά θεάματα.

α χαμογελαστοί ζωγράφοι που δείχνουν τα δόντια τους.
ευθύνονται για το γράμμα Β.
Όλα θα κριθούν απο το αν θα έχουν
τερηδόνα.
εμείς
είμαστε όλοι καθαγιασμένες οδοντόβουρτσες.
αναζητήστε την Οδοντόκρεμα.

β μικρά παιδιά με λέπια .
το βλέμμα τους φέρνει αμηχανία.
κάποιος πρέπει όμως να τα γεννήσει πρώτα.
Θα βρούν το κλειδι το οποίο #σπάνξ σπάνξ#
χρυσάφι μου γαμάει σε αυτό το σημείο τη σύνταξη
και πράγματι δικαίως με εμποδίζει.
Ένα απο αυτά τα ουράνια ψάρια
θα έχει πατέρα φωτογράφο
και μητέρα μπουγάτσα με τυρι.
Θα το προστατεύσουμε πάσει θυσία
και ας μην ανοίξει κλειδαριές.


Υμνείτε το Γρύλλο και μην τον απεικονίσετε ποτέ.
Γιατί
για τον καθένα ο γρύλλος είναι κατι άλλο.


γ στη μέση ακριβώς του κύκλου
κρύβεται ο τελευταίος που περιπλανιέται.
ο πρότελευταίος πρέπει να ονομαστεί Δήμητρα.
Προς θεού μην τον ονομάσετε Ζήνα.


δ Κροκόδειλοι που τα ούρα τους έκαιγαν δέντρα.
ΣΚ στη Σαντορίνη
ξερατά στο χώλ.
πόλεμος.
ο Μιχαήλ Στρογκώφ δεν βλέπει την τύφλα του
τελικά τα δάκρυά θα τον σώσουν.

ε ομοίως
στο παρελθόν
στην οδό Αλμπερτ
η γυναικα που δεν τυφλώθηκε
γεννάει δύο παιδιά.
το ένα έχει ενα νεφρό λιγότερο
το άλλο θα έχει πάντα πυρετό
και θα ελπίζει στο μπαστούνι.

στ επίσης και ο Τειρεσίας.
το γιο-γιό των θεικών συζύγων.
6 φορές το κάθε φύλο.
ο ενοφυλικός Τειρεσίας
ο Τειρεσίας Τραβεστί
προβλέπει τη διάσχιση της σελήνης
και το άγγιγμα του πάτου
σε πηγάδι της ακατοίκητης Τροίας.
Καημένε Τειρεσία
ζείς στη σκιά της τρίαινας
επειδή ή αφού
δεν κράτησες το δώρο απο χρυσάφι,
δηλαδη
το στόμα σου πλάτυνε σαν σπαγγάτο του Τιραμόλα.
"Ποιός νοιώθει περισσότερο στο Μεγάλο Έργο?"
με 9 στα 10 η γυναίκα βγάζει απο το στόμα της ενα σεντόνι.
με 2 στα 20 ο άντρας σκουπίζει τον πούτσο του στο μαξιλάρι.
Να τι δεν πρέπει να πείς ποτέ στη γυναίκα-λελέκι.
Αυτό ονομάζεται η αγαπημένη απάτη.
Και εσείς
μην περιμένετε τη μέρα της κρίσεως
αυτή βρίσκεται εδω κάθε μέρα.

ζ Για τις επόμενες 12 στιγμές

(οι τρείς τελευταίες εξαιρούνται απο τον χρόνο)
πάμε το ρολόι μια ώρα μπροστά
και όχι 5 ρολόγια μπροστά απο την ώρα.
Χύνοντας νερά απο δοχείο σε δοχείο
ο αγαπημένος νέος του πιο ψηλού βουνού μας
απαιτεί προσοχή σε θρησκευόμενα πλυντήρια
που δεν κατανοούν.
Απο τις 15 Φλεβάρη θα ηρεμήσει
το οργισμένο μάτι των Γειτόνων.
μέχρι δηλαδή αναζωπυρώσεως
όταν το λιοντάρι θα βρυχηθεί
στο αυτί του καινούριου του επισκέπτη.

Έτσι ήταν , λέει.
Έτσι θα γίνεται πάντα.
Οσοι καταλαβαίνουν ας σιωπήσουν.

think different

KAI TΩΡΑ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ (cq)

Έφτασε λοιπόν η ώρα να απαντήσουμε στο μέγα ερώτημα της ζωής.. Τι είναι αυτό που μας ενώνει;
Η γέννηση; Θα μπορούσε αλλά δεν μας κάνει.. Ο θάνατος; Όχι όχι δε χρειάζεται να πέφτουμε, πάμε πάρακάτω.. Το sex; E, καμιά φορά μπορεί και να μας χωρίσει αυτό.. Το blogging; Mην είσαι εγωιστής, δεν απευθύνομαι μονο στη Σφαίρα αυτή τη στιγμή, μα σε όλη την Ανθρωπότητα.. Ωπ, κάποιος το είπε εκεί στο βάθος, για πες το πιο δυνατά.. Α-Κ-Ρ-Ι-Β-Ω-Σ.. Το Μέθύσι!! Γιατί τι είναι αυτό που έχουμε ΟΛΟΙ κοινό παρά ένα γερό μεθύσι..
Είμαστε εδώ για να γνωρίσουμε τη μία και μοναδική κλίμακα, που συναντάται ακριβώς ίδια σε όλο τον πλανήτη (κάτι που έχει και ανθρωπολογικό ενδιαφέρον, για αυτό και ασχολούμαστε άλλωστε).. Την περίφημη ΚΛΙΜΑΚΑ ΜΕΘΥΣΙΟΥ.
Τι μας συμβαίνει στην πραγματικότητα; Tι ζούμε εμείς και τι βλέπουν οι άλλοι; Θα καταφέρουμε ποτέ να συνενοηθούμε;
Όλα αυτά τα άγρια και δυσεπίλυτα προβλήματα, μοιάζουν παιχνιδάκι και μετατρέπονται σε επιστήμη για όποιον κατέχει τη μία και μοναδική... ΚΛΙΜΑΚΑ ΜΕΘΥΣΙΟΥ! Και ποιος τη γνωρίζει περισσότερο από οποιονδήποτε; Σωστά μαντέψατε.. Το άνθος της νεολαίας... αυτοί που φέρουν το φως... οι επιστήμονες- επιτόποιοι συμμετοχικοί παρατηρητές του Arxedia Media.
Οπότε κατεβάζουμε χαλαρά ένα υποβρύχιο... και ξεκινάμε:

ΦΑΣΗ 1: "ΈΚΑΝΑ ΚΕΦΑΛΙ"
Είναι η φάση που έρχεσαι σε επαφή με το χώρο. Τσεκάρεις που βρίσκεται το bar και η τουαλέτα και χαλαρά πίνεις το ποτάκι σου τρώγοντας κάνα πατατάκι και λέγοντας κοινοτοπίες με τους φίλους σου (αυστηρά).

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ TRACK ΦΑΣΗΣ 1

ΦΑΣΗ 2: "ΈΓΙΝΑ"
Κάποιοι την αναφέρουν και ως "Αίγινα". Αυτοί είναι ή ανορθόγραφοι ή τελείως καμμένοι (συνήθως είναι το δεύτερο). Είναι η φάση που τσεκάρεις γενικά τον κόσμο. Παρατηρείς τους κώλους που περνάν από μπροστά σου και έρχεσαι σε επαφή με το hoster, ευελπιστώντας να σε κεράσει κανένα τσιγαριλίκι. Έχεις παρατήσει τα πατατάκια και ψάχνεις απεγνωσμένα για πάγο.

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ TRACK ΦΑΣΗΣ 2

ΦΑΣΗ 3: "ΨΙΛΟΤΥΦΛΑ"
Αν ο hoster σου βρει το τσιγαριλίκι περνάς αυτομάτως σε αυτή τη φάση. Αν όχι πίνεις άλλα 2 ποτάκια και περιμένεις. Ως εδώ όλα καλά. Ξεκολλάς επιτέλους από το bar και περιφέρεσαι έχοντας ένα μόνιμο χαζοχαμόγελο. Είναι η φάση που αράζεις μπροστά από το Dj και ψιλοκουνιέσαι. Επίσης είναι η καλύτερη φάση για να γνωρίσεις γκόμενες. Οι ατάκες σου έχουν χιούμορ και εκπέμπουν αυτοπεποίθηση. Αν δε τη λέγαν φάση "Ψιλοτύφλα", θα τη λέγαν φάση "Είσαι ωραίος".

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ TRACK ΦΑΣΗΣ 3

Η εμπειρία έχει δείξει, ότι οι 3 παραπάνω φάσεις συνδέονται στενά και ΟΛΟΙ τις περνάνε. Από κει και πέρα αρχίζει το ξεκαθάρισμα.. Αυτοί που θα σταματήσουν εδώ, σε 2 ώρες είναι εκτός πάρτυ. Οι υπόλοιποι που θα διεισδύσουν στη φάση 4, δεν έχουν ιδέα τι τους περιμένει...

ΦΑΣΗ 4: "ΤΥΦΛΑ"
Οι ρυθμοί ανεβαίνουν. Ο dj είναι αδερφός σου και χωρίς να το καταλαβαίνεις αρχίζεις και τον πρήζεις κάνοντας σενεχώς παραγγελιές. Κάποιοι πιο σκληροπυρινικοί, σε αυτήν τη φάση, πειράζουν τα μπάσα στο μείκτη νομίζοντας ότι έτσι ανεβάζουν τον κόσμο. Αρχίζεις και χώνεις τα χέρια σου σε σώματα που δεν πρέπει. Η γκόμενά σου σε κοιτάει ψιλοστραβά, μα εσύ τη διαβεβαιώνεις ότι την αγαπάς και ότι έτσι κι αλλιώς μια παρέα είμαστε. Υπερένταση, υπερκινητικότητα. Το οπτικό πεδίο γέρνει λίγο, μια από δω μια από κει, μα εσύ επιμένεις πως ό,τι κάνεις είναι σωστό και ότι τι ωραία που θα ήταν αν γενικά είμασταν γενικά όλοι, πάντα, έτσι.

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ TRACK ΦΑΣΗΣ 4

ΦΑΣΗ 5:"ΛΙΩΜΑ"
Welcome to the twilight zone.. Ο dj είναι πλέον ο Θεός. Ασχολείσαι αποκλειστικά με την γκόμενά σου, γιατί η λίμπιντό σου είναι στα ύψη και είναι η πλέον εύκαιρη. Δεν την αγαπάς, θέλεις μόνο να τη γαμήσεις (όπως και όλες τις άλλες εδώ μέσα). Το κοινό τώρα αποτελείται κυρίως από party animals. Η βλακεία αρχίζει και υπερισχύει της λογικής. Περιφέρεσαι, παραπατώντας με το ποτό στο χέρι και φωνάζεις, αποκαλύπτοντας καλά κρυμμένα μυστικά των φίλων σου σε άτομα που δεν πρέπει. Οι φίλοι σου δε σου κρατάνε κακία, γιατί είναι και αυτοί λιώμα. Ταυτόχρονα χύνεις το ποτό σου στο πάτωμα, στον καναπέ, οπουδήποτε και αυτό σου φαίνεται το πιο αστείο πράγμα του κόσμου.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Aπομακρύνεται τα λιώματα από τα cdj και το μείκτη. Έχουν 75% πιθανότητες να χύσουν το ποτό τους στα μηχανήματα και να τα κάψουν. Η μουσική θα κλείσει, το πάρτυ θα τελείωσει, ΟΛΟΙ θα ξενερώσουν και θα βρεθείται υπερχρεωμένοι στον τύπο που σας τα νοίκιασε.
Η παράμετρος "μπάφος" παίζει εδώ καταλυτικό ρόλο. Αν το σκάσεις τώρα, φεύγεις αυτομάτως στην επόμενη φάση, αν όχι με ένα ποτάκι ακόμα θα είσαι σύντομα εκεί.. (ο συγγραφέας προτείνει να τα πιείτε όλα επιτόπου και να μην καθυστερείτε).

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ TRACK ΦΑΣΗΣ 5

ΦΑΣΗ 6: "ΚΩΛΟΤΡΥΠΙΔΙ"
Εδώ ο χρόνος καταργείται. Το σώμα σου σε εγκαταλείπει. Έχεις βρεθεί στον καναπέ και κοιτάς τον κόσμο, που τώρα μοιάζει με διαστημόπλοιο. Αν κλείσεις τα μάτια σου την πάτησες (there is no way back back back back). Kουνάς νωχελικά ΜΟΝΟ το κεφάλι και προσγειώνεσαι στο πρώτο βυζί που βρίσκεται αριστερά σου. Η γκόμενά σου έχει υπερξενερώσει και ή φεύγει από το πάρτυ ή αράζει στην κουζίνα και συζητάει ή την κάνει με κάποιον που έχει ξεμείνει στη φάση 3. Εσύ δεν παίρνεις χαμπάρι τίποτα. Στην απειροελάχιστη περίπτωση που το καταλάβεις, παρηγοριέσαι με τη σκέψη ότι όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες. Οι φίλοι σου σε βοηθάνε σε αυτό συμφωνόντας μαζί σου και δίνοντας σου άλλο ένα ποτάκι. Αν η γκόμενα δίπλα σου είναι και αυτή Κωλοτρυπίδι σίγουρα θα τη φασώσεις, εκτός κι αν αρχίσεις να κλάνεις, οπότε μένεις αυτομάτως μόνος σου και βρωμάς.

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ TRACK ΦΑΣΗΣ 6

ΦΑΣΗ 7: "ΑΛΟΙΦΗ"
Κάθε πάρτυ που σέβεται τον εαυτό του και θέλει να θεωρείται πετυχημένο, έχει τουλάχιστον 2 "αλοιφές" στο χώρο. Είναι αυτοί οι τύποι (συνήθως μακρυμάλληδες), που κοιμούνται ενώ γύρω τους γίνεται της πουτάνας. Τους χρειαζόμαστε ως διακοσμητικό, αλλά καλό θα ήταν να είναι κάποιοι ξένοι και όχι εμείς. Οι αλοιφές (ή λιωμίδια ή κοκκαλίδια ή γενικώς όλα τα σε -ίδια) δυστυχώς την πάτησαν. Χάσαν κάθε ευκαιρία να γνωρίσουν κάποια γκόμενα ή να συμμετάσχουν στο chill out after. Επίσης χάσαν κάθε ευκαιρία να συμμετάσχουν στη "συζήτηση της επόμενης μέρας", διότι πολύ απλά δε θυμούνται τίποτα. Οι άλλοι γελάνε μαζί τους, γιατί λίγο πριν φτάσουν σε αυτήν την κατάσταση, είχαν κατεβάσει τα παντελόνια τους μπροστά σε όλους, είχαν ξεράσει στην τουαλέτα, είχαν γλύψει την τουαλέτα, είχαν γλύψει το πάτωμα και είχαν κοιμηθεί στο μπάνιο κάνοντας τους πάντες να τους ψάχνουν.

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ TRACK ΦΑΣΗΣ 7

Η ΛΙΣΤΑ ΜΕΘΥΣΙΟΥ έφτασε στο τέλος της. Τίποτα δεν πρόκειται να είναι ίδιο από δω και πέρα.. ΗAVE FUN/ LIVE FAST DIE YOUNG!!!*!!!
Ακολουθεί υστερόγραφο για την καλύτερη κατανόηση του κειμένου..

Υ.Γ:
1) Όλοι είμαστε διαφορετικοί.. ό,τι ισχύει για τον έναν δεν ισχύει απαραίτητα και για τον άλλον (κάποιοι το λένε και "ομορφιά της ζωής").
2) Τα πράγματα δεν είναι γραμμικά, παρόλο που καμιά φορά μας δίνουν την εντύπωση ότι είναι.
3) "Η υπερβολική ποσότητα αλκοόλ υποβιβάζει τον άνθρωπο στο κατώτερο δυνατό επίπεδό του" (Τομ Ρόμπινς).

Ενα comment που έχασε το χιουμορ του.

Η δυτική προσσέγγιση στις θρησκευτικές ελευθερίες είναι σαν ένα τεράστιο σε μέγεθος, κουραστικό και στο τέλος του κακόγουστο αστείο. Ο elefantas έγραψε ότι έγραψε και στην συνέχεια του γράψανε ότι του γράψανε.
(link)
Ενα πράγμα δεν καταλαβαίνω, είναι τόσο δυσκολο να καταλάβει κάποιος τι ήθελε να πει ο τύπος. Δηλαδή ενώ διαβαζα το ποστ σχεδίαζα να τον κράξω λίγο γιατί αυτά που έγραφε είναι τόσο απλά και κατανοητά που άνετα τα ονομάζεις τετριμμένα. Σχεδίαζα λοιπόν να του γράψω ένα comment σε φάση:
Συμφωνώ και εγώ μαζί σου ελέφαντα. Η ελευθερία του ενός αρχίζει εκεί που σταματάει του άλλου. Μην κάνεις αυτά που δεν θέλεις να σου κάνουν. Η δασκάλα στο δημοτικό είχε κάνει μια εκτενέστατη αναφορά στο ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ.

Αλλά μετά είδα τα comments και κατάλαβα πως κάτι δεν πήγε καλά.
Λοιπόν απλά θα πω δυο πράγματα σε όσους την ΄χουν ακούσει με την δύση και την ''ελευθερία'' της.

1.
Η καταδίκη του αυστριακού γελοιογράφου ακόμα εκρεμεί στην κοιτίδα του πολιτισμού -Ελλάδα. Ο αναιδής τόλμησε να δείξει τον χριστό να περνά την ερυθρά θάλασσα με σανίδα του σερφινγκ ενω σε όλους είναι γνωστό οτι υπάρχει η δυνατότητα να χωρίσεις μια θάλασσα στην μέση κατα βούληση με την κατάλληλη προσευχή στην αγία τριάδα.

2.
Στην γαλλία, την πιο δημοκρατική χώρα της ευρώπης, απαγορεύεται στις μουσουλμάνες στα σχολεία να φοράνε μαντήλες γιατί προωθούν τους θρησκευτικούς διαχωρισμούς. Πριν τρέξεις να πεις μπράβο σκέψου πως το ανάλογο στην τουρκία, εάν λέμε είχε γάλλους μετανάστες στα σχολεία της, θα ήταν να φοράνε όλες μαντήλα. Μπράβο λοιπόν στην γαλλία που με τον σεβασμό της στην διαφορετικότητα μας δείχνει το δρόμο για μία παγκόσμια κοινωνία.

3.
Πολύ απίθανο να έχετε δει την διαφήμιση της C&A (είδη ρουχισμού) που εξηγεί στα μικρά παιδια γιατί ο αγιος βασίλης δεν τους έφερε τα δώρα τους, και πως εάν θέλουν κάτι αρκεί να πρήξουν τους γονείς τους και να πάνε στο C&A. Ο santa clauss λοιπόν χέζει μες στην χαρα κάπου στην καπαδοκία όταν συνειδητοποιεί πως τελείωσε το κωλόχαρτο, βγαίνει λοιπόν με το σκατό στο κώλο παίρνει ένα γράμμα απο την στοίβα και καθαρίζει τον αγιο κώλο του.
ΟΚ το βρήκα αστείο, αλλά ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ εάν ήμουν εξάχρονο θα έκλαιγα. ΑΡΧΙΔΙ διαφημιστή δείχνεις περίτρανα αυτό που λέει ο ελέφαντας και βγάζεις και γαμω τα φράγκα.

4.
Στην νέα καμπάνια του ΟΑΕΔ δίνονται ευκαιρίες σε
α. ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ
β. ΠΑΛΙΝΟΣΤΟΥΝΤΕΣ
γ. ΠΡΩΗΝ ΧΡΗΣΤΕΣ και άκουσον άκουσον

ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ.
ποιά είναι αυτά τα άτομα άραγε? μήπως είναι μουσουλμάνοι?
δηλαδή εάν είσαι μουσουλμάνος θα σου βρούμε δουλειά. Κατσε στην σειρά πίσω απο τα junkies και συμπλήρωσε αυτές τις αιτήσεις.

ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΤΕΛΙΚΟ ΤΕΣΤ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΠΛΟΓΚΟΣΦΑΙΡΑΣ.

ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΣΚΑΤΟ-ΥΠΕΡΟΠΤΕΣ ΔΥΤΙΚΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ-ΟΜΟΦΟΒΙΚΟ-ΜΑΛΑΚΟ-ΠΙΤΟΥΡΕΣ, ΖΗΤΩ Ο ΜΩΑΜΕΘ

ΟΠΟΙΟΣ ΝΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΘΙΓΕΤΑΙ ΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ.

ΛΟΓΟΣ ΑΘΥΡΟΣΤΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΜΩΑΜΕΘ

ΡΕ ΠΑΙΔΙΑΑΑΑ ΑΑΑΑ ΑΑΑ ΑΑΑ ΑΑΑ ΑΑΑ ΑΑΑ ΑΑΑ ΑΑΑ ΑΑΑΑ ΑΑΑΑ ΑΑ sorry κιόλας, δεν απευθύνομαι σε κάποιον συγκεκριμένα δηλαδή αλλα τα έχω πάρει και θέλω να κατεβάσω καντήλια γαμώ το *#^*&# παλιο $%^ (;σου ) # @$%# %^μη σου #%$;& το ^(& ()# της **@$ %#%^ #%$ δεν την πιάνω τη φάση.

Πώς προέκυψε τωρα ξαφνικά το ζήτημα της ελευθερίας έκφρασης και λόγου με τα γεγονότα της Γελοιογραφίας του Μωάμεθ??? Οι μουσουλμάνοι δηλαδη είναι "σκοταδιστές" και "φασίστες" μη χέσω και δεν σέβονται το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου ???
Εχουμε νομίζω μπερδέψει μερικές γαμημένες έννοιες.
α) Η Ελευθερία λόγου δικαιολογεί να λέω οτι γαμημένη μαλακία μου περνάει απο το κλούβιο μου το μυαλό χωρίς να σκεφτώ τι σημαίνει αυτό που θα πώ και ποιόν αφορά?
β)Η συνταγματικά κατοχυρωμένη Ελευθερία έκφρασης με προστατεύει απο το να μην είμαι ένας αδαής μαλακοπίτουρας που σκέφτεται μόνο τον εαυτό του ?
γ)Η ελευθερία έκφρασης δηλαδή είναι σα διαφήμιση της ΤΙΜ? (ΘΕΛΩ ΝΑ ΛΕΩ....ΟΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ ΘΕΛΩ

ΟΧΙ , δεν είναι για αυτούς τους λόγους η ελευθερία έκφρασης δίκαιο αίτημα κάθε ανθρώπου σήμερα.Επειδή ΜΠΟΡΩ , δε σημαίνει οτι ΠΡΕΠΕΙ να λέω οτι θέλω ή τουλάχιστον δεν είναι εκεί το νοημα και η αξία αυτού του δικαιώματος.

Ας δούμε μια άλλη διάσταση στο ζήτημα της Ελευθερίας. Το να σκέφτεσαι τί επίπτωση θα έχει στον άλλον το τέντωμα των ορίων της δικής σου ελευθεριας είναι κάτι που θα έπρεπε να μας απασχολήσει. Γιατί να σατιρίσεις κάτι που για κάποιον άλλον είναι Ιερό ? Γιατι ? Επείδη ΜΠΟΡΕΙΣ και επειδη σου το εξασφαλίζει το σύνταγμα και επειδή έχεις εσύ το προνόμιο να έχεις ελευθερία λόγου? ΟΧΙ κυριε. Λάθος κατάλαβες. ΣΚΑΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΙΣΤΕ αμα νομίζετε οτι η ελευθερία είναι αυτό το πράγμα. Ελευθερία σημαίνει να σκέφτεσαι και τον άλλον , να κάνεις χρήση του προνομίου σου για να μπείς στη φάση του άλλου μπάς και ζήσετε αρμονικά . Να περιορίσεις ΕΛΕΥΘΕΡΑ τη δική σου ελευθερία και εκφραση ωστε να κάνεις και λίγο γαμωχώρο και για τον άλλον και να μη νομίζεις οτι υπαρχεις μόνο εσυ τριγυρω. Χωράμε όλοι στον πλανήτη μη φρικάρετε .Και άλλωστε μόνο έτσι θα είμαστε πραγματικά ελευθεροι όλοι , με το να φροντίσουμε εμείς να κάνουμε λίγο χώρο και στον άλλον. Αυτό γίνεται με το να προσθέσουμε μια λέξη στο Λεξιλόγιό μας :

ΣΕΒΑΣΜΟΣ. Αυτό μας μαθαίνει η ελευθερία και αυτό μας την παρέχει παράλληλα. Τωρα εμείς οι σουπερ διαφωτισμένοι ευρωπαίοι μπορεί να καθόμαστε στα super εξελιγμένα γραφεία μας και να λέμε στον καλοντυμένο εαυτό μας, πόσο ελεύθεροι είμαστε και τι γαμω που λέμε οτι θέλουμε αλλα δεν είμαστε καθόλου ελεύθεροι ουσιαστικά. Γιατι αν το δούμε και αλλιώς , εμείς οι μαλακες οι ευρωπαίοι που και καλά ειμαστε ελευθεροι , ειμαστε κολλημένοι στην ελευθερία του ΕΧΕΙΝ, στην ελευθερια της κτησης και τι σκατά ελευθερία ειναι αυτή τελοσπάντων που οδηγεί στο κυνήγι μόνο της ΔΙΚΗΣ μας ευτυχίας , μόνο στο να είμαι ΕΓΩ καλα? Η υπερτροφία του εγώ, Κυριοι, αποδεικνύει περίτρανα οτι ο Δυτικός κόσμος κάθε άλλο παρα ελεύθερος είναι.
Δεν είσαι ελεύθερος επειδη δε σε εμποδίζει καποιος να πας κάπου.
Δεν έχεις ελευθερία επειδή κάποιος δε σου φιμώνει το στόμα.
Είσαι ελέυθερος και έχεις ελευθερία έκφρασης επειδή έχεις συνείδηση τι είναι αυτό το πράγμα για το οποίο έγιναν επαναστάσεις και που μπορεί να σε φτάσει αμα αφήσεις τις μαλακίες και σκεφτείς και λίγο τον άλλον.Ή θα είμαστε Όλοι ελεύθεροι ή κανείς .
Και sorry κιόλας, αλλα
Γιατι κάποιος να πιστευει οτι περιορίζεται η ελευθερία της εκφρασής όταν σκέφτομαι λίγο παραπάνω το γειτονα μου και όταν δεν βιάζομαι να δείξω οτι δεν τον σέβομαι ? Δεν είπα εγώ να ΜΗΝ τον σατιρίσεις καθόλου ή να μην σατιρίσεις την πολίτική μια μουσουλμανικής κυβέρνησης.
Γιατί να σατιρίσεις κάτι που για κάποιον είναι ΙΕΡΟ?
δεν καταλαβαίνεις οτι έτσι σατιρίζεις μια κουλτούρα ολόκληρη?
εναν λαό ? μια παράδοση?
Λοιπόν αυτό πιστεύουμε ?
Οτι Αυτές οι αξίες είναι υπεύθυνες για τα προβλήματα στη μέση ανατολή και για το κάψιμο των Δανικών Πρεσβειών απο μουσουλμάνους???
Οτι η Θρησκεία είναι ετερονομία για όλους μόνο και μόνο επειδή είναι για σένα ή για μένα?

Οποιος πιστεύει οτι η θρησκεία αυτή καθ'εαυτή ως παράδοση και κουλτούρα ευθύνεται για τον πόλεμο και τη μισαλλοδοξία τοτε ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΓΕΛΑΣΜΕΝΟΣ. Δεν ξέρει τι του γίνεται. Νοιώθω ήδη πολύ μαλάκας που χρειάζεται να πώ το αυτονόητο , οτι δηλαδη Οι κυβερνήσεις και τα οικονομικά συμφέροντα ευθυνονται για όλα αυτά και το πώς μας παρουσιάζουν τα πράγματα. Μουσουλμάνοι και Εβραίοι είναι Αδέρφια μας και τον αδερφό σου τον σέβεσαι , τον σκέφτεσαι , προσπαθείς να τον πλησιασεις και όχι να τον γελοιοποιήσεις.

Θες κυριε να σατιρισεις τη μουσουλμανική απειλη ξεχνώντας βέβαια οτι ΕΣΥ την προκάλεσες με την ηλίθια οικονομική επεκτατική και καταπιεστική σου πολιτικη ? ΟΚ. Σατίρισέ τη. Αλλα για το όνομα του Θεού/Αλλάχ/Απρόσωπο Βράχμα/ whatever , μη χρησιμοποιήσεις ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΙΑΣ ΜΕΡΙΔΑΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ . Είναι ασέβεια!!! Όχι στο Θεό . Είναι πρώτα και κύρια Ασέβεια στον άνθρωπο!! Στο τι πιστεύει. Βάζεις τον εαυτό σου πιο πάνω απο αυτόν.Ποιός στον πούτσο είσαι ? Γράφεις στα μεγάλα αλλαζονικά σου παπάρια που δεν έχουν ιδέα τι τους γίνεται , μια παράδοση για την οποία δεν ξέρεις τίποτα NOTHING ,NIHIL , ZERO , X, ZET.

Όσο για την ίδια τη σάτιρα , βασικό χαρακτηριστικό της (θα έπρεπε να) είναι η πολύ καλή γνώση του αντικειμένου που σατιρίζεται. Κάτι τέτοιο εδω δεν ίσχυσε , γιατί κανείς έξυπνος και πραγματικά φιλελεύθερος άνθρωπος δεν θα επέλεγε να σατιρίσει με προσβλητικό και παραποιητικό τρόπο ένα θρησκευτικό πρόσωπο σαν τον Μωάμεθ . Τι είδους φιλελευθερισμός είναι αυτός? Η δική μου ελευθερία λόγου θα μπεί πάνω απο την θρησκευτική αξιοπρέπεια του άλλου? Κανένα δηλαδή ενδιαφέρον για την πραγματικότητα του άλλου? Και δεν καταλαβαίνετε οτι έτσι σατιρίζεται η μουσουλμανική κοινωνία ολόκληρη ? Νομίζετε οτι τα πήρανε στο κρανίο οι φίλοι μας μόνο λόγω της απαγόρευσης περι ανεικονίστου του Προφήτη?

ΟΧΙ . Τα πήρανε επιπλέον γιατι αυτός κράταγε μια βόμβα . Αυτό είναι παραπληροφόρηση. Πόσοι ξερουν τι είναι στην πραγματικότητα το Jihad γαι τον μέσο ορθόδοξο μουσουλμάνο ? Για ψάξτε το μια που έχετε και ιντερνετ. Πάντως δε σημαίνει "Γαμα τους δυτικούς και τους εβραίους"
Λοιπόν

Ελευθερία λόγου μπορεί να έχουμε (και καλά) , ελεύθεροι όμως ΔΕΝ είμαστε , αξιότιμοι φίλοι μου . Ο Max Scheler το είπε όσο πιο καθαρά μπορούσε αλλα ποιός τον ακούει σήμερα που τρίζουν τα κόκκαλά του.
"Οι πράξεις ενός ανθρώπου δε γίνεται να είναι πιο ελεύθερες από τον ίδιο του τον εαυτό"

ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΜ ΡΟΜΠΙΝΣ (gq)

Πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει ένας σεισμός στο Σιάτλ.. Θυμάμαι τον εαυτό μου, να το πληροφορείται και εντελώς αυτόματα (φλας/ πρώτη σκέψη) να σκέφτεται.. λες να έπαθε τίποτα ο Ρόμπινς;
Κάπως έτσι θα περιέγραφα τη σχέση μου με το συγκεκριμένο συγγραφέα. Λες και είναι κάποιος φίλος, που γράφει που και που κάποια πράγματα από κει που βρίσκεται, τα στέλνει κι εγώ ανεξάρτητα από τη φάση στην οποία είμαι, θα ρίξω μια ματιά σε αυτά που έχει να μου πει..
Στην αρχή με ταρακούνησε, μετά με μάγεψε, στη συνέχεια με τρίπαρε, με διασκέδασε, κάπου στη μέση με ψιλοκούρασε, επανήλθε και με πήρε και με σήκωσε και στο τέλος ήταν λες και μου κούνησε ένα λευκό μαντήλι λέγοντας μου αντίο, ο τύπος άλλωστε είναι και 70 χρονών.. Πάντοτε όμως με έκανε να γελάω και αυτό το εκτίμησα δεόντως..
Όσο για το τέλος; Aυτό όπως φαίνεται ήταν δική μου και μόνο αίσθηση.. "Αγριόπαπιες πετούν ανάστροφα", για άλλη μία φορά.. Είναι το συμβόλαιο με την εταιρεία που τον δεσμεύει; Eίναι τα 100.000 τριπάκια που του προσφέρουν διά βίου έμπνευση; Είναι απλά η φύση του;
Pητορικές ερωτήσεις.. τρέχω στο βιβλιοπωλείο!!

Αει γαμηθείτε

Κοσμοϊστορικά γεγονότα στο Ελλάντα ( link) βλέπουμε. (λέμε βλέπουμε γιατί αυτό το post είναι το πρώτο post στην παγκόσμια ιστορία που το γράφουν 2). Όταν λέμε 2 και 1ο στην παγκόσμια ιστορία δεν ειμαστε υπερβολικοί. Απλά γράφουμε post a quatre pieds (αυτό στα γαλλικά θα πει ¨πόδια¨ αλλα πάντως εμείς εννοούμε ¨χερια¨).

Chaca-Khan & Pause&Play on the mic..

Ouooooooou..i mean ououuuu, man.. Ακολουθήσαμε links επί links (πολλές εφημερίδες, ελληνικές και ξένες, e-media, blogs. Δηλώσεις όλων των φορέων. Ακολουθήσαμε τα ίχνη μέχρι τις 2/2 που βγήκε το θέμα). Δεν είμαστε σε φάση για statement γιατί είναι πολύυυυυυυυ αργά, αλλά ένα πράγμα : Καλό θα ήταν για όλους σας, πολίτες και παιδιά, να παρακολουθήσετε, να αποδομήσετε, να αναλύσετε, από όλες τις πλευρές media, politics, culture, arts, society,εταιρίες, θεσμούς ακόμα και την αλλαγή μέσα σας απ΄όλο αυτό

Είναι τεράστιο το τούβλο... Αποκαλύπτει ένα κάρο patterns...

Και επειδή είμαστε και στο King's Cross έχουμε κλειδωθεί, τρέμουμε, κλαίμε (link)
Εεεεειναι ωραίο να συμβαίνουν τέτοια συνταρακτικά.
τσεκ αουτ κι αυτό (link))) και σκέψου τι είναι αυτό που κοιτάς τώρα (μια οθόνη. τι οθόνη;)
αει γαμηθείτε