Επιστολή προς Κορινθίους

Απευθύνομαι σε σας, ενώ με τα ίδια περίπου λόγια θα μπορούσα να απευθυνθώ σε όλους τους υπόλοιπους που ψήφισαν Χρυσή Αυγή. Δεν πειράζει όμως, θα καταλάβουν όλοι.

Ο νομός σας έδωσε στη ΧΑ ακριβώς 11.299 ψήφους με ποσοστό 11,98% που ήταν και το μεγαλύτερο που έλαβε πανελλαδικά.

Μόλις πριν λίγα χρόνια, το 2009, αυτοί που ψήφισαν ΧΑ στον Νομό Κορινθίας ήταν 211 άνθρωποι. Από το 211 στο 11.299 είναι ένας δρόμος μακρύς και εσείς τον περπατήσατε. Είμαι σίγουρος ότι ελάχιστοι από σας είναι γνώστες ή και οπαδοί της ναζιστικής ιδεολογίας που εκφράζει η ΧΑ. Από την άλλη, υπάρχουν λίγοι ανάμεσά σας που πιστεύουν στις αρχές του ναζισμού και του μίσους αλλά με αυτούς δεν κάνω διάλογο. Είναι το στεγανό της δικής μου ιδεολογίας και ενδεχομένως να μπορείτε να με κατηγορήσετε γι αυτό.

Όταν είδα την πρωτιά σας, που ξεπέρασε ακόμα και τη Λακωνία με τους τοπικιστικούς παροξυσμούς της, μου ήρθε στο νου μια επιστολή που σας είχε στείλει ένας άλλος παλιότερα. Τον έλεγαν Παύλο και σας την ταχυδρόμησε γύρω στο 57 μ.Χ.

Δε θα σας μιλούσα για την επιστολή του Παύλου αλλά ξέρω ότι για να δώσετε ψήφο στη ΧΑ, μάλλον είστε υποστηριχτές των αξιών της οικογένειας, της ορθοδοξίας και της πατρίδας. Εγώ ανήκω σε άλλους ιδεολογικούς χώρους που έχουν αξιολογήσει αυτές τις αξίες πολύ χαμηλότερα από άλλες. Ας σταματήσουμε όμως να μιλάμε για μένα.

Στην επιστολή του ο Παύλος σάς έγραφε:

Kι όλα αυτά τα πραγματοποιεί το ένα και το αυτό Πνεύμα, που κατανέμει ατομικά στον καθένα, όπως θέλει. Για παράδειγμα, όπως ακριβώς το σώμα είναι ένα, όμως έχει μέλη πολλά, και όλα τα μέλη του σώματος, ενώ είναι πολλά, αποτελούν ένα σώμα, έτσι κι ο Xριστός. Kι αυτό, επειδή όλοι εμείς - είτε Iουδαίοι είμαστε είτε Έλληνες, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι - βαφτιστήκαμε μ'’ ένα Πνεύμα σ’' ένα σώμα, και όλοι σε ένα Πνεύμα ποτιστήκαμε. 

Oπωσδήποτε όμως, το σώμα δεν αποτελείται από ένα μέλος, αλλά από πολλά. Aν έλεγε το πόδι: “Aφού δεν είμαι χέρι, δεν ανήκω στο σώμα”, θα σήμαινε τάχα με τούτο πως δεν ανήκει στο σώμα; Kι αν έλεγε το αφτί: “Aφού δεν είμαι μάτι, δεν ανήκω στο σώμα”, θα σήμαινε τάχα με τούτο πως δεν ανήκει στο σώμα; Aν όλο το σώμα αποτελούνταν από ένα μάτι, πώς θα ακούγαμε; Aν όλο το σώμα ήταν αφτί, πώς θα οσφραινόμασταν; 

Mα το γεγονός είναι πως ο Θεός τοποθέτησε στο σώμα το κάθε μέλος όπως ο ίδιος θέλησε. Kι αν όλα ήταν ένα μέλος, πώς θα υπήρχε σώμα; Mα το γεγονός είναι πως πράγματι υπάρχουν πολλά μέλη αλλά ένα σώμα. 

Eπομένως, δεν μπορεί το μάτι να πει στο χέρι: “Δε σ’ έχω ανάγκη”! Oύτε το κεφάλι να πει στα πόδια: “Δε σας έχω ανάγκη”! Aπεναντίας, τα μέλη του σώματος που θεωρούνται σαν τα πιο ασήμαντα, αυτά είναι που χρειάζονται περισσότερο. Kι εκείνα τα μέλη του σώματος που τα θεωρούμε σαν τα πιο αξιοπεριφρόνητα, τα περιβάλλουμε με μεγαλύτερη φροντίδα. Kαι τα μη παρουσιάσιμα μέλη μας, χρειάζεται να τα φροντίζουμε με περισσότερη λεπτότητα, ενώ τα παρουσιάσιμα μέλη μας δεν έχουν ανάγκη. 

O Θεός, λοιπόν, συγκρότησε το σώμα με συγκερασμό, δίνοντας μεγαλύτερη σπουδαιότητα σ'’ εκείνα που μειονεκτούνε, έτσι που να μην υπάρχει διάσπαση στο σώμα, αλλά να δείχνουν τα μέλη την ίδια φροντίδα το ένα για το άλλο. Έτσι, είτε πάσχει ένα μέλος, συμπάσχουν μαζί του όλα τα μέλη, είτε τιμάται ένα μέλος, χαίρονται μαζί του όλα τα μέλη.

[link]

Θεωρώ ειλικρινά ότι μπορείτε, αφού έχετε πάει σχολείο και έχετε κάνει το μάθημα των νεοελληνικών κειμένων, να απαντήσετε στις ερωτήσεις: Ποια μεταφορά νομίζετε ότι μπορούμε να σχηματίσουμε στο επίπεδο της κοινωνίας μας; Ποιοι είναι σήμερα τα "μειονεκτούντα μέλη" της; Πώς θα εκδηλώνατε εσείς αυτή τη συμπεριφορά στους γύρω σας;

Έχετε δεκαπέντε λεπτά. Καλή επιτυχία.

Αν κάποιος από σας ήταν καλά διαβασμένος στα θρησκευτικά και λίγο πονηρός θα απαντούσε:

H αγάπη μακροθυμεί, επιζητάει το καλό. H αγάπη δε φθονεί. H αγάπη δεν καυχησιολογεί, δεν αλαζονεύεται, δε φέρεται άπρεπα, δεν κυνηγάει το δικό της συμφέρον, δεν κυριεύεται από θυμό, δεν κρατά λογαριασμό για το κακό που της κάνουν, δε χαίρεται για την αδικία, αλλά μετέχει στη χαρά για την επικράτηση της αλήθειας. Όλα τα καλύπτει, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.

H αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει. Eνώ τα άλλα, είτε προφητείες είναι αυτές, θα καταργηθούν, είτε γλώσσες είναι, θα πάψουν, είτε γνώση, θα καταργηθεί. Γιατί μόνο ως ένα βαθμό γνωρίζουμε και ως ένα βαθμό προφητεύουμε. Mα όταν έρθει το τέλειο, τότε το ατελές θα καταργηθεί.

Παιδάκι όταν ήμουνα, σαν παιδάκι μιλούσα, σαν παιδάκι σκεφτόμουν, σαν παιδάκι έβγαζα συμπεράσματα. Mα όταν έγινα άντρας, σταμάτησα να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν παιδάκι. Γιατί, πραγματικά, τώρα βλέπουμε απροσδιόριστα σαν σε θαμπό καθρέφτη. Tότε όμως θα δούμε πρόσωπο με πρόσωπο. Tώρα γνωρίζω μονάχα ως ένα βαθμό, τότε όμως θα γνωρίσω τέλεια, όπως ακριβώς μ'’ έχει γνωρίσει ο Θεός.

Aυτά, λοιπόν, που μένουν τελικά, είναι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Aυτά τα τρία, με κορυφαία τους, όμως, την αγάπη.

[link]

Αυτή η απάντηση θα έπαιρνε άριστα και είναι μόλις η επόμενη παράγραφος της επιστολής που λάβατε. Μα η Κορινθία λησμόνησε τα λόγια του Παύλου που τόσο την αγάπησε και ψήφισε ναζιστές, καθίκια του κερατά, εχθρούς του ανθρώπου και της ελευθερίας του.

Πρέπει να αποφασίσετε με ποιους είστε. Μαζί μου δεν νομίζω να πορευτείτε χωρίς αυτό να αποτελεί σπουδαίο ζήτημα για την ώρα. Το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να απαντήσετε έχει να κάνει με την αντίφαση που κουβαλάτε μέσα σας. Δε χωρά στο ίδιο καλάθι η ορθοδοξία και ο ναζισμός. Δεν σας μίλησα εγώ, ο Παύλος σας μίλησε.