Γκουστάβ Ρενέ ή μια νουβέλα για τον ελιτισμό ( Ιντερλούδιο I )

Ιντερλούδιο I




....συνέχεια απο κεφάλαια
1 ,2 ,3, 4 , 5 , 6 ,7












Όταν ήταν 9 χρονών ο Γκουστάβ Ρενέ, στραμπουλούσε συνέχεια τους αστράγαλούς του. Ήταν μια μικρή αδυναμία της φύσης του που ενοχλούσε ιδιαίτερα τον μικρό Ρενέ ο οποίος αρεσκόταν απο τότε να περπατάει και να σκέφτεται καθώς απέφευγε συστηματικά να πατήσει τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στα πλακάκια του πεζοδρομίου. Ζούσε έτσι μέσα στην ευτυχισμένη άγνοια του να μή γνωρίζει πού ακριβώς σταματάει το παιχνίδι και πού αρχίζει ο ψυχαναγκασμός. Όταν είχε μεγαλώσει αρκετά ωστε να πηγαίνει μόνος του σχολείο ,δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο να αργεί στο μάθημα γιατι στη διαδρομή είχε καθήσει σε ένα παγκάκι μέχρι να συνέλθουν λίγο τα πόδια του.

-Γιατι αργησες? (του έκανε παρατήρηση η δασκάλα του)
-τα πόδια μου κυρία δεν πατάνε καλά στη γη (απαντούσε εκείνος κατακόκκινος απο ντροπή και καθόταν γρήγορα στο θρανίο του)

Όταν διάβασε στην Έκτη Τάξη της Πρώτης Βαθμίδας Εκπαίδευσης για τον αθάνατο Αχιλλέα και το θάνατό του εξαιτίας μιάς παραπλήσιας αδυναμίας, αισθάνθηκε λίγο καλύτερα με το παιδικό του κόμπλεξ.Αργότερα στην Πρώτη Τάξη της Δεύτερης Βαθμίδας ο Ρενέ προσπέρασε το έπος και ήρθε σε επαφή με το αρχαίο ελληνικό δράμα. Του προξένησε μεγάλη περιέργεια το γεγονός οτι οι δραματουργοί συνήθιζαν να παρουσιάζουν στους αγώνες τους μια τριλογία τραγωδιών και μετά ένα κωμικό δράμα.
-Πολλά δεν είναι τέσσερα? (αναρρωτιόταν ο Ρενέ)


Όταν διάβασε για τον Οιδίποδα και το προβλημά του με τους αστραγάλους στον "Οιδίποδα Τύρρανο", το ενδιαφέρον του για την δραματουργία κορυφώθηκε. Τη μέρα που η καθηγήτρια ολοκλήρωσε την ανάγνωση της ενότητας οπου ο Οιδίποδας συναντάει τη Σφίγγα έξω απο τη Θήβα και απαντάει στο αίνιγμά της ,ο Ρενέ έβαλε τα κλάμματα μέσα στην τάξη.
-τι συμβαίνει Ρενέ? (ρώτησε η δασκάλα που δεν συμπαθούσε τους μαθητές που αργούσαν στο μάθημα)
-γιατί κυρία....?
-.....γιατί τι?
-γιατί ο Οιδίποδας άφησε τη Σφίγγα να γκρεμιστεί και δεν την έδεσε στο άρμα του για να μπεί θριαμβευτικά στη Θήβα σαν αληθινός βασιλιάς?
-......... (τό χει κάψει το παιδάκι σκέφτηκε η καθηγήτρια)
-ε? γιατι?
-Τι βλακείες είναι αυτές Ρενέ? Πού τα άκουσες αυτά ? Η Σφίγγα ήταν ένα τέρας , έχεις δεί εσυ πολλά τέρατα να σέρνουνε άρματα?

"μμμμ " σκέφτηκε πικραμένος ο μικρός Ρενέ "και εγώ που νόμιζα οτι η Σφίγγα δεν είναι τέρας αλλα ένα ζωντανό σύμβολο της ιστορικής μεταμόρφωσης του ανθρώπου απο ασυνειδητο ζώο σε πολιτισμένη συνειδητή πνευματική οντότητα την οποία ο Οιδίποδας ο Περιπατητής,σύμβολο του ανθρώπου που αναζητά την αλήθεια ,κατάφερε να κερδίσει με τη διάνοιά του χωρίς να έχει κατανοήσει την ουσία της απάντησης του αινίγματος και χωρίς να έχει κατανοήσει οτι ο άνθρωπος δε σώζεται απο τη διάνοια αλλα απο το πνεύμα, με αποτέλεσμα τελικά να καταστραφεί και ο ίδιος απο τις δικές του αμαρτίες που δεν ήταν τίποτε άλλο απο μια ισχυρή διανοια με έλλειψη συνείδησης ...."

Απο τότε ο Ρενέ δεν ξανασχολήθηκε με ανθρώπους που είχαν πρόβλημα με τα πόδια τους και σιγά σιγά ξέχασε και ο ίδιος την αδυναμία των δικών του αστραγάλων με αποτέλεσμα να αρχίσει να περπατάει πλέον κανονικά. Η ζωή όμως έχει τον τρόπο της να μή μας αφήνει σε ησυχία ,ειδικά όταν αυτό είναι εκείνο που πραγματικά θέλουμε.

Υπάρχει ένα όν πάνω στη γή με δύο και τέσσερα και τρία πόδια....