ΚΣΟΤ

To παρακάτω κείμενο ανήκει στον φίλο Β.Τ. Πριν το διαβάσετε (είναι και σεντονάκι το άτιμο) περάστε από εδώ για να ενημερωθείτε για ό,τι συμβαίνει στην ΚΣΟΤ το τελευταίο διάστημα.

Η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης βουλιάζει…

"Κάθε βράδυ πάντα λυπημένη, κάθε βράδυ βαθιά συλλογισμένη" είναι η ψυχή, η καρδιά και η κατάσταση του εσωτερικού μου εαυτού, για λόγους που έχουν να κάνουν και με την κοινωνικοπολιτική κατάσταση, αλλά και με τις ημέρες κρίσης που διανύουμε ευχόμενοι την έλευση μιας νέας εποχής. Όσο αυτό συμβαίνει ο κλοιός στενεύει και οι καταστάσεις γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Ταυτόχρονα όμως είναι και εφορότερες για να γεννηθούν νέες άρρωστες.

Ενώ η συνειδητότητα κάποιων ανθρώπων αυξάνει, η πολυεπίπεδη κρίση είναι πια εμφανής σε όλο τον κόσμο, τα θεμέλια των θρησκειών κλονίζονται ακόμη περισσότερο, η βία βρίσκει πια πιο εύκολα χώρο να φωλιάσει στις ζωές πολλών φοβισμένων και ακαλλιέργητων ανθρωποειδών, τα χτυπήματα κάθε μέρα στο μυαλό μας, στο συναίσθημα, στην πίστη μας σε αξίες, στην αίσθηση του δικαίου και σε ότι συνορεύει με το "Ωραίο" αυξάνονται με αλματώδη ταχύτητα.

Πάνω λοιπόν σε όλο τον πλανήτη, που νοσεί και ξεψυχά στο κρεβάτι σαν τον νέο στην κλίνη που τον τρώει ο καρκίνος, στον πλανήτη που τον αποτελούν η φύση και στα ζώα που ο άνθρωπος ως καρκίνωμα εξαπλώνεται πάνω τους κάνοντας εργασία του τις πολλαπλές μεταστάσεις, έχει ο καθένας μας να καταθέσει από ένα σωρό προβλήματα είτε επί προσωπικών του θεμάτων, είτε επί του γενικότερου προβληματισμού του περί της συγκρότησης της κοινωνίας και της ανθρωπότητας γενικότερα.

Στην άμβλυνση του κοινωνικού μας ρόλου λοιπόν συντελούνε όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την ηθική, εργασιακή, οικονομική κρίση που διανύουμε.

Πρώην συνάδελφοι…είναι φανερό πως και ο δικός μας εργασιακός χώρος, που ποτέ του δεν είδε ηλιόλουστες μέρες από άποψη ασφάλειας, υποχρεωτικών νόμιμων συλλογικών συμβάσεων, συμβολαίων, ενσήμων, καλών συνθηκών χώρων εργασίας, αναγνώρισης από αρμόδια ανώτερη αρχή, αλληλεγγύης συναδελφικής, έκπτωσης σε εμπάθειες, ματαιοδοξίας και υπέρμετρου εγώ κ.τ.λ. κ.τ.λ... αυτήν την στιγμή, όχι μόνον απειλείται, αλλά τείνει να εξαφανιστεί καθετί που τον συγκροτεί και το οποίο σίγουρα με κόπο πολλών χρόνων θεσμοθετήθηκε από συνανθρώπους μας.

Σήμερα ο μόνος κρατικός ανώτερος εκπαιδευτικός φορέας, που εκπροσωπεί τον χώρο της ορχηστικής τέχνης, πνίγεται στη μέση μιας λίμνης σαν του Αγίου Νικολάου της Κρήτης. Και λέω μιας λίμνης τέτοιας και όχι στη μέση ενός ωκεανού, διότι εμείς στεκόμαστε δίπλα -σε απόσταση αναπνοής- και κοιτάμε την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης να βουλιάζει με ουρλιαχτά. Πράγμα το οποίο πολλοί από εμάς που βρισκόμαστε σήμερα εδώ είτε το αγνοούσαμε -με όποια ευθύνη αυτό φέρει- είτε το γνωρίζαμε και σιωπούσαμε, υπό τον φόβο προπαγανδιστικών απειλών που ξεκινούν την διαδρομή τους από τα γραφεία της ίδιας της σχολής, είτε το καλύπταμε χτυπώντας τα πόδια μας δυνατά σαν τους προγόνους συντεχνίτες κορύβαντες, αποσιωπώντας έτσι το κλάμα της Κρατικής που κλαίει για ένα σωσίβιο ή έστω για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη, είτε βοηθήσαμε με καλοστημένη στρατηγική χρόνων στην υποβάθμιση του οργανισμού.

Είναι αδήριτη ανάγκη να κατανοήσουμε όλοι πως το Σχολείο αυτό δεν είναι το τσιφλίκι κανενός. Δεν ανήκει ούτε στον εκάστοτε υπουργό (που συνήθως αγνοεί την ύπαρξή του), ούτε στο εκάστοτε διοικητικό συμβούλιο, που οι διαδικασίες και τα κριτήρια βάσει των οποίων αυτό ορίζεται γεννούν πολλές αμφιβολίες ενώ και ο ακριβής ρόλος του αμφισβητείται συχνά, ούτε ανήκει και στα χέρια καμιάς διεύθυνσης ή του όποιου καθηγητικού προσωπικού. Είναι γεγονός γνωστό -κι αν δεν είναι να γίνει- η συχνή κατάχρηση εξουσίας που προβαίνουν συχνά οι προαναφερθέντες.

Καταγγέλλω ανοιχτά τους άμεσα εμπλεκόμενους με την διεύθυνση και την εκπαιδευτική αρχή της σχολής για την αποσιώπηση των σημαντικών λειτουργικών προβλημάτων που πλήττουν την Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της χώρας εδώ και καιρό. Οι κατέχοντες κομβικών θέσεων στην σχολή μαζί με τα "δεξιά τους χέρια" ανέλαβαν το έργο να συγκαλύψουν τους υπευθύνους των προβλημάτων αυτών, λογικά γιατί θίγονται και προσωπικά τους συμφέροντα αν έρθουν σε κόντρα με το αρμόδιο Υπουργείο. Ας καταλάβουν όσοι δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμη πως η Κρατική Σχολή Χορού δεν είναι το σπίτι κανενός και όφειλε η διοίκηση και όλοι οι άμεσα εμπλεκόμενοι να φέρουν στην επιφάνεια τα ζητήματα που την απασχολούν. Αρκετά έχει μυρίσει η σαπίλα που βγαίνει από το ιστορικό κτίριο -αρχιτεκτονικής του Γ.Σ.Κοντολέων- στα σκαλάκια της οδού Ομήρου. Δεν είναι καιρός για καθαριότητα; Ας πάρουν πόδι οι βρωμύλοι. Δεν φεύγουν τα μικρόβια με το πατσουλί. Είναι επιτακτική η ανάγκη για καθαρό αέρα.

Βγάλτε από το συρτάρι σας την μάσκα του ναυαγοσώστη όσοι ποθείτε να βοηθήσετε και πετάξτε στη Ναυαγισμένη (…βλέπε Κρατική) τα σωσίβια σας οι άλλοι. Είναι σημαντικό όσοι δεν ξέρουν να κολυμπούν να μην μπουν μέσα και να μην πλησιάσουν παραπάνω το ναυάγιο, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να πνιγούν και οι ίδιοι.

Είναι σημαντικό λοιπόν τα βήματα μας να είναι ψύχραιμα και με συνείδηση. Δίνεται με την κατάσταση αυτή η ευκαιρία για την ανασυγκρότηση των πραγμάτων. Απαιτούνται όμως εφόδια γνώσης, εμπειρίες από τα λάθη του παρελθόντος και συσπείρωση των σημερινών εμπλεκόμενων. Η γνώση της Ιστορίας έχει μείζουσα σημασία διότι "οι καιροί ου μενετοί".

Τιμώντας το παρελθόν λοιπόν (γιατί αυτό έχει μεγάλη σημασία όπως μελετά και αναλύει και η συστημική ιατρική), θα είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε παραπέρα... Πριν λειτουργήσουμε με την πιο εύκολη τάση της φύσης μας και της εποχής, την Βία δηλαδή, ας δοκιμάσουμε και άλλη μια εξίσου εύκολη μέθοδο που λέγεται αγάπη. Λείπει πολύ από τους σημερινούς μας αγώνες και από τις συνελεύσεις και τις διαμαρτυρίες μας αυτό το Σημαντικό.. η ευγένεια και η αισθητική. Όπου λείπει η αισθητική απουσιάζει και ο πολιτισμός τον οποίο υπηρετούμε και εκπροσωπούμε.

Μην ξεχνάτε πως είμαστε καλλιτέχνες, δάσκαλοι και δημιουργοί. Έχουμε λόγο ύπαρξης και λόγο να τον υπερασπιστούμε.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την υποβάθμιση του φορέα αυτού. Όσοι από εδώ για καιρό τον βρίζανε ή τον κοιτούσαν με καχυποψία ή είχαν πληγωθεί από τους ανθρώπους που τον είχαν οικειοποιηθεί, είναι ευκαιρία να κάνουν την κατάθεση τους για να μην μείνουν απωθημένα σε ένα ενδεχόμενο νέο μας ξεκίνημα.

-Όχι στην μονιμότητα του προσωπικού.

-Ναι στην ασφάλιση και στην είσπραξη των δεδουλευμένων.

-Καθαρότερα κριτήρια προσλήψεων και ευθύνη περισσότερων του ενός για τις απολύσεις διδακτικού προσωπικού και μουσικών με ανακοίνωση έγγραφη σε κοινή θέα.

-Αυστηρά νόμιμα κριτήρια για την πρόσληψη εκπαιδευτικών (π.χ. δεν μπορεί να διδάσκει κανένας που δεν πληροί τις νόμιμες προϋποθέσεις.-Παραδείγματα έχουμε αρκετά..).

-Ανασύσταση του εκπαιδευτικού προγράμματος, των τμημάτων του φυτωρίου και του επαγγελματικού.

-Επισήμανση των στόχων, θεσμοθέτηση των λειτουργιών και επανακαθορισμός της ταυτότητας της επαγγελματικής καλλιτεχνικής ομάδας της Κρατικής (Hellenic Dance Company).

Είναι αρχές που πρέπει να είναι η βάση ενός φορέα, ο οποίος δεν εκπροσωπεί προσωπικά συμφέροντα.

Είναι γνωστό -και αν δεν είναι ξαναλέω ας γίνει - πως τις τελευταίες ημέρες ορισμένοι εκ των μουσικών και καθηγητών δήλωσαν την παραίτηση τους όχι μόνον υπό την πίεση της οικονομικής αβεβαιότητας, που ταλαιπωρεί τους εργαζομένους του σχολείου, αλλά λόγω αθέμιτων μέσων που χρησιμοποίησαν εις βάρος τους κάποιοι εκ των συναδέλφων τους. Σίγουρα τέτοια περιστατικά δεν εκπλήττουν κανέναν που γνωρίζει από μέσα την Κρατική. Είναι γνωστές κατά το παρελθόν οι μέθοδοι εκδιωγμού ανθρώπων που ύψωσαν κάποια στιγμή το παράστημά τους προασπίζοντας τα δικαιώματα δασκάλων, χορευτών και μαθητών ή τέλος πάντων σταμάτησαν να γεμίζουν το μάτι των κολαούζων και κατά συνέπεια της διευθύνσεως.

Θα ήθελα πολύ να απευθυνθώ στους ανθρώπους που έχουν θιγεί και να τους καλέσω ή να τους παραχωρήσω βήμα να εκφραστούν χωρίς ενδοιασμούς αλλά δεν είναι ο ρόλος μου τέτοιος. Είναι πρωτοβουλία που οφείλει να ξεκινήσει ως ανάγκη από τους ίδιους. Εγώ πετώ την πληροφορία για να την πάρει όποιος ενδιαφέρεται και να εισχωρήσει στον πυρήνα του κυτταρικού οργανισμού που νοσεί και λέγεται Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού του κράτους, Υπουργείο Πολιτισμού, Διοικητικά και Διευθυντικά στελέχη του οργανισμού.

Μην λησμονούμε πως ευθύνη φέρουν και όλοι εκείνοι που δράττονται της ευκαιρίας όταν ο οργανισμός νοσεί να προσκολλήσουν πάνω του σαν βδέλλες σε όργανα ζωτικής σημασίας, πλήττοντας τον βαθύτατα. Αυτή τη στιγμή θίγεται βαθιά η εκπαίδευση των νέων εν δυνάμει συναδέλφων, των αυριανών δασκάλων και δημιουργών, των εργαζομένων και όλου του δυναμικού και του προσωπικού της σχολής. Μην ξεχνάτε εσείς (απευθύνομαι στα λαμόγια) πως "ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρεται". Ο χρόνος είναι συμβολικός και η αλήθεια αργά ή γρήγορα φανερώνεται. Σώστε τώρα που προλαβαίνετε την φήμη σας και μην βαραίνετε άλλο άσκοπα και για τέτοιους λόγους χαμηλής συνειδησιακής αντίληψης το κάρμα σας.

Μπορείτε να γλιτώσετε από τις αϋπνίες που σας ταλαιπωρούν, από τα δεινά που απορείτε γιατί σας "τυχαίνουν", από το βάρος και το χρέος όλων αυτών έναντι των απογόνων σας. Είναι ευκαιρία προς εξιλέωση και προς μια κίνηση για το κοινό συμφέρον. Δεν είμαστε στο "εγώ", είμαστε στο "εμείς". Όσοι ακόμη αντιστέκεστε ξυπνήστε γιατί μας περιμένει δουλειά για πιο σημαντικά θέματα.

Είμαστε άνθρωποι του πνεύματος, της έκφρασης, των τεχνών, άνθρωποι που πέρα από την λογική λειτουργούμε με συναισθήματα στην καθημερινότητά μας και στην αντίληψη του όλου. Ας λειτουργήσουμε όπως τα φίδια που πετούν το παλιό τους πουκάμισο, ας προχωρήσουμε εξερευνώντας με τα πόδια μας τη γη, ας πετάξουμε μαχητικά προς έναν στόχο ξεκάθαρο… προς την Προσωπική μας ελευθερία. Είναι κάτι το οποίο δεν διδάσκεται αλλά σίγουρα μπορούμε να προσπαθήσουμε. Πέρα από το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου, ας μεταβούμε συνειδητά και στο δεξί, ώστε να εδραιώσουν την θέση που τους πρέπει το συνονθύλευμα των συναισθημάτων μας και όλες οι αισθήσεις μας ταυτόχρονα να είναι σε ίση θέση και αξία, σε χρόνο κυκλικό κάνοντας ένα άλμα κβαντικό.

Συνάδελφοι-Εργαζόμενοι- πρώην Καθηγητές μου, ο φόβος είναι ένα δώρο με το οποίο μας προίκισε η φύση για να προστατευόμαστε από τον κίνδυνο για την σωματική κυρίως ακεραιότητα μας. Μην του δίνουμε παραπάνω χώρο απ' ότι του αρμόζει στη ζωή μας.

Όχι στην υποβάθμιση του ιδρύματος, ναι στην αναβάθμιση των εκπαιδευτικών μέσων που θα χρησιμοποιούνται.

Προτείνω και καλώ σε μια συγκεκριμένη περίοδο χρόνου, που θα οριστεί εδώ και τώρα από όσους πάρουν πρωτοβουλία να σκεφτούν και να προτείνουν κάτι, σε μια ανοιχτή γενική συνέλευση όπου το κεντρικό της θέμα θα είναι όλα όσα θίγονται στο κείμενο αυτό περί Κ.Σ.Ο.Τ. αλλά και στην κατάργηση λειτουργιών και προσώπων που έχουν κάνει πια τον κύκλο τους. Νέες προτάσεις, νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, νέοι τρόποι και νέα θεμέλια σε όλη τη δομή στην οποία στηρίζεται ένας τέτοιος οργανισμός. Μια κουβέντα που ποτέ δεν θα βάλει τελεία, που τίποτα δεν θα παγιωθεί, που όλοι θα έχουν δικαίωμα έκφρασης και θα είναι προστατευμένοι από την αγένεια και την αγριότητα των συνανθρώπων μας, που καθετί θα μπορεί να δοκιμαστεί και να εκφραστεί χωρίς εμπόδια χουντικής λογοκρισίας.

-Δεν πρέπει να δείξουμε άλλη ανοχή στα τσιράκια των τσιφλικάδων που έχουν εξαπλωθεί και κυκλοφορούν ανάμεσα μας ανενόχλητοι τόσο καιρό.

-Δεν πρέπει να ανεχτούμε καμία άλλη απόλυση εργαζομένου για λόγους προσωπικού συμφέροντος, κανέναν συναισθηματικό εκβιασμό.

-Δεν θα ανεχτούμε καμιά άμεση αντικατάσταση από άλλον συνάδελφο και κάθε έναν που παίρνει το ρόλο του αντικαταστάτη πρέπει να τον τοποθετούμε στο στόχαστρο της κριτικής. Ελεύθερη εκπαίδευση σε όσους στέκονται στο ύψος των αξιοκρατικών κριτηρίων που ορίζονται από την όποια αρχή. Αυτά να είναι σαφή και δεν επιτρέπεται η «νοθεία» είτε στο εκπαιδευτικό είτε στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα της Κρατικής.

Κατάργηση βαθμών και κατάργηση κάθε αριθμού που τοποθετεί σε πρώτη, δεύτερη και τελευταία θέση τον μαθητή. Δεν είμαστε πρωταθλητές ούτε μετράμε τους σφυγμούς μας. Είμαστε άνθρωποι και είμαστε καλλιτέχνες που οφείλουμε να μάθουμε και στους άλλους πως η αξία, το ταλέντο, η μόρφωση και η παιδεία δεν μετριούνται με βαθμούς και νούμερα. Όλοι έχουν θέση στον κύκλο της έκφρασης. Ας είναι ο δάσκαλος ο εμπνευστής και ο εξερευνητής της κάθε ψυχής που παλεύει με το σώμα της στα εκπαιδευτικά φυτώρια της σχολής.

Προσοχή-προσοχή!! : σε τέτοιους καιρούς πολλοί θα τρέξουν να ωφεληθούν από την κατάσταση προωθώντας προσωπικά συμφέροντα. Μην επιτρέψουμε κανένα πολιτικό καπέλωμα, καμία συντεχνία σε ρόλο αντιβασιλέα, κανένα σωματείο ή κολεκτίβα ή κλειστή παρέα να πάρει στα χέρια της τον «πολυπόθητο θρόνο».

Ας γκρεμίσουμε τους θρόνους και τα σκήπτρα για να μην υπάρχει καμιά τέτοια υποψία και κανένα τέτοιου είδους κίνητρο. Πάμε να κτίσουμε από την αρχή ένα νέο σύγχρονο διαχρονικό κτίριο και φορέα που σίγουρα θα έχει το γούστο και τις καταβολές από την ιστορία της Τέχνης και της Αρχιτεκτονικής αλλά θα είναι ελεύθερο να ψάξει, να δημιουργήσει και να εκφράσει νέα σχήματα και νέους χώρους.

Οι υποψήφιοι Κρέοντες κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Τους ξέρουμε.. Τους ξέρετε.. Όσοι δεν τους έχετε γνωρίσει ακόμη ανοίξτε καλύτερα τα μάτια σας. Όχι μόνο αυτά που είναι επάνω από τις παρειές σας αλλά και το τρίτο μάτι… όλα τα μάτια της ενόρασης και της καρδιάς σας. Ας ακουστούν κι άλλες προτάσεις, με κείμενα, λόγο, κίνηση, μουσική, ζωγραφική και όποια άλλη έκφραση επιλέξει ο καθένας.

Μπήκα στην διαδικασία να τοποθετηθώ ανοιχτά, όχι γιατί έχω ανάγκη να επικοινωνήσω ή να κάνω την ύπαρξη μου αισθητή, αλλά για να κάνω αισθητή την παρουσία ανθρώπων που αντιλαμβάνονται, που έχουν κριτική σκέψη και άποψη -όποια κι αν είναι αυτή- και που παρατηρούν τις σκοτεινές γειτονιές του χώρου μας, αν και η απόσταση που έχουν πάρει από τα κοινά του χορού είναι πλέον φανερή.

Ίσως για ορισμένους ο λόγος αυτός σταθεί φάρος ελπίδας, ίσως και όχι. Για αυτόν έστω, τον ένα, που θα ισχύει το πρώτο, αξίζει που φανερώσω σε δημόσια θέα τις σημερινές μου, επί του θέματος αυτού, απόψεις. Αυτά που σήμερα λέω με εκφράζουν για τώρα. Δεν είναι καθολικά. Δεν είναι αμετάκλητα. Η σιωπή πολλές φορές είναι συνενοχή. Η σιωπή είναι όμως και σύμβουλος και σύντροφος για την αναγνώριση των πραγματικών επιθυμιών και εισιτήριο για παράλληλα σύμπαντα, που ξεχνάμε ή αγνοούμε την ύπαρξη τους όσο βρισκόμαστε μέσα στους πολλούς και στις φωνές. Δεν ψάχνω συνοδοιπόρους ή οπαδούς. Σωπαίνω εδώ. Η εμπιστοσύνη μας έχει κλονιστεί. Θα πρέπει να κτιστεί απ’την αρχή σε όλες μας τις σχέσεις βήμα βήμα. Ας ξεκινήσουμε με Δυναμική, Μέτρο, Ταπεινότητα και Κέφι.

Να μην ξεχνάμε πως από εδώ μέσα (την Κ.Σ.Ο.Τ.) οφείλουν να βγαίνουν άνθρωποι ολοκληρωμένοι και όχι τεχνοκράτες, οπότε ανάλογη θα πρέπει να είναι και η εκπαίδευση των.

Να σταματήσουμε άμεσα τις άτυπες και άδικες διαδικασίες με τις οποίες λειτουργεί το εκπαιδευτικό και το καλλιτεχνικό (η ομάδα της Hellenic Dance Company) κομμάτι της Κ.Σ.Ο.Τ.

Με οδηγό τον βαθύτερο εαυτό

Όχι βία

Όχι άγχος

Όχι θυμός

Όχι φόβος

Καλός λόγος

Κατανόηση

Σεβασμός

Αγάπη

Βαγγέλης Τελώνης

Υ.Γ. Έχει σημασία να μιλάμε επώνυμα