Eisbear

Σάββατο βράδυ, ραντεβού με kyrio elefanta στα εξάρχεια να τον πάρω με το αμάξι να πάμε σε πάρτυ σε ένα μαγαζί κάπου στη λεωφόρο Αθηνών.
Ανεβαίνοντας από Ακαδημίας την Μπενάκη βρήκα μπροστά μου φλόγες ψηλές , έστριψα Σόλωνος και του είπα να πάει σε άλλο σημείο να τον πάρω, βρήκα μπροστά μου μπάτσους και έστριψα Τοσίτσα και τον ξαναπήρα να πάει αλλού, βρήκα μπροστά μου κι άλλες φωτιές και δακρυγόνα, κλείνω παράθυρο γιατί αρχίζουν να τζούζουν τα μάτια και τον ξαναπηρα να πάει αλλού. Πλήρης ψυχραιμία, σαν να παίζω σε ταινία, γελούσα κι όλας, εξάλλου δεν είναι και η πρώτη φορά, αλλά τι σημασία έχει? Τελικά τον παρέλαβα δίπλα σε ένα τεράστιο βουνό σκουπιδιών.
Φτάσαμε λεωφόρο Αθηνών σε ένα κωλόστενο μικρό σε μέγεθος Αβραμιώτου σε κάτι εγκαταλελειμένα εργοστάσια, κάτσαμε έξω εγώ κι ο elefantas με μπύρα από περίπτερο. Με παίρνει τηλέφωνο ο Λ. που ήταν εξάρχεια και πήγε να παρκάρει και πέφτουν μολώτοφ δίπλα στο αμάξι του, έφυγε και πήγε κάπου αλλού και εκεί τρέχανε κάποιοι μπάχαλοι να ξεφύγουν από τους μπάτσους και παράλληλα του κοπάναγαν το αμάξι. Γελάσαμε και του είπα ότι είχα παρόμοια εμπειρία 30 λεπτά νωρίτερα. Κι άλλη μπύρα με elefanta από περίπτερο. Περνάει ένα διαλυμένο αμάξι με 2 από τις χειρότερες εγκληματικές φάτσες που έχω δει ποτέ μου, 45ντάρηδες, έτοιμοι για όλα.
Πέρασαν αργά και μας κοίταζαν, ψιλοκλάσαμε, αλλά μείναμε εκεί, εγώ κι ο elefantas, οι 2 μας, ήταν γοητευτικό, τα σπασμένα παράθυρα στα εγκαταλελειμένα εργοστάσια, ο κίνδυνος, τα σκουπίδια, η βοή της λεωφόρου Αθηνών.
Ήρθαν κι άλλοι στο μαγαζί μετα από λίγο... και φίλοι μας, να κι o Chaca-Khan. Ήρθαν στο καπάκι και περίπου 50 μπάτσοι με περίστροφα και αυτόματα που απέκλεισαν δεξιά και αριστερά το κωλόστενο και άρχισαν έντονα να μας ρωτούν αν είδαμε κάποιους να τρέχουν στο στενό. Τσιτώσαμε όλοι με το ύφος σιγουριάς που είχαν οι μπάτσοι ότι σίγουρα ξέραμε αλλά και καλά δεν τους λέγαμε. Ηρεμήσαμε όμως τελικά όλοι μας. Μας είπαν ότι μόλις πριν 2 λεπτά κάποιοι είχαν πυροβολήσει έναν μπάτσο συνάδελφο 2 τύποι μέσα από ένα παλιό αμάξι και τους είδαν μετά να τρέχουν στο στενό που είμασταν. Αναφέρθηκε από εμάς ότι πριν είχαν περάσει 2 τύποι με ενα παλιό αμάξι και κοίταζαν περίεργα, αλλά τελικά για λόγους που δε θυμάμαι μάλλον δεν ήταν αυτοί,(υποτίθεται ο ένας είχε ριγέ μπλουζάκι) αλλά όχι και σίγουρο. Οι 50 μπάτσοι με τα αυτόματα έμειναν για 1 ώρα στο στενό, 3 από αυτούς ντυμένοι με πολιτικά μπούκαραν με κλωτσιά και όπλα σε μία από τις 2 τουαλέτες του μαγαζιού μήπως και ήταν εκεί. Δεν βρήκαν κανέναν και βγήκαν έξω. Βγήκα κι εγώ από πίσω. Ένας από τους υπόλοιπους 50 μπάτσους με τα αυτόματα είχε πάνω στο κράνος στο πίσω μέρος ένα αυτοκόλλητο από την ταινία ''κουρδιστό πορτοκάλι''. Το μοιράστηκα με τους άλλους, με όσο πιο πολλούς μπορούσα, αυτό δεν μπορούσα να το αντέξω μόνος μου, το είδαν και οι άλλοι ευτυχώς. Σκέφτηκα μέσα σε 2 δευτερόλεπτα την αντίδραση του elefanta(δεν έχει σημασία τι) και του Chaca(δεν έχει σημασία τι) σε όλα αυτά που διαδραματίζονταν και πόσο διαφορετική είναι η ιντερνετική τους περσόνα, χωρίς να προβώ σε περισσότερη ανάλυση και χωρίς να μου προκαλεί και έκπληξη κι όλας. Τρία ή ίσως και περισσότερα πράματα μπορεί να σήμαινε αυτό το αυτοκόλλητο ''κουρδιστό πορτοκάλι'' για τον μπάτσο:

A.Ταυτίστηκε με τον Malcolm McDowell και τη βία που σπέρνει με τους συντρόφους του

Β.Ταυτίστηκε με το ρόλο της εξουσίας στον σωφρονισμό του βίαιου Malcolm McDowell

Γ.Ταυτίστηκε με το βασανιστήριο της μουσικής του Μπετόβεν που υποβάλουν τον Malcolm McDowell οι επιστήμονες-όργανα της εξουσίας , τακτική που οι Αμερικάνοι χρησιμοποίησαν για να ανακρίνουν Ιρακινούς αιχμαλώτους.

Τελικά οι μπάτσοι έφυγαν, δεν βρήκαν κανέναν. Πιο μετά είπα να φύγω κ εγώ. Μπήκα στο αμάξι και πριν βάλω μπρος πάλι το ίδιο παλιό αμάξι με τους περίεργους τύπους με εγκληματικές φάτσες περνάει αργά αργά από δεξιά μου, αυτή τη φορά είχε και άλλα 3 άτομα πίσω. Με προσπερνάει αργά, και μετά σταματάει, βάζει όπισθεν και γυρνάει πίσω και στέκονται δίπλα μου και κοιτάνε σκοτεινά, τους κοιτάω ήρεμα, βάζω μπρος και φεύγω ήρεμα, ξέρω ότι δεν ήταν αυτοί που είχαν πυροβολήσει πριν, τι κάνουν πάλι εδώ? ίσως και να ήταν όμως, δεν έχει σημασία, συνεχίζω, κάνω το γύρο της Αττικής, περνώντας από θάλασσα στο Καβούρι και γυρνάω από Βουλιαγμένης, η βενζίνη τελειώνει, μόλις που προλαβαίνω να παρκάρω, μπαίνω σπίτι, έχω καπνίσει τουλάχιστον ένα καπνό όλο το βράδυ, ξημερώνει, έχει αυτό το μπλε φως και ίσως επηρεασμένος από το προηγούμενο ποστ του elefanta για τον σκύλο, αναρωτιέμαι τί κανουν οι πολικές αρκούδες πάνω σε διαλυμένα κομματιασμένα κινούμενα παζλ πάγου με φόντο ένα μπλε φως, ενώ τώρα θυμάμαι ότι έχω γνωρίσει μια πολική αρκούδα.

πολική αρκούδα= Eisbaer(στα γερμανικά)