25η Μαρτίου Ψυχανάλυση

Αχ 25η Μαρτίου, η μέρα που έμεινε σκαλισμένη στο κεφάλι μου από τις περιγραφές των δασκάλων μου στο δημοτικό για το πόσα κεφάλια τούρκων είχε κόψει ο αδερφός του Κολοκοτρώνη και τα ποσοστά των απωλειών στα αντίπαλα στρατόπεδα με σαφή πάντα την αριθμητική υπεροχή των τούρκων και την ανάλογη φυσικά απώλεια τους, κάτι που νομίζω το μαθαίναμε και στο δύτερο βιβλίο ιστορίας την εποχή αντίστασης ενάντια στα περσικά στρατεύματα.
Ο δάσκαλος μου στην 6η δημοτικού πάντως μου έχει χαράξει την μνήμη για πάντα(και τα χέρια!).Ειλικρινά ήταν η πρώτη του χρονιά στην Αθήνα από το χωριό, με μαύρα βαμένα κατσαρά μαλιά, μια μεγάλη ελιά-σημάδι στο μάγουλο και μια χλωρή φρέσκια βέργα(ενώ όλοι οι άλλοι είχαν έναν ξερό ξύλινο ψευτοχάρακα) που έκοβε κάθε πρωί από αγνώστου προελέυσεως δέντρο και την κούναγε με δύναμη στον αέρα κάνοντας απότομες κινήσεις και ήχους τύπου φφσσστ, φγγγτ,φγγγτ, φγτ, για να δοκιμάσει την ευλυγησία και την αντοχή της, ή ίσως έπαζε πειραματική μουσική, δεν ξέρω, πάντως μάλλον τότε έμαθα την λέξη "βίτσα", ενώ είχε πάντα και μία καβάτζα που έκρυβε στο καζανάκι των τουαλετών.

Στις διηγήσεις του για τα κατορθώματα των επαναστατών του 21 που καμμία πρωτοτυπία δεν έφεραν σε σχέση με τις προηγούμενες τάξεις θα μου μείνουν 2 περιγραφές:
- η εκμάθηση των κωδικών λέξεων και σημάτων που έκαναν με τα χέρια τους τα μέλη των τεκτονικών μασωνικών στοών πεφωτισμένων ευρωπαϊκών καθοδηγητών της επανάστασης, όπως η Φιλική Εταιρία. Σε αυτά περιλαμβάνονταν το πιάσιμο του αριστερού αυτιού με το δεξί χέρι πίσω από το κεφάλι. Δεν ξέρω που τα είχε μάθει όλα αυτά, αλλά ήμαστε όλοι ενθουσιασμένοι με τη μαζική εκμάθηση χειρονομιών και συνθημάτων.
- η αφήγηση για τον τρόπο που έψηναν το αρνί πάνω στα βουνά. Αφού έγδερναν το πρόβατο ξανατύλιγαν και έραβαν το ζώο μέσα στην προβιά του!!! Στη συνέχεια το έβαζαν μέσα σε ένα λάκο και από πάνω τοποθετούσαν πέτρες και μετά κάρβουνα-θράκα και το άφηναν να ψήνεται για ώρες. Με αυτό τον τρόπο όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο δάσκαλος κατα τη διάρκεια του ψησίματος δεν έφευγαν τα ζουμιά, αλλά το κρέας ψηνόταν με τα ζουμιά και όταν το άνοιγαν από την προβιά αυτό έλιωνε στο στόμα(έκανε την κίνηση ότι βάζει ένα κομμάτι κρέας στο στόμα) και σε αυτό το σημείο το στόμα του πλημμύριζε με σάλια και το μυαλό του με νοσταλγία για το χωριό του μάλλον και για κάποιο λόγο ήμουν σίγουρος ότι το είχε κάνει και ο ίδιος το κόλπο με το αρνί.
Τώρα εάν κατά τη διάρκεια αυτών των διηγήσεων μίλαγα(ή κάποιος άλλος) με το διπλανό μου σταματούσε την παράδοση του μαθήματος απότομα, σε κοίταζε με παγωμένο βλέμμα λίγο πριν εκστομίσει το ρητό που προκαλούσε ρίγη στο κορμί, χαλάρωμα στη σούφρα και στην ουρήθρα:
(με φώναζε με το επώνυμο και το προθετικό -άκο, ενώ την υπόλοιπη τάξη με το μικρό όνομα και το προθετικό -άκη, όπως λέμε Γιωργάκη, Ειρηνάκι κλπ)
"Fadeάκο...για έλα εδώ!", πήγαινες εκεί με την ουρά στα σκέλια ενώ μέτραγε νοητά με τη ματια του και τα χέρια το μήκος της βίτσας."Άπλωσε το χέρι σου", το άπλωνες τι να κάνεις?. "Και είπεν ο Άφρων εν τη καρδία αυτού,(μικρή παύση)ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΘΕΟΣ!", η βίτσα είχε ήδη ξεκινήσει την τρελλή της πορεία, φγγτ, φγγγτ, φγτ, φγτ.

Λοιπόν ένα χρόνο μετά την περσινή 25η Μαρτίου link, έχω να πω ότι αν ήμουν Ελλάδα αυτή τη στιγμή θα ήθελα να είμαι σπίτι με 2 οθόνες:
-μία τηλεόραση για να βλέπω την παρέλαση με ενδιάμεσα αμοντάριστα πλάνα περαστικών που απαντάνε στην κλισέ ερώτηση "τι έγινε την 25η Μαρτίου?" και την κλισέ απάντηση "εεε, πολεμήσαμε στην Αλβανία και διώξαμε τους Ιταλούς, χεχε" και
-ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή να παρακολουθώ τις εξελίξεις στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρώπης για το αν θα δανειστούμε λεφτά ή πάμε ΔΝΤ, με απευθείας σύνδεση από κάποια κάμερα ενός μπλογκ δευτέρας διαλογής και twitter για απευθείας σχολιασμό, ενώ θα μπουκώνω delivery μπακαλιάρο σκορδαλιά και θα αναρωτιέμαι μήπως πρέπει να κάνω καμμιά ψυχανάλυση για το θέμα της 25ης Μαρτίου.

ZITO TO ETHNOS, ZITO H 25h MARTIOU (twitter)