Αχ!

Αυτό το καλοκαίρι...

(παρακαλώ κατεβείτε στο τέλος του ποστ πατήστε το play και μετά διαβάστε)

Θυμάσαι τότε που ήσουν μικρός; Θυμάσαι τι όμορφα ήταν όταν τελείωνε το σχολείο;
Θυμάσαι να μαυρίζεις σιγά σιγά κατα την διάρκεια των διακοπών;
Θυμάσαι να κατεβαίνεις στην γειτονιά σου και να παίζεις ατελείωτες ώρες με τα άλλα παιδιά;
Θυμάσαι το κρυφτό, τα τσιγαροποτά, τα στρατιωτάκια ακούνητα-αμίλητα-αγέλαστα;
Θυμάσαι τις βόλτες με τα ποδήλατα; Τα κορίτσια να παίζουν σκοινάκι και συ να πατάς το λάθος φρένο και να σωριάζεσαι μπροστά της;
Θυμάσαι να σε φωνάζει η μητέρα σου να πας σπίτι γιατί πέρασε η ώρα και συ να μη θες να τελειώσει ποτέ εκείνη η μέρα;
Θυμάσαι που κάποτε ήταν της μόδας να κλέβεις τα σήματα απο τα αυτοκίνητα;
Θυμάσαι τον φούρνο στην γειτονιά σου;
Θυμάσαι την πρώτη φορά που την φίλησες; Θυμάσαι να συλλέγεις χαρτάκια;
Να παίζεις σα-ι-τάκι; Θυμάσαι τα fantastickers;
Θυμάσαι που είχε χαρτάκια καρολα-ι-ν απο την τόλμη και γοητεία;
Θυμάσαι εκείνο το προ-ι-όν στα περίπτερα, εκείνη την πίπα με το μπαλάκι που φυσούσες στο στόμιο και αυτό αιωρούνταν και συ έλεγες "μα καλά πως γίνεται αυτό;"
Θυμάσαι τις τσίχλες σκα-σκα με το χαρτάκι που δίπλωνε περίεργα για να δείς τι κρύβει η ζωγραφιά;
Θυμάσαι όταν μάθαινες τις πρώτες βουτιές με το κεφάλι; Θυμάσαι που φοβόσουν;
Θυμάσαι το πρώτο σου μακροβούτι; Θυμάσαι να σε κατεβάζουν οι γονείς σου απο το αυτοκίνητο επειδή τσακώνεσαι ασταμάτητα με την αδερφή σου στο πίσω κάθισμα;
θυμάσαι την πρώτη μέρα στο γυμνάσιο; Τότε που πήγες να πάρεις για πρώτη φορα βιβλία;
Θυμάσαι να παιζεις μπάσκετ στο διάλλειμα; Θυμάσαι τον πρώτο σου έρωτα; Την πρώτη φορά που ενωθήκατε; Θυμάσαι όταν πρωτο-έβαλες προφυλακτικό; θυμάσαι όταν σε χώρισε και συ κατέρρευσες; Θυμάσαι που το ξεπέρασες και αγάπησες πάλι απο την αρχή; Θυμάσαι τις τσίχλες στα Μιστεγνά στη Μυτιλήνη; Θυμάσαι όταν δεν υπήρχαν κινητά; Θυμάσαι το πρώτο σου τσιγάρο; Την πρώτη φορά που πήρες ναρκωτικά; θυμάσαι το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής σου;
Θυμάσαι να κλαίς; Να γελάς;

Τον κοίταξε απορημένος με βλέμμα κάπου μεταξύ θυμού και γαλήνης. Δεν μπορούσε να καταλάβει μια εποχή που είχε φύγει για τα καλά. Ένιωθε όμως μια ακατάσχετη επιθυμία για ζωή. Χαμογέλασε, τον χτύπησε φιλικά στην πλάτη, τον αγκάλιασε και κλάψανε παρέα. Ήταν μια μέρα λύτρωσης. Τα είχε θυμηθεί όλα.

Ρε καλό καλοκαίρι Ρε

-