Φωνή Αιγαίου

(61' / 2004)

"Το Αιγαίο που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε, με τις παρθένες ακρογιαλιές, τις σκληροτράχηλες πλαγιές και τα χωριά τα σμιλεμένα στα βράχια, αυτό το Αιγαίο εξαφανίζεται με γοργούς ρυθμούς... Στη θέση του, αναδύεται ένα ατέλειωτο γιαπί, χωρίς αμπέλια, χωρίς αλώνια, χωρίς αδόμητες παραλίες.

Η ταινία, ανιχνεύει τις ιστορικές και κοινωνικές ρίζες των σημερινών εξελίξεων. Με αρχειακό υλικό παρουσιάζεται η εμπειρία των πολέμων & της οδυνηρής μετανάστευσης, η άνοδος της ναυτιλίας. Καταγράφεται ο λόγος μελετητών και αναμειγνύεται με τον λόγο - αντίλογο των κατοίκων, πλέκοντας το νήμα ενός πολυδιάστατου προβληματισμού. Ξαναγυρνώντας σε ίδιους τόπους διαφορετικές εποχές του χρόνου, εντοπίζονται οι ακραίες αλλαγές στους ρυθμούς ζωής.

Σ' ένα άλλο επίπεδο, η ταινία πραγματεύεται τη σημασία της φύσης στη ζωή του ανθρώπου, την αξία της ομορφιάς του φυσικού & δομημένου χώρου. Ο φακός εγκλωβίζει αυτή την ομορφιά, όπου υπάρχει ακόμα αλώβητη. Τα λόγια του Ελύτη, σταθερή αναφορά στον κόσμο των ονείρων. Νέες, δημιουργικές ιδέες προβάλλουν ... Όπως λέει κι ένας νησιώτης: «... το Αιγαίο είναι ένα καράβι που ταξιδεύει αιώνες. Το θέμα είναι εμείς τι θα αφήσουμε πίσω μας...»"

- από το δελτίο τύπου / thnx to antiparos-blog