πάλι ερωτεύτηκα μια γιαγιά.

Είναι αλήθεια ότι εδώ και πολύ καιρό έχω θέσει εαυτόν οικειοθελώς εκτός της όποιας σοβαρής δημιουργικής δραστηριότητας. Οι δραστηριότητές μου εξαντλούνται στη μαγειρική και το μότο μου είναι «τόπος στα νιάτα». Αυτό συμβαίνει επειδή βλέπω πάρα πολλή τηλεόραση αφενός και αφετέρου διότι αποφάσισα τελικά, ότι θέλω να γεράσω με αξιοπρέπεια.
Τα παραπάνω έχουν ως συνέπεια μία μορφή άνοιας που εγώ θα την ονόμαζα «φιλογεροντισμό» ή ακόμα χειρότερα (για τα πιο επικίνδυνα μυαλά) «γεροντολαγνεία». Συμπτώματα αυτής της μορφής άνοιας είναι η προτυποποίηση των ηλικιωμένων, η σχολαστική ενασχόληση με πολιτικά σκάνδαλα και η γενικευμένη αίσθηση ότι ο κόσμος δεν είναι πλέον «ο κόσμος», είναι ο «κοσμ-άκης». Τρώνε τα λεφτά του κοσμάκη.

Τελευταία φορά που θυμάμαι να σκέφτηκα κάπως ωφέλιμα, ήταν όταν βλέποντας τηλεόραση (παραδόξως τη νετ), έπεσα πάνω σε αυτό. Κι αυτό διότι το αυτό, κάλυπτε ως ερέθισμα τους τρεις θεμελιώδεις άξονες της προβληματικής μου:
α. τις γιαγιάδες
β. τα πολλά λεφτά
γ. τον κοσμάκη

Το πρόβλημα, να ερωτεύομαι γιαγιές το είχα και παλιά. Σε αυτή την περίπτωση, ερωτεύτηκα τη γιαγιά που εκπροσωπεί το Ισραήλ στον αντίστοιχο σύνδεσμο "πορτρέτα" στο σάιτ και είναι η γιαγιά που πολύ θα ήθελα να με κοιμίζει κάθε βράδυ. (Επίσης αξίζει να την παρατηρήσετε σε αντιπαραβολή με την αντίστοιχη γιαγιά από το U.S.A).

Σχετικά με τα πολλά λεφτά, θα ήθελα να πω

1) ότι δε μου αρέσει καθόλου η λέξη "πρότζεκτ". Δεν ξέρω γιατί το παθαίνω αυτό, αλλά τη σιχαίνομαι. Οι μόνοι άνθρωποι που έχω ακούσει να τη χρησιμοποιούν απενοχοποιημένα, είναι όσοι ονειρεύονται κάποια στιγμή στη ζωή τους να βγάλουν πολλά λεφτά με ξεδιάντροπο τρόπο, αν και δεν ξέρω ποιος άλλος τρόπος υπάρχει. Αυτή η λέξη υπονομεύει κάθε είδος προσπάθειας που πάει να περιγράψει, ακόμα κι αν η προσπάθεια είναι απολύτως καλόπιστη. Το παραπάνω "πρότζεκτ" (τελοσπάντων τώρα) το υποστηρίζει μία Πολύ Μεγάλη Τράπεζα και αυτό είναι καλό, στο τέλος-τέλος. Καλό για την τράπεζα, γιατί η τράπεζα έχει τα πολλά λεφτά και γιατί αυτό είναι ένα πραγματικά πολύ ωραίο τέτοιο-(πρότζεκτ). Μπορείς να φας ώρες σε αυτό, άμα βαριέσαι και δε θες να δεις τηλεόραση & εκείνη την ώρα έχεις μία γλυκιά μπουρδοειδή πρόθεση να κάτσεις να σκεφτείς "πόσο μικρός είναι ο κόσμος", "ένα τίποτα είμαστε τελικά" και άλλα τέτοια. Οι τράπεζες είναι καλές μερικές φορές. Θα μεταφέρω όλα μου τα λεφτά σε αυτή την τράπεζα.

2) Βλέποντας λοιπόν κανείς σε αυτό το σάιτ όλες τις συνεντεύξεις (αν βαριέται αρκετά), μπορεί να συμφιλιωθεί με τη λέξη πρότζεκτ, να συγχωρέσει τη BNP Paribas που γεννήθηκε τράπεζα, να συναισθανθεί το πόσο κοινά είναι τα μοτίβα που μας κανονίζουν ως κοσμάκη και προπαντός να νομίζει ότι έγινε καλύτερος άνθρωπος, που είναι και ο στόχος.

3) Ο Yann Arthus-Bertrand γεννήθηκε ιχθύς, αλλά κατάφερε να αποσπάσει μία αφροδίτη και έναν ερμή στον κριό (ευτυχώς). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κατοχυρώσει έναν έντονα προσωπικό τρόπο έκφρασης ως φωτογράφος, ο οποίος προσδιορίζει και το έργο του. Οι περισσότερες φωτογραφίες του, μοιάζουν περισσότερο με τοπογραφικά παρά με κοινές απεικονίσεις τοπίων, άλλωστε έχει ασχοληθεί κυρίως με την αεροφωτογραφία. Ίδρυσε και διαχειρίζεται τη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη α-ε-ρο-φω-τογραφιών (http://www.altitude-photo.com). Παρουσιάζει τη δουλειά του σε μορφή ντοκυμαντέρ στο France -2(deux). Δίνει σεμινάρια σε πολλά σχολεία της χώρας του, από δημοτικά μέχρι λύκεια και κολλέγια. Είναι ένας πραγματικά εκπληκτικός φωτογράφος με τόσες ιδέες και τόσα ταλέντα που σε καθηλώνουν, ενώ ταυτόχρονα στο κάνουν πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι δεν παίρνει σπιντ.