Κάθε χώρα με τα προβλήματά της

Χτες το βράδυ στην ιταλική ΡΑΙ, ο πρόσφατα παραιτηθείς υπουργός δικαιοσύνης της Ιταλίας, βρέθηκε αντιμέτωπος με μία κάμερα, ένα δημοσιογράφο, το κοινό στο στούντιο και στο σπίτι και έδινε εξηγήσεις για την ανάμειξη του ιδίου και της γυναίκας του στο πρόσφατο σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει στην Ιταλία…σκάνδαλα…υπάρχουν παντού…νουνού όμως ένα…

Σκάνδαλα υπάρχουν παντού…η αντιμετώπιση όμως διαφέρει από τη μία χώρα στην άλλη…κάθε χώρα με τα δικά της προβλήματα...σε μία δικτατορική χώρα, τα σκάνδαλα δεν αναδύονται ποτέ…μένουν κρυφά…σε μία «δημοκρατική» χώρα, τα σκάνδαλα αναδύονται μεν, αλλά η μετέπειτα εξέλιξη διαφέρει κατά πολύ…

Στην Γαλλία για παράδειγμα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πέσουν κεφάλια και να μην μπουν κάποιοι φυλακή, καθώς η παράδοση της Γαλλικής Επανάστασης έχει καταγραφεί στο DNA των Γάλλων, οι οποίοι βλέπουν στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου, που καταχράζεται την εξουσία, ένα ακόμα Λουδοβίκο, του οποίου το κεφάλι απαιτούν (και στο τέλος λαμβάνουν) επί πίνακι...

Στην Αγγλία τα κεφάλια θα πέσουν, αλλά χωρίς να διαταραχθεί το σύστημα...το σύστημα είναι υπεράνω κάθε κεφαλιού...αλλά το κόψιμο ενός κεφαλιού, δεν μπορεί να κάνει και το όλο σύστημα να πέσει...στις ΗΠΑ, στη Γερμανία, στις Σκανδιναυικές χώρες, όλα τα σκάνδαλα αντιμετωπίζονται διαφορετικά...

Το ίδιο και στην Ιταλία...το σύστημα εδώ απαιτεί ο αναμειχθείς να δώσει εξηγήσεις μπροστά στο κοινό...το λαικό δικαστήριο της γειτονιάς έχει αντικατασταθεί από μία δημόσια τηλεόραση, όπου όποιοι κουτσομπόληδες μπορούν να δουν πόσο καλή θα είναι η εξήγηση του ιδίου...

Στην Ελλάδα...στη χώρα που οργάνωσε το χάος, δεν θα μάθουμε ποτέ την τελική κατάλιξη του σκανδάλου...ίσως στη χώρα που παραδοσιακά εξοστράκιζε τους δυνατούς, μόνο και μόνο ύπο τον φόβο ότι θα καταστήσουν εαυτούς τυράννους, στη χώρα που ο θάνατός σου είναι πιο σημαντικός από τη ζωή μου, στη χώρα που όλα τα ζητήματα ανάγονται σε μία αένεη φιλοσοφική μπουρδοσυσυζήτηση...δεν θα μάθουμε ποτέ τίποτα...στο μοναδικό σκάνδαλο που τελικά πήγε κάπου...οι καταδικασθέντες έγιναν ήρωες (άσχετα αν ήταν τελικά οι αποδιοπομπαίοι τράγοι ή όχι), ο κύριος μάρτυρας και υπαίτιος του σκανδάλου, πρώην πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν μας είπε απολύτως τίποτα (παρά ταύτα κάποιοι καταδικάστηκαν), ο ίσως μοναδικά υπαίτιος πρόλαβε και πέθανε εντός του δικαστηρίου (για να μπορέσει μετά ο υιός του να προβάλει στον προεκλογικό του αγώνα την απαίτηση να εκκαθαριστεί πλήρως και σαφώς το όνομα του πατέρα του)...και γενικώς όπως λέει και μία φίλη μου...χορομπούρδια...

Ζούμε στη χώρα που νομίζει ότι μόνο αυτή έχει σκάνδαλα και καμία άλλη χώρα δεν αντιμετωπίζει προβλήματα διαθφοράς...ζούμε στη χώρα του Λαζόπουλου, που δικαίως στρέφει την κάνη προς την πολιτεία, όπως κάνει άλλωστε κάθε νομιμόφρων έλληνας πολίτης, για να μπορέσει να βρει ένα πάτημα για αυτά που δεν μπόρεσε ποτέ να έχει...ζούμε στη χώρα που αρέσκεται να προβάλει ως επιχείρημα ότι κανένας, ποτέ, δεν μπήκε φυλακή, παρά το γεγονός ότι θα βγει στους δρόμους μόνο για το παραδάκι...ζούμε στη χώρα των δημοσιογράφων, που ανακρίνουν με ύφος εισαγγελέα, μην φέρνοντας ποτέ σε ένα στούντιο τον ουσιαστικά αναμειχθέντα στο σκάνδαλο, αλλά κάθε είδος άλλους παρατρεχάμενους Γεωργιάδηδες, Κουλούρηδες, Κούγηδες κλπ...ζούμε στη χώρα που η διαφθορά είναι τόσο διάχυτη, ώστε ο παραιτηθείς υπουργός να δηλώνει ότι έτσι κάνουν όλοι...ζούμε στη χώρα που κανένας δεν πιστεύει πια κανένα, αλλά τα δύο κόμματα συγκεντρώνουν 80% πελατειακούς και παραδοσιακούς ψηφοφόρους...ζούμε στη χώρα του ήλιου και της θάλασσας...αλλά, καλά...εσύ...που ζεις;