...Σεξ σεξ σεξ απιλ...εχω πολυ στυλ...

...Ιταλοί...έκαναν το στυλ επιστήμη...κάποια στιγμή αποφάσισαν ότι μπορούν να πωλούν το ίδιο ακριβώς πράγμα, αλλά με διαφορετική αξία, μόνο και μόνο επειδή αυτό προσδίδει κάποιο στυλ. Στυλ...ντιζάιν...μόδα...λέξεις ξενικές τις οποίες όχι μόνο χρησιμοποιούμε ατόφιες, αλλά ποτέ δεν καταφέραμε να αποκτήσουμε λέξεις αντίστοιχες και ταυτόσημες με ελληνική ρίζα. Και ενώ...πουτάνα = εκδιδόμενη... ασανσέρ = ανελκυστήρας....από την άλλη στυλ = στυλ...μόδα = μόδα.

Στυλ είναι να αγοράζεις το ελληνικό ελαιόλαδο χύμα και να το βάζεις σε ένα όμορφο μπουκάλι με ένα κοτσάνι δεντρολίβανο και να το πουλάς για ιταλική ομορφιά...στυλ είναι να βλέπεις αυτό που θα έρθει αργότερα στην Ελλάδα...στυλ είναι να αγοράζεις το dolce & gabbana, μόνο και μόνο, γιατί είναι dolce e gabbana και ας είναι και μούφα ή ολόιδιο με το κινέζικο D&G της της γειτονιάς...στυλ είναι τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια που φωρούν όμως μεταξωτοί κώλοι...στυλ είναι το περίεργο φουλάρι...οι 40αρες μανούλες χωρίς ίχνος κυτταρίτιδας.

Έκαναν το στυλ επιστήμη...προσωπικά δεν τρέφω και καμία ιδιαίτερη εκτίμηση στο στυλ...δεν μου αρέσει και τόσο, δεν φτιάχνομαι και δεν γίνομαι από το να φτιάχνομαι στυλάτα. Η λέξη μου φέρνει στο νου μία μανία για κατανάλωση, τον αλλοτριωμένο τρόπο ζωής και το φτιαγμένο που δεν έχει και τόσο ουσία. Αλλά το ζήτημα είναι να αναγνωρίζεις ακόμα και τα πράγματα που δε σου αρέσουν και τόσο. Να αναγνωρίζεις τις προσπάθειες μίας κοινωνίας να επιτύχει σε ένα τομέα. Γιατί καλή η λογική του «φόρα ότι σου κάτσει», αλλά όταν περάσει μία στυλάτη (και όχι κιτσοβλαχέ) γκόμενα από δίπλα σου...δεν κάνεις τον κινέζο, αλλά τα μάτια σου γδύνουν και την τελευταία κορδέλα από τα ρούχα της...όπως είναι άλλο πράγμα να αναπαύεσαι σε ένα ωραίο, στυλάτο καναπέ.

Δεν ξέρω γιατί εδώ στην Ιταλία απέκτησαν στυλ και όχι στην Ελλάδα. Σίγουρα δεν με ενδιαφέρει να γίνουμε τα επόμενα 30 χρόνια το νέο Μιλάνο, το σημείο αναφοράς για το τί είναι στυλάτο. Δεν είναι το στυλ το οποίο πιστεύω ότι θέλει/αξίζει/μπορεί/πρέπει να πουλήσει η Ελλάδα. Όχι ότι θα με χαλούσε να γίνουμε πιο στυλάτοι, αλλά οι βάθρες της Σαμοθράκης και τα βράχια των Κυκλάδων έχουν μία άλλη ομορφιά, που δεν ταιριάζει σε αυτό που οι περισσότεροι χαρακτηρίζουν στυλάτο.

Έκαναν το στυλ επιστήμη. Και μαζί έφτιαξαν και ένα τρόπο ζωής και μία ποιότητα ζωής, κάποιου επιπέδου. Το στυλ συμβαδίζει με υπηρεσίες, σέρβις πραγματικό κλπ κλπ κλπ...Αν εμείς δεν θέλουμε να ακολουθήσουμε αυτό το δρόμο, είμαστε απόλυτα ελεύθεροι. Αλλά από την άλλη όμως, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί φαίνεται ότι εμείς τρώμε σκατά κάθε πρωί, φουλ κατσούφηδες, παραγγέλνουμε καφέ χωρίς να λέμε καλημέρα, πολλά βαρύ και όχι, σε ένα καταστηματάρχη που γκρινιάζει γιατί κάναμε σεφτέ στο μαγαζί του πρωινιάτικα και δεν τον αφήσαμε μέσα στη μιζέρια του...ενώ εδώ, τραγουδούν ομορφούλες ciao…prego….grazie…στα αυτιά σου και σε κάνουν να αισθάνεσαι άβολα, γιατί δεν έχεις συνηθίσει να σε φροντίζουν τόσο. Στυλ; Φτιαχτό; Στημένο; Μωρέ ας πάει και το παλιάμπελο...προτιμώ να μου λένε καλημέρα με τέτοιο τρόπο και ας είναι (ή φαίνονται) και λιγότερο αληθινοί, από το να με χέζουν κάθε πρωί 4.000.000 μαλάκες, που έτυχα να ζω μαζί τους στην ίδια πόλη...

Από την άλλη εβδομάδα...εκστρατεία γέλιου στην πόλη των Αθηναίων (και λοιπών βλάχων)...μία καλημέρα στον οδηγό του λεωφορείου...μία καλημέρα στην έβγα της γειτονιάς...ένα ευχαριστώ στην σερβιτόρα...

...Σεξ σεξ σεξ απιλ...εχω πολυ στυλ...