EYPΩΠAIKO KOINΩNIKO ΦΛΩPOYM

H χθεσινη πορεία ήταν για τον πούτσο (καβάλα), όπως για τον πούτσο (καβάλα) είναι πλέον όλες οι πορείες που γίνονται σε αυτή τη χώρα. Για άλλη μία φορά ο ιερός στόχος (αυτή η βαθύτερη ανάγκη, που κουβαλάνε μέσα τους οι κάθε λογείς αριστεροδεξιοκεντροευθείαπάρτολιγοπιοκει εργατοκινηματοπατέρες και μητέρες) μίας ειρηνικής πορείας επετεύχθει και οτιδήποτε βίαιο και ανεξέλεκτο αποθήθηκε.. (κατα τα άλλα το δρόμο το δείχνει η Γαλλία και το Σιατλ, μαλάκες). Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στρεσάρονται τόσο πολύ όλοι αυτοί οι τύποι, όταν βλέπουν μια πέτρα να σκάει στην ασπίδα ενός μπάτσου ή ένα δακρυγόνο να εκτοξεύεται παραδίπλα ή ακόμα και ένα περιπολικό να καίγεται.. Όλοι μαζί λοιπόν κάναμε έναν ωραίο περίπατο στο κέντρο της Αθήνας (είχε και ωραία μέρα), χτυπώντας που και που ρυθμικά παλαμάκια, φορώντας μερικοί μερικοί πολύχρωμα ρούχα (η χαρά του φωτογράφου).. Στη συνέχεια όσοι δεν πήγαν για καφέ, πήγαν σπίτια τους διότι ως γνωστό μετά από κάθε ωραίο αυνανισμό απαιτείται ένα σωστό chill out..

Όλοι έμειναν ικανοποιημένοι από αυτή την πορεία. Οι διοργανωτές έμειναν ικανοποιημένοι, ο Βύρων Πολύδορας έμεινε και αυτός ικανοποιημένος, ο αρχηγός της αστυνομίας έκανε και αυτός δηλώσεις ικανοποίησης, τα στελέχη των κομμάτων.. όλοι έμειναν ικανοποιημένοι. Τώρα γιατί εμένα αυτό με χαλάει λιγάκι, σε μια πορεία που έχει ως κύρια συνθήματα "όχι στον πόλεμο, το νεοφιλελευθερισμό και το ρατσισμό", είναι μια άλλη ιστορία, που δε θα θιχτεί εδώ..

Και αυτό διότι αυτό το post δεν έχει σκοπό να ασχοληθεί με την πορεία, παρόλο που πολύ θα γούσταρα κάποια στιγμή να περιέγραφα κορυφαία highlights, όπως για παράδειγμα την τρελλή και τελείως αυθόρμητη περικύκλωση- πέτρες ξύλα στη μάπα- 15 ματάδων από ομάδες διαδηλωτών που δεν συγκροτούσαν το αμιγές αναρχικό γκρούπ (αυτό με το οποίο εντελώς αναίτια τρέχαν πλάι πλάι ο Chaka Kan και λοιποί αrxediomediaδες, βλ. προηγούμενο post ), το εξαιρετικό ντου στο Hilton, τον τύπο που κάποια στιγμη φόρεσε μια μαύρη κουκούλα και γρήγορα γρήγορα αποσπάστηκε από την πορεία και φυγαδεύτηκε από μπάτσους, τις απίστευτες έριδες μεταξύ των κατά τα άλλα united διαδηλωτών, τον τρελλοισπανό που μες στο χάος και τον πανικό φώναζε με γνήσια ισπανική προφορά "χα-λα-ρα, χα-λα-ρα!!), τους απίστευτα αγχωμένους Ιταλούς που αποθούσαν τους μη οργανωμένους (βλ. τρεχάτε ποδαράκια μου) από το μπλοκ τους με αποτέλεσμα να φάνε και λίγο ξύλο από κάτι τύπους, ένας εκ των οποίων είχε το εξαιρετικά διεθνιστικό επιχείρημα "μαλάκες είστε στη χώρα μου", αλλά και τον άλλο που τους φώναζε "Juliani",την καθόλου άσχημη ιταλογκόμενα που μου πέταξε ένα "vanfaculo", όταν μιμούμενος τον Ισπανό άρχισα να φωνάζω "cool, cool" πάνω στη φάση..

Όχι όχι δεν θα περιγράψω τίποτα από τα παραπάνω. Θα μιλήσω για αυτό που πραγματικά σημάδεψε τη χθεσινή πορεία, που της έδωσε ένα λόγο ύπαρξης και έναν αληθινά επαναστατικό και ιστορικό για τα δεδομένα της Αθήνας χαρακτήρα.. Το πρώτο αθηναικό parade (στα πρότυπα του Βερολίνου) που ακολούθησε με το τέλος της πορείας και όταν πια το "πολύχρωμο πλήθος" είχε διαλυθεί..
Το βαν που οδηγούσαν παιδιά από το Nosotros με πρωτοβουλία των τρομοκενιτών (δεν είναι και οι αγαπημένοι μου, αλλά για το συγκεκριμένο respect) και με το σύνθημα "TOTAL FREEDOM", στάθμευσε μπροστά από την βουλή κόβοντας κανονικά την πορεία και αναγκάζοντας τους από πίσω να μαζέψουν μια ώρα αρχίτερα τα πανώ τους. Tα ηχεία παίζαν ένα progressive και στη συνέχεια trance, το οποίο συγκέντρωσε ένα διεθνές μείγμα κόσμου από την πορεία, κάμποσους μετανάστες μικροπωλητές, έναν δυο κρουστούς και αρκετούς περαστικούς μεταξύ των οποίων και μια παρέα πιτσιρικάδων Ιαπώνων τουριστών, που βρήκαν την ευκαιρία να παρτάρουν απαλά και αυθόρμητα μπροστά από το ελληνικό κοινοβούλιο με τον ήλιο στα καλύτερα του και με φόντο 3 κλόουν που ακολουθούσαν κοροιδευτικά τους τσολιάδες του αγνώστου στρατιώτη, ξεγυμνώνοντας στα ίσα το γελοίο της πράξης και της ύπαρξής τους..
Την ψιλιάστηκα αμέσως τη φάση και καβάτζωσα γρήγορα γρήγορα 3 μπύρες στην τσάντα μου, για να μη χρειαστεί να πηγαινοέρχομαι Κάμποσοι χορεύανε, οι περισσότεροι αράζαν και απλά χαλαρώνανε.. μέχρι τη στιγμή που το βαν πήρε μπρός και άρχισε να κατεβαίνει αργά την άδεια από αυτοκίνητα Πανεπιστημίου. Μπρος πήρε και ο κόσμος. Καμιά 200σαριά ίσως και παραπάνω άτομα (είμαι ο χειρότερος στα νούμερα) ακολουθήσαν και εντελώς ξαφνικά και αυθόρμητα μία νέα πορεία δημιουργήθηκε.. Μία πορεία για την οποία κανένα κανάλι δε θα μιλήσει, κανένας δημοσιογράφος δε θα γράψει.. ίσως γιατί πολύ απλά δεν πήραν χαμπάρι τίποτα, ίσως γιατί απλά δεν καταλαβαίνουν..

Το parade κατέβηκε την πανεπιστημίου με τον κόσμο να χαμογελάει, να χορεύει, να ουρλιάζει και να κάνει θόρυβο.. Οι περαστικοί ξαφνιάστηκαν ευχάριστα, κουνιόντουσαν και αυτοί και χαιρετούσαν. "Ήταν μία πόλη άδεια και στη μέση ένα βαν, δυνατά beat και μπάσα και ένα μικρό πλήθος κόσμου που ακολουθούσε, με διάχυτη την αίσθηση ότι τώρα μάλιστα, αυτό είναι, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ..!!!"
Το βαν έστριψε προς τη Σόλωνος με ρυθμό που διαρκώς δυνάμωνε και στάθηκε κοντά σε μία κλόυβα ματάδων, που κοιτούσαν σαστισμένοι. Μία γκόμενα έκατσε μπροστά στον αρχηγό τους και άρχισε να τον χορεύει (που σαι chaka με τη φωτογραφική..), εκείνος χαμογέλαγε προφανώς αμήχανος. Δεν υπήρχε καμία πολεμική στην ατμόσφαιρα.. τα πράγματα είχαν αλλάξει..

Συνεχίσαμε για να καταλήξουμε αργά στην πλατεία εξαρχείων, όπου πίσω από το "TOTAL FREEDOM" ο δρόμος έκλεισε και το πάρτυ συνεχίστηκε.. Ήταν ξεκάθαρο ότι το τσίρκο είχε έρθει στην πόλη. Κανένας δε δυσαρεστήθηκε, όλοι το απολάυσαν. Μα πιο πολύ φάνηκε να το απολαμβάνει εκείνη η γιαγιά του τρίτου ορόφου που χαιρετούσε κουνώντας ρυθμικά τα χέρια της σα γνήσια raver, δεχόμενοι την αποθέωση από όλους μας, που μετά και από αυτό είχαμε ξεκάθαρα ζωγραφισμένα στο μυαλό μας την αίσθηση ότι κάτι τέτοιο δεν έχει ξαναγίνει..