11-8-ΜΟΥNΤΖΑ!!

Το παρακάτω post δημιουργήθηκε κατα τις 27/12 του περασμένου έτους αλλά για άγνωστους μέχρι τώρα λόγους δε βρήκε ποτέ το δρόμο του καλωδίου. Απολάυστε αυτό το ανεπανάληπτο post με coca-cola και whiskey γιατί ο chaca-chan γουστάρει να τη βρίσκει :




Αγαπητοί μου συνδρομητές,

Είχα πολύ καιρό να σας γράψω γιατί σας είχα βαρεθεί..
Συνειδητοποίησα όμως ότι είμαι ένας τραγουδιστής στη σκηνή :
όταν τραγουδά απ την ψυχή του, κλείνει τα μάτια
Μήνυμα σε μπουκάλι το λένε οι bloggers. Πετυχημένο..

Όσο έχεζα διάβαζα Baudelaire
Και επιτέλους σχηματίστηκαν οι λέξεις που περιγράφουν τα συναισθήματά μου :

«Είσαι πολύ νέος ακόμη! –Η ψυχή σου εξαγριωμένη
Και οι αισθήσεις σου απ’ την πλήξη λαβωμένες
Μισάνοιχτες εκτείθονται στο αιμόχαρο κοπάδι
Το κοπάδι των σφαλερών και των χαμένων πόθων»
(ελεύθερη διασκευή-mix : Chaca-Khan)

Βαρέθηκα τα ανεστραμμένα μάτια.
Λυωμένα χαρακτηριστικά από τη χυδαιότητα της αδράνειας.
Βαρέθηκα αυτούς που είναι σίγουροι για κάτι, τους απόλυτους.
Βαρέθηκα να συναναστρέφομαι ανθρώπους που το παίζουν γεμάτοι ενώ δεν είναι. Βαρέθηκα την Αθήνα. Εδώ και πολύ καιρό έχεις την αίσθηση ότι δε συμβαίνει τίποτα : Κανένα κίνημα, κανένα ρεύμα, καθόλου νέες ιδέες, ήθη.. Όλοι χαμένοι, δεν ξέρουν πού πάνε και γιατί. Στο τέλος θα κάνουν κανά παιδί μες στα σκατά για να γίνει κάτι καινούργιο στη ζωή τους και πάει κάπως έτσι..

Αφιερωμένο σε εκείνον που αφιέρωνε το βιβλίο του ‘..στους αμέτρητους λίγους.’..