Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ PARTY

...Είναι ίσως μαζί με την Αγάπη η πιο πολυαναλυμένη λέξη του κόσμου. Ποιος δεν την έχει ψάξει και ποιος δεν έχει επιχειρήσει να την ορίσει? Αναγνώρίζουμε ότι δεν υπάρχει Ελευθερία, αλλά ελευθερίες, την ίδια στιγμή όμως που αναγνωρίζουμε την ύπαρξη ενός ενιαίου συναισθήματος πληρότητας, αρμονίας, ευτυχίας που μόνο ως ελευθερία θα μπορούσε να αποδοθεί.. Το να μιλάω για ελευθερία στις 14 Νοεμβρίου του 2005 μου προκαλεί ένα ελαφρύ μπάχαλο στη σκέψη, με αποσυντονίζει, η κατάσταση μέσα κι έξω είναι λίγο θολή, ενώ στο μυαλό μου στριφογυρίζει η μετονομασία των french fries σε freedom fries στην αμερικανοbush παράνοια.. Πάντοτε όμως έτσι ήτανε, θέλω να πω πως αν τώρα έχει χαθεί η μπάλα, φαντάσου τότε που δεν υπήρχε καν γήπεδο! Συνεπώς συνεχίζουμε:
Η πεμπτουσία της ελευθερίας είναι όταν αυτή βιώνεται ως μία εσωτερική κατάσταση, οπότε και είναι σταθερή και ξεκάθαρη, παρά ως μία κοινωνική κατάκτηση το φαντασιακό της οποίας οδηγεί σε αντιτρομοκρατικές υστερίες ή σοσιαλιστικούς μεσιανισμούς. Αυτό δηλαδή σημαίνει ότι η ελευθερία δεν μπορεί να βιωθεί εξωτερικά? στην κοινωνική καθημερινότητα? Όχι, όχι, όχι και πάλι όχι, οπως έχει πει άλλωστε και ο Ραουζαίος "σημασία δεν έχει πως είναι ο κόσμος, αλλά ο τρόπος με τον οποίο βλέπεις τον κόσμο". Απλώς το πεδίο πλέον στο οποίο βιώνονται παραδοσιακά αισθήματα ελευθερίας, έχει μετατοπιστεί από τον κλασσικό υπερβατικό μάκρο σε ένα πιο προσωπικό και ευέλικτο μικρόκοσμο. Ποιος είναι αυτός? (Βασικά είναι δύο) Εύκολο.. το ένα είναι η παρέα των φίλων και το άλλο το κρεβάτι-το πάτωμα- η μπανιέρα- το μπαλκόνι του Έρωτα, κοινώς το ίδιο το sex. Ακριβώς! Σήμερα 15 Νοεμβρίου του 2010 μόνο στην παρέα και στο sex μπορούμε να υπάρξουμε πραγματικά ελεύθεροι, οι λόγοι είναι προφανείς και εύκολα κατανοητοί στον καθένα..
Τώρα προς τι ο τίτλος του post? Το party ως ο κατεξοχήν χώρος της παρέας, πλαισιωμένος και διαμορφωμένος από αυτήν, εν δυνάμει σεξουαλικός με αναμμενα αρσενικά και θηλυκά, transexuals χορευτές και go go boys, περιτρυγυρισμένος από μουσική, μονότονους διαρκείς ρυθμούς, αιθέριες μελωδίες, μπάσα, ρεφραίν, κιθάρες και στίχους, τίγκα στο αλκοόλ, τσιγαριλίκια, με ό,τι ο καθένας τη βρίσκει... Το party είναι ο χώρος της ελευθερίας, από την κοινωνία στο party, το party είναι η κοινωνία που θέλουμε...
Κάπως έτσι μοιάζει διαμορφωμένη η κατάσταση μιλώντας περί ελευθερίας απόψε.. YOU HAVE TO FIGHT FOR YOUR RIGHT TO PARTY!! φιλια πάω για καφέ