O ΑΓΙΟΣ ΦΟΒΕΡΑ ΘΕΛΕΙ.

Κάνει κρύο. Πάντα κάνει κρύο αυτή την εποχή στη Πολωνία. Ο καιρός είναι μουντός. Μαύρα σύννεφα κρύβουν το γαλάζιο ουρανό και σε κάνουν να μη μπορείς να θυμηθείς πως είναι το καλοκαίρι. Ο Rishek σηκώνεται δύσκολα απ' το κρεβάτι. Νοιώθει ακόμα κουρασμένος. Πάει στη τουαλέτα. Κοιτιέται για λίγο στο καθρεύτη. Δε του αρέσει αυτό που βλέπει. (Με το δίκιο του, ειναι χάλια. Τα μάτια του είναι γεμάτα σακούλες και μαύρους κύκλους. Σα τη μάσκα του Ζοro ενα πραμα. Το πρόσωπό του ζαρωμένο και άχρωμο. Σάπια φαση.) Προσπαθεί να ανοίξει τη βρύση, έχοντας ξεχάσει οτι του έχουν κόψει το νερό. Γαμοσταυρίδια. Με τη τσίμπλα στο μάτι κατευθύνεται στη κουζίνα."Μακάρι να έχει μείνει μια κουταλιά καφές" σκέφτεται. Ανοίγει το σακουλάκι και ναι, είναι αλήθεια, έχει μείνει μια κουταλιά καφές. Βάζει σε ένα μπρίκι λίγο νερό απ' το ψυγείο και προσθέτει το καφέ. Το αφήνει πάνω στο γκαζάκι να βράσει. Ανακατεύει. Ανακατεύει άγαρμπα. Το μπρίκι γλυστράει απ' τα χέρια του και καταλήγει στο πάτωμα. Το στέρνο του καίγεται απ' το καφέ που έχει πέσει. "ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" σκέφτεται. Κάθεται σε μια καρέκλα και βάζει τα κλάματα σαν 6 χρονών παιδί που του πήραν το παιχνίδι του. Με τα μάτια θολωμένα απο τα δάκρυα βλέπει το πακέτο με τα τσιγάρα του. Άδειο. Το άδειο πακέτο πυροδοτεί νέο κύμα δακρύων και οδυρμών. Δεν έχει καν νερό για να πλυθεί.
Μετά απο κανά μισάωρο, το πρόσωπό του αρχίζει να μαλακώνει. Τα μάτια του ανοίγουν διάπλατα. Το μυαλό του επεξεργάζεται μια ιδέα και φωτίζεται όλο του το πρόσωπο. Απορεί με τον εαυτό του που το σκέφτεται για πρώτη φορά. Σχεδόν τρέχει στη κρεβατοκάμαρα και αρπάζει το σακάκι του. Κλείνει τη πόρτα πίσω του με δύναμη και βγαίνει με γρήγορα βήματα στο δρόμο. Περπατάει νευρικά. Θα μπορούσε να πει κανείς οτι χαμογελάει, αλλά είναι τόσο άσχημος που και το χαμόγελό του μοιάζει με έκφραση ανθρώπου που μόλις έχει φάει άψητα μάτια αγελάδας.
Φτάνει έξω απο το αστυνομικό τμήμα. Σταματάει. Κοιτάει για λίγο την είσοδο, οπλίζεται με θάρρος και μπαίνει μέσα. Ένας αστυνομικός που κάθεται πίσω απο ένα πάγκο στην είσοδο, τον σταματάει.
- Τι θες εδώ λεχρίτη? Τον ρωτάει.
- Γεια σας. Θα ήθελα να κάνω μια μήνυση.
- 1ος όροφος, δεύτερη πόρτα δεξιά.
Φτάνει έξω απ' το γραφείο. Σφίγγει τα δόντια και χτυπάει τη πόρτα.
- Περάστε. Τι θα θέλατε?
- Γεια σας. Θα ήθελα να κάνω μια μήνυση.
- Το όνομά σας?
- Rishek.
- Και τι έχει κάνει το άτομο που θέλετε να μηνύσετε?
- Μου έχει καταστρέψει τη ζωή. Με έχει αφήσει χωρίς δουλειά, μου πήρε τη γυναίκα και τα δυο παιδιά μου, μου έχει σπάσει το πόδι σε τέσσερα σημεία και έχει σκοτώσει τον αδερφό μου.
- ΤΙΙΙΙΙΙ? Πως λέγεται? Πρέπει να κινητοποιηθούμε αμέσως.
- Λέγεται Θεός.
- Ορίστε?
- Θέλω να μηνύσω το Θεό για όλα όσα προανέφερα.
- Μααα..... πως?
- Μίλησα με ένα παπά, ο οποίος μου είπε για τη θεανθρώπινη φύση του Θεού και έτσι ήρθα να τον μηνύσω.
- Εντάξει τότε, συμπληρώστε αυτή τη φόρμα και μετά θα αναλάβει ο εισαγγελέας.
- Ευχαριστώ.
Κι έτσι, ύστερα απο 1 χρόνο ραδιουργειών και έντονου παρασκηνίου, ξεκινάει η πολύκροτη δίκη.
- Το δικαστήριο καλεί τον κατηγορούμενο Θεό να προσέλθει στην αίθουσα.
- Παρών.
- Τι έχεις να πεις για τις κατηγορίες εις βάρος σου?
- Αθώος.
- Αθώος? Τι έκανες όταν συνέβησαν όλα αυτά?
- Δε θυμάμαι. Ή θα κοιμόμουν ή θα έπαιζα τέννις με το Κρίσνα.
- Και το ομολογείς?
- Δε φταίω εγώ για ότι έγινε. Δεν έχει δουλειά γιατί όταν δούλευε έκανε συνέχεια μαλακίες, η γυναίκα του το παράτησε γιατί τη βάραγε, έσπασε το πόδι του γιατί ήτανε μεθυσμένος και έπεσε απο τη σκάλα και ο αδερφός του πέθανε απο μια σπάνια ασθένεια, η οποία ξεκίνησε απο τις πυρηνικές δοκιμές που έκανε η Γαλλία στον Ατλαντικό.

Φυσικά αθωώθηκε.

Πριω απο 3 μέρες, ένας τύπος κατέθεσε μήνυση κατά του Θεού στη Πολωνία. Στ' αλήθεια.