Σελίδες

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2006

11-8-ΜΟΥNΤΖΑ!!

Το παρακάτω post δημιουργήθηκε κατα τις 27/12 του περασμένου έτους αλλά για άγνωστους μέχρι τώρα λόγους δε βρήκε ποτέ το δρόμο του καλωδίου. Απολάυστε αυτό το ανεπανάληπτο post με coca-cola και whiskey γιατί ο chaca-chan γουστάρει να τη βρίσκει :




Αγαπητοί μου συνδρομητές,

Είχα πολύ καιρό να σας γράψω γιατί σας είχα βαρεθεί..
Συνειδητοποίησα όμως ότι εί
μαι ένας τραγουδιστής στη σκηνή :
όταν τραγουδά απ τ
ην ψυχή του, κλείνει τα μάτια
Μήνυμα σε μπουκάλι το λένε οι
bloggers. Πετυχημένο..




Όσο έχεζα διάβαζα Baudelaire
Και επιτέλους σχηματίστηκαν
οι λέξεις που περιγράφουν τα συναισθήματά μου :

«Είσαι πολύ νέος ακόμη! –Η ψυχή σου εξαγριωμένη
Και οι αισθήσεις σου απ’ την πλήξη λαβωμένες
Μισάνοιχτες εκτείθονται στο αιμ
όχαρο κοπάδι
Το κοπάδι των σφαλερών και των χαμένων πόθων»

(ελεύθερη διασκευή-mix : Chaca-Khan)



Βα
ρέθηκα τα ανεστραμμένα μάτια.
Λυωμένα χαρακτηριστικά από τη χυδαιότητα της αδράνειας.
Βαρέθηκα αυτούς που είναι σίγουροι για κάτι, τους απόλυτους.
Βαρέθηκα να συναναστρέφομαι ανθρώπους που το παίζουν γεμάτοι ενώ δεν είναι. Βαρέθηκα την Αθήνα. Εδώ και πολύ καιρό έχεις την αίσθηση ότι δε συμβαίνει τίποτα :
Κανένα κίνημα, κανένα ρεύμα, καθόλου νέες ιδέες, ήθη.. Όλοι χαμένοι, δεν ξέρουν πού πάνε και γιατί. Στο τέλος θα κάνουν κανά παιδί μες στα σκατά για να γίνει κάτι καινούργιο στη ζωή τους και πάει κάπως έτσι..

Αφιερωμένο σε εκείνον που αφιέρωνε το βιβλίο του ‘..στους αμέτρητους λίγους.’..


5 σχόλια:

Gourouna είπε...

Σαγηνευτικό...

psarras είπε...

Πω πω το παπάκι!!!!!!!!!!!!

Kyrios Elefantas είπε...

πώ πω φίλε σε φαντάζομαι στο μπαλκόνι του σπιτιού σου να φτύνεις μπάλες φωτιάς στους περαστικούς.
κάποια απογοήτευση.
σε νοιώθω.

Ανώνυμος είπε...

που πας τα βράδια αγόρι μου???
τι κάνεις στα blog αξημέρωτα, θα χαλάσεις τα ματάκια σου!!

Ανώνυμος είπε...

... και πάει κάπως έτσι. Κι εμείς που είμαστε, που ζούμε ανάμεσά τους, δίπλα τους, που ανεχόμαστε για όποιους λόγους την ελεύθερη επιλογή τους να είναι έτσι; Είμαστε αθώοι ή ένοχοι; Πόσες επιθυμίες μπορεί κάποιος να καταστείλει για ιερούς σκοπούς; Και πόσο ιεροί είναι άραγε αυτοί οι σκοποί; Και τι μούτζα θα φάμε στα μούτρα μας μια μέρα;
Φιλικά