Σα δε ντρέπεστε

Ξεκίνησα αυτό το κείμενο ως τουήτ στο μυαλό μου.

Πέρασα στο περιβάλλον του fb έτσι για αλλαγή όπου και το έγραψα.

Αλλά, τελικά, το έφερα στην αγαπημένη μου γωνία, περισσότερο για να δω πόσο μεγάλωσε η αράχνη που άφησα κάπου εδώ την τελευταία φορά.

Ο τίτλος που συνοδεύει το ελληνικό άρθρο σχετικά με το βίντεο του ZDF (website: komistes.gr) αναφέρει μέσα του τη λέξη "ντρόπιασε". Είναι τουλάχιστον άθλιο να χρησιμοποιείται αυτή η λέξη και να αποδίδεται τέτοια πρόθεση σε αυτόν τον άνθρωπο και σε αυτή την περίσταση για τρεις λόγους. 

Ο ένας είναι προφανής από σύνολη τη συμπεριφορά και αξιοπρέπεια του κ. Σφουντούρη στο βίντεο. 

Ο δεύτερος είναι ότι πρόκειται για ακραίο λαϊκισμό (αυτό εδώ είναι ο πυρήνας του λαϊκισμού αν αναζητάτε το σημαινόμενο μέσα στις αμέτρητες φορές που η λέξη χρησιμοποιήθηκε μάταια) που τονώνει την εθνική υπερηφάνεια με γηπεδικούς όρους μιας και πρόκειται για "την έδρα τους". 

Αλλά για μένα, ο τρίτος λόγος είναι ο πιο καθοριστικός. Ας υποθέσω ότι ο πρώτος διαφεύγει λόγω της συγκινησιακής κατάστασης. Ας υποθέσω ότι ο δεύτερος παρασέρνει μέσα στο πολωτικό κλίμα που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στις δύο εθνικές ομάδες. 

Ο τρίτος όμως εγκαλεί πρωτόγονες ηθικές επιταγές που έχουν διατρέξει αιώνες, πολιτισμούς και γλώσσες. Εγκαλεί ακόμα και εφαρμογές του στην πολυδοξασμένη από τους ίδιους κλασική περίοδο του ελληνικού χώρου. Λέγεται φιλοξενία. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ντροπή από το να ντροπιάσεις τον οικοδεσπότη σου. Ο αυτοεξευτελισμός μέσα από αυτή τη διαδικασία είναι πολλαπλάσιος από την όποια ντροπή έχεις προκαλέσει σε αυτόν. 

Δεν είναι στην ελληνική κουλτούρα (ούτε σε άλλη απ' όσο γνωρίζω) να κερνάς αυτόν που θέλεις να "ντροπιάσεις" (12:22). Ούτε οι Γερμανοί θεατές χειροκροτάνε για 18 δευτερόλεπτα επειδή τους "ντροπιάσανε" (12:40 - 12:58).  Ούτε οι κερασμένοι να πηγαίνουν και να κάθονται μαζί του, αποδεχόμενοι το κέρασμα (13:20) επειδή τους "ντρόπιασε". Ούτε θα τον ευχαριστούσαν δια χειραψίας (14:58) για τον ίδιο λόγο.

Μάλλον εσείς έχετε καταλάβει κάτι λάθος.