Ταρατατζούμ

Εμπρός, ένα δυο, προσοχή!

Εμένα με λένε Φακή.

Κορμί κορδωμένο,

μουστάκι στριμμένο,

γαλόνια χρυσά και σπαθί.

Η σάλπιγγα τάρα τατά.

σπαθί και ντουφέκι χτυπά,

μπαμ μπουμ το κανόνι,

μπουμ μπαμ το τρομπόνι.

Ποιός βγαίνει σε μένα μπροστά;

Γυρεύω παντού τον εχτρό.

Κι ας είν' αντρειωμένοι σωρό,

γιγάντοι και δράκοι,

θεριά με φαρμάκι,

καπνός μόλις πρόλαβα εγώ.

Μονάχα ξαφνιάζομαι, οχού!

τρομάζω απ' τους ίσκιους, χουχού!

Ένα φύσημα αγέρα,

κι ας είναι και ημέρα,

μου παίρνει κι αντρεία και νου

"Ο Φακής" του Βασίλη Ρώτα

"Νιώθω συνεχώς ότι είμαι ένα χρήσιμο, ζωντανό και δημιουργικό κομμάτι της κοινωνίας".

Αυτά ήταν τα λόγια του Παναγιώτη Σιαβέλη ο οποίος ως αντιρρησίας συνείδησης υπηρετεί εναλλακτική θητεία 14 μηνών εργαζόμενος στο Κέντρο Εκπαίδευσης, Κοινωνικής Υποστήριξης και Κατάρτισης Ατόμων με Αναπηρίες στην Καλαμάτα. Τη στιγμή που ο θεσμός της εναλλακτικής θητείας στη Δανία ισχύει από το 1917 εμείς δε γνωρίζουμε καν ότι ο θεσπισμένος το 1997 και βελτιωμένος το 2005 νόμος του Ελληνικού Κράτους ορίζει ως εναλλακτική λύση την κοινωνικής φύσης θητεία ακόμα κι αν τη θεωρεί τιμωρία και όχι επιλογή. Σε αυτό συμβάλλει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το ΓΕΕΘΑ που προσπαθούν να κρατούν αυτήν την πληροφορία καλά κουκουλωμένη στα αραχνοσκονισμένα συρτάρια των γραφείων τους. Παρόλαυτά σαν λύση, σαν δυνατότητα, σαν πιθανότητα υπάρχει. Ο στρατός κάνει δεκτό κατά μέσο όρο ένα αίτημα το χρόνο αφού πρώτα ακούσει τη γνώμη της Επιτροπής Ελέγχου Συνείδησης. Όσοι απαντήσουν "σωστά" στα ερωτήματά της θα υπηρετήσουν 14 μήνες εναλλακτικής θητείας με κοινωνική προσφορά σε ιδρύματα ατόμων με αναπηρία. Στη Γερμανία υπηρετούν σε νοσοκομεία, γηροκομεία, ορφανοτροφεία και δήμους 70.000 άνδρες.

Ο στρατός όπως ξέρουν όλοι όσοι έχουν υπηρετήσει και όσοι έχουν ακούσει τις αφηγήσεις τους είναι μια παράλογη κατάσταση. Είναι σα να σου λένε "ωραία και τώρα σταμάτα τη ζωή σου για 9 μήνες και έλα να δεις τι σημαίνει φόβος και παράνοια στον Αυλώνα". Τη στιγμή που καταρρέουν η μία μετά την άλλη όλες οι παραδοσιακές αξίες της προηγούμενης πενηνταετίας με τρελή ταχύτητα (για κάποιες από τις οποίες ομολογώ ότι λυπάμαι), έρχεται ο άλλος και σου λέει τώρα θα σε μάθω να πολεμάς για την πατρίδα. Ποιά πατρίδα ρε? Αφού όλα είναι σε αμφισβήτηση,

υπάρχει κράτος?

δεν υπάρχει κράτος

να πληρώνουμε τους φόρους μας? να μαζεύουμε αποδείξεις?

άαααντε μωρέ με το μπουρδέλο, εμείς τα φάγαμε?

μαζί τα φάγαμε!

μαμά τι είναι το σπρεντ?

αυτό που αλείφουμε στο ψωμί μας παιδάκι μου, το πρωί..

δεν υπάρχει κοινωνία

ελάτε μαζί για τους κοινωνικούς αγώνες! Κάτω οι ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ!

Ή Κομμουνισμός ή Κανέλη

Σκόπια ή Μακεδονία?

Για τον στρατό δε μπορώ να πω βέβαια περισσότερα τη στιγμή που ο μεγάλος (http://arxediamedia.blogspot.com/2007/03/blog-post.html) τα χει πει και τα χει περιγράψει τόσο καλά, τόσο γλαφυρά, τόσο συγκινητικά, τόσο εύστοχα, τόσο τέλεια. Ο τύπος έχει δει το φαινόμενο κι από τις 360 μοίρες του, τι να λέμε τώρα...

Και για να μη μακρηγορώ, μεταξύ μας, ξέρουμε ότι ο στρατός είναι μια μαλακία, τη στιγμή ειδικά που αν γίνει πόλεμος στην Ελλάδα, στρατιώτες ή μη, πιστεύω, ότι θα μας πάρει τουλάχιστον μια βδομάδα να το συνειδητοποιήσουμε Και να βομβαρδίζεται το σπίτι μας είμαστε τόσο καλομαθημένοι που το Εγώ μας δε θα μας επιτρέπει να βιώσουμε και να αντιληφθούμε τη διάψευση του κομφορμισμού μας, της ευημερίας μας.

Το θέμα είναι όμως, πως αντιδράς απέναντι σε αυτό που λέγεται υποχρεωτική θητεία. Για μένα λοιπόν, η κίνηση που έκαναν αυτά τα τρία παιδιά, οι αντιρρησίες συνείδησης από τους οποίους πήρε συνέντευξη ο Σταύρος Θεοδωράκης (τον οποίο δε πάω ΚΑΘΟΛΟΥ παρεπιπτόντως) είναι ο πιο καθαρός, διαυγής και αξιοπρεπής τρόπος να αντισταθείς απέναντι σε αυτή τη θεσμοθετημένη παράνοια του Ελληνικού Κράτους, ένας τρόπος που δεν κρύβει την αλαζονεία και το ναρκισσισμό του καλομαθημένου και του βολεμένου που αφενός δεν αποδέχεται το Σύστημα όχι γιατί αυτό είναι παράλογο (πιστεύω εγώ) αλλά γιατί έχει το σύμπλεγμα ανωτερότητας απέναντι στο -μέσο- άνθρωπο, κατάσταση κλπ. και αφετέρου χρησιμοποιεί όλα τα καρκινοειδή τεχνάσματα που έχει παράξει το ίδιο το Σύστημα, δηλαδή ο εκφυλισμένος Δημόσιος Τομέας όπως βύσμα, ψεύτικες διαγνώσεις κλπ προκειμένου να ξεγλιστρήσει ΟΚ, τη σκαπούλαρε, αυτό δε σημαίνει κι ότι υπέσκαψε τα θεμέλια του Συστήματος, γιατί ένα Σύστημα που βασίζεται στη διαπλοκή (εντάξει λίγο βαρύς ο όρος αλλά δε βρίσκω άλλον τώρα), τρέφεται από τη διαπλοκή, αλλά κατατρώγεται από τη διαύγεια και τη διαφάνεια, από συμπεριφορές που είναι πραγματικά ευφυείς, αξιοπρεπείς, δημιουργικές και εν τέλει ριζοσπαστικές

Δίκαιος πόλεμος δεν υπάρχει

κι αυτή η φράση που ανήκει σε έναν από τους τρεις συνεντευξιαζόμενους θα κλείσει δίκαια αυτό το κείμενο.

Ανάπαυση!