Ο «αυτοκράτωρ» και ο τρομοκράτωρ

(ο Νίκος Μαζιώτης και ο Χρυσοχοίδης, 2α ξαδέλφια από την πλευρά της μάνας, σε παιδική αναμνηστική φωτογραφία από πασχαλινές διακοπές στην Κέρκυρα)

Δεν με ενδιαφέρει αν ο Νίκος Μαζιώτης είναι τρομοκράτης. Πριν πολλά χρόνια είχα διαβάσει (δεν ξέρω μάλιστα, αν το είπε ο Φ. Κάστρο) ότι οι τρομοκράτες του σήμερα είναι οι κυβερνήτες του αύριο. Όπως ο Φιντέλ, ο Κλίντον των πανεπιστημιακών ετών, ο βομβιστής Σημίτης, ο μεθύστακας (και γυναικάς μάλιστα) Παπανδρέου και πολλοί άλλοι.

Σε μέρες που οι συνθήκες απελευθέρωσης είναι δυνητικά πολύ μεγάλες, είναι πιθανό οι σημερινοί τρομοκράτες, έγκλειστοι και μη, γνωστοί ή άγνωστοι, να αποτελέσουν τους κυβερνήτες του αύριο...όμως ούτε αυτό με ενδιαφέρει...

Ακόμη δεν με ενδιαφέρει η κατάφωρη καταπάτηση των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου και των προσωπικών τους δεδομένων...με τη δημοσιοποίηση των ονομάτων τους από το βράδυ της σύλληψης, με τη δημοσιοποίηση σχεδόν του πλήθους των ερευνών - με κίνδυνο μάλιστα διαφυγής στοιχείων και προσώπων - με τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών τους σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα...όταν στην ίδια χώρα, που το έχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι, μένει καλυμμένο το πρόσωπο και το όνομα γνωστού(-αγνώστου) φωτομοντέλου (ή τραγουδιστή ή ηθοποιού ή...) των Αθηνών που πιάστηκε με ποσότητα ναρκωτικών.

Με ενδιαφέρει μία πτυχή που ειπώθηκε από κάποιους τις τελευταίες ημέρες και αξίζει να αναπαράγω και εγώ...Ο Νίκος Μαζιώτης είναι ένας από τους διάσημους γνωστούς-άγνωστους εδώ και πολλά έτη. Εδώ και χρόνια άγεται και φέρεται ως τρομοκράτης. Σε ένα «ευνομούμενο» κράτος που στόχο έχει τη διαφύλαξη της δημόσιας τάξης και ασφάλειας και την προστασία του πολίτη (ουάου! Καλέ...αυτό είναι τίτλος υπουργείου!), άτομα σαν το Νίκο Μαζιώτη παρακολουθούνται εφ’ όρου ζωής. Δεν εξετάζω το δίκαιο ή άδικο του μέτρου αυτού...δεν με ενδιαφέρει ούτε αυτό. Το κράτος έτσι είναι, το παίρνουμε ως δεδομένο, ότι το κράτος παρακολουθεί άτομα, κυρίως και πρωτίστως άτομα που ζουν με αποκλειστικό γνώμονα τη διάλυση του ίδιου του κράτους. Όχι αυτούς που κρατούν τον τρόμο, αλλά αυτούς που σπέρνουν τρόμο στο κράτος, δημιουργώντας μάλιστα την αίσθηση ότι το κράτος πρέπει να διαλυθεί.

Ο Νικός Μαζιώτης θα έπρεπε να παρακολουθείται, ειδικά από τότε που συνελήφθη κάπου στις αρχές του 2000. Για το κράτος είναι τρομοκράτης...και ένας τρομοκράτης πρέπει να παρακολουθείται. Πως όμως τελικά ένας τρομοκράτης που έχει συλληφθεί και λογικά παρακολουθείται, φτάνει στο σημείο να είναι ο ιθύνων νους και εγκέφαλος μίας οργάνωσης που τα τελευταία χρόνια διέπραξε ενέργειες του χειρίστου είδους, τουλάχιστον όπως βλέπει το κράτος αυτές τις ενέργειες (επίθεση πρεσβεία ΗΠΑ, καλάσνικοφ στου Ζωγράφου, Αγία Παρασκευή, ΥΠΠΟ στη Μπουμπουλίνας και τώρα με τον Αφγανό);

Συμβαίνουν δύο τινά: 1) ή ο Νίκος Μαζιώτης δεν παρακολουθούνταν καθόλου ή δεν παρακολουθούνταν στενά και σωστά, και αλώνιζε δεξιά και αριστερά στήνοντας οργανώσεις και διαπράττοντας τρομοκρατικές και εγκληματικές ενέργειες...οπότε μιλάμε για αστυνόμευση του χειρίστου είδους και καλύτερα να δώσουμε τη διαχείριση της αστυνόμευσης σε κάποια ιδιωτική εταιρία (κατά προτίμηση Γερμανική...raus Herr Maziotis…) ή 2) ο Νίκος Μαζιώτης παρακολουθούνταν σωστά, η αστυνομία γνώριζε όλα τα σχετικά με αυτόν και τον Επαναστατικό του Αγώνα και παρά ταύτα άφησε την οργάνωση να αλωνίζει. Με ποίο σκοπό όμως; Το άλλοθι του τρόμου και της τρομοκρατίας; Την εξάρθρωση σε μία κρίσιμη για το «έθνος» στιγμή; Την επιτυχή πορεία ενός «αυτοκράτορα» προς το θρόνο του; Δεν πράττω θεωρίες συνομωσίας... ερωτήματα θέτω.

Τρίτος δρόμος προς το σοσιαλισμό δεν υπάρχει. Το κράτος πρέπει να απαντήσει ποίο από τα δύο παραπάνω ισχύει. Φυσικά ως ΠΑΣΟΚ και όχι ως κράτος θα απαντήσει ότι συνέβαινε το πρώτο και ότι ΚΑΙ για αυτό φταίει η ΝΔούλα και ο μπούλης (όχι εγώ...ο άλλος της Ραφήνας). Αυτό τονίζει μάλιστα θετικά και το προφίλ του «αυτοκράτορα»...τότε δεν είχαμε αστυνομία, ενώ τώρα έχουμε...μέχρι το 2004 τον «είχαμε» το Μαζιώτη, μετά ανέλαβε ο Πολύδωρας και τον χάσαμε. Βολεύει; βολεύει...

Δεν απαντά όμως στο ερώτημά μου, γιατί το κράτος έχει συνέχεια από το 1829 και μετά. Και οι υπηρεσιακοί - και όχι οι πολιτικοί - που υποτίθεται παρακολουθούσαν το Μαζιώτη, κάπου λουφάζουν τώρα. Όμως μαζί με τα κλεμμένα της SIEMENS, δεν πρέπει να λογοδοτήσουν και αυτοί για την απώλεια της «προστασίας» μας; Ο ΜΑΤατζής της Μπουμπουλίνας, η αστυνομικίνα της Αγίας Παρασκευής και ο Αφγανός πατέρας, που υπέστησαν σοβαρότατες βλάβες, δεν έχουν αξίωση για αποζημίωση έναντι ενός κράτους που ενώ όφειλε να τους προστατέψει από ένα τρομοκράτη, παρά ταύτα έξαινε τους όρχεις του;

υγ: Λευτεριά στο Νίκο Μαζιώτη δε γράφω...το αφήνω στους τοίχους των Εξαρχείων που θα γεμίσουν σε λίγες ημέρες...αν μη...τι άλλο;...θα πάψουμε να κομίζουμε τιμές αποκλειστικά στο Γιώργο Φούντα...υπάρχουν και άλλοι αγωνιστές, σύντροφοι...