Συντηρείτε τη βία,
Αυτή που κρύβεται πίσω από ποτήρια Μαρτίνι
Και κάνετε ανθρώπους που χαμογελούν
Ασύγγνωστα να κλαίνε.
Ο δρόμος της βίας
Δεν χοροπηδά πάνω σε ποτήρια…
Είναι ο μόνος, ξεκάθαρος και ανοιχτός δρόμος
Συνέχεια του κύκλου του Θανάτου
Στενός, γοργός και κακοτράχαλος,
Σιμώνει ο θάνατος γοργά σ’ αυτό τον δρόμο.
Γιατί η αληθινή κουκούλα
Έχει ονοματεπώνυμο
Ατίθασα κλωτσά τη μικροαστική ζωή
Και ξέρει ότι στο βάθος της διαδρομής,
Θα βρεθεί στην κεντρική πλατεία του χωριού
Χωρίς κουκούλα στο μοναχικό κεφάλι
Και με τα μάτια ορθάνοιχτα
Λεβέντικα την αγχόνη θα κοιτά.
12 σχόλια:
.."Γιατί η αληθινή κουκούλα
Έχει ονοματεπώνυμο".. έχεις τόσο δίκιο.!
Καλό Μήνα :)
καλό! μι αρεσε.
Παιδιά οποιαδήποτε πληροφορία από κάποιον που είχε άμεση ή έμμεση εμπειρία θα μου ήταν πολύτιμη. Το να ψάχνεις χωρίς να ξέρεις στο ιντερνετ είναι χαοτικό. Στοφή ή Διάβαση..? Ψάχνω ένα αποτελεσματικό θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης από ουσίες για έναν δικό μου άνθρωπο. Λίγο η ποιητική διάθεση του μπρακ - πάντα νοιώθω καλά με ανθρώπους που αγαπούν την ποίηση- λίγο ο χρόνος που περνάει και αφήνει κάποια θέματα άλυτα, με έκαναν να το μοιραστώ μαζί σας.
Συγχωρήστε μου την ανήσυχη και μελαγχολική μου διάθεση μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Ολα καλά. "Πέτρην κοιλαίνει ρανίς ύδατος ενδελεχείη."
τερέζα καταρχήν ευχαριστώ
κατά δεύτερο επειδή έγινα αρνητικός στα προγράμματα απεξάρτησης από την εποχή που διάβασα το βιβλίο του Γρίβα "Ναρκωτικά και εξουσία"...
σε προτρέπω να βρεις άλλες μορφές απεξάρτησης...ίσως πιο δαπανηρές, αλλά όχι τόσο ισοπεδωτικές για το άτομο που έχει εξαρτηθεί
η απεξάρτηση δεν είναι πανάκεια όταν συνοδεύεται από "ένταξη στην κοινωνία"...στρατό θυμίζει αυτό και πήγα 18 μήνες για τη μαμά πατρίδα και γνωρίζω και μου επιτρέπω να μιλώ
Νεπάλ...Ζανζιβάρη...Θιβέτ...Καναδάς... είναι λίγα από τα μέρη που μπορεί να απεξαρτηθεί...γιατί η απεξάρτηση είναι κάτι παραπάνω από το "kicking off the drug"...για να επιτύχει απεξάρτηση το άτομο...πρέπει να απεξαρτηθεί και από όλες τις συνήθειες που τον περιτριγυρίζουν...χωρίς όμως αυτό να γίνει επειδή κάποιοι τον πιέζουν, επειδή κάποιοι τον υποβάλουν σε αυτό, είτε αυτοί λέγονται Στροφή, είτε scientology...η αυτόνομη, προσωπική, εσωτερική απεξάρτηση είναι η πιο βέβαιη και σίγουρη λύση...
συγγνώμη για το σεντόνι
ΑΜ
καλά μέχρι να μαζέψει τα λεφτά να πάει στο Θιβέτ ας πάει μέχρι τη Διάβαση (αν είναι 20+) αλλιώς Στροφή(20-), αν και είδα πως και η Διάβαση έχει κάνει κλάδο(;) για νεότερους. Έχω ακούσει πολλές φιλολογίες για τις απεξαρτήσεις και πόσα τραγούδια λέμε έξω απ' το χορό. Αν δε γίνει εσωτερική αναδόμηση δεν υπάρχει σωτηρία. Και πρέπει να υπάρχει θέληση και πίστη. Όσο για την "ένταξη", ξέρω πολλά παιδιά που έχουν τελειώσει τέτοια προγράμματα και "ενταγμένους" δεν τους λες. Τους λες ταλαντούχους ανθρώπους που δεν πήγαν στράφι κι επιτέλους πίστεψαν στον εαυτό τους και πολύ τους χαίρομαι. Είναι και τι ταιριάζει στον καθένα σαν λύση,βέβαια.
Έγραφα όπως σκεφτόμουνα (προφανώς).
Η Στροφή απευθύνεται σε νέους κάτω των είκοσι. Η Διάβαση έχει δύο προγράμματα, ένα απογευματινό για εργαζόμενους και φοιτητές και ένα πρωινό για μη εργαζόμενους.και τα δύο είναι ανοιχτά προγράμματα. Ο φίλος σου θα πρέπει να κλείσει ένα ραντεβού για συνάντηση όπου οι ανθρωποι που δουλεύουν εκεί θα προσπαθήσουν να πάρουν πληροφορίες για το βαθμό εξάρτησής του, το ψυχολογικό του προφίλ και τις συνήθειές του έτσι ώστε να μπορούν να προτείνουν το καταλληλο πρόγραμμα απεξάρτησης. το καλό είναι ότι τα προγράμματα του Κεθεα συνεργάζονται μεταξύ τους.
Το σημαντικό όμως είναι οτι ο φίλος σου θα πρέπει να πάρει μόνος του τηλ. γιατί ακριβώς η απεξάρτηση είναι κατα κύριο λόγο προσωπική απόφαση. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να τον παροτρύνεις ώστε να κλείσει το ραντεβού.
Ο πρώτος φίλος νομίζω ότι μπερδευει την απεξάρτηση με την αποτοξίνωση. Στα προγράμματα αυτά (Κεθεα)γίνεται ολοκληρωτική αλλαγή των συνηθειών ενός ατόμου και συνοδεύεται από επανένταξη. Δεν αμφιβάλλω ότι το Θιβέτ για κάποιους μπορεί να ήταν η λύση, αυτός όμως δεν είναι λόγος να απορρίπτεις ένα μοντέλο που αποδεδειγμένα δουλεύει και συνεχώς μεταβαλλεται σύμφωνα με τη δυναμική της ομάδας και τις απαιτήσεις των καιρών.Ό Γρίβας είναι αξιόλογος και απλά υποστηρίζει μια εναλλάκτική αντιμετώπιση του προβλήματος, δεν απορρίπτει τις υπάρχουσες. Ο διάλογος εξάλλου μας κάνει καλύτερους.
Όσο για τους μη ενταγμένους δεν καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε. Ενταγμένους ως προς τι και ποιους? και αν το χρησιμοποιούμε με τη συμβατική έννοια του όρου, μπορώ να παραθέσω χιλιάδες παραδείγματα ανθρώπων που μια χαρα ενταγμένους τους λες και μάλιστα με αυξημένη αυτογνωσία.
η φράση "μοντέλο που αποδεδειγμένα δουλεύει" δεν νομίζω ότι ακουμπά την αλήθεια ανώνυμε,
το θιβέτ ή το νεπάλ (τα οποία είναι απλά παραδείγματα και σε καμία περίπτωση δεν θεοποιώ τα συγκεκριμένα μέρη), ούτε ακριβό είναι, ούτε μακρυά...είναι ΜΙΑ από τις επιλογές που έχει κάποιος έτσι ώστε να απεξαρτηθεί; έίναι αλήθεια ότι στα οποιαδήποτε ΚΕΘΕΑ δεν σου κόβουν το τσιγάρο; το κάπνισμα δεν είναι εξάρτηση; δεν είναι και μεγαλύτερη εξάρτηση από την ηρωίνη και μάλιστα με πιο ύπουλες και βλαβερές συνέπειες; γιατί τόσο ένταση στην ηρωίνη; μήπως υπάρχει μία δαινοποίηση της ουσίας επειδή μας "βγάζει από την ένταξή μας"; όταν μεγάλα στελέχη ξεκινούν και τελειώνουν την ημέρα τους με κόκες, αυτό δεν είναι εξάρτηση; γίνεται μόνο εξάρτηση όταν πια δεν μπορούν να λειτουργήσουν; και τελικά το ερώτημα είναι αν είμαστε εξαρτημένοι από την ηρωίνη, τη γυναίκα ή το αλκοόλ ή αν παρά τις εξαρτήσεις μας πρέπει να παραμένουμε εξαρτημένοι σε μία εξάρτηση: τη δουλειά;
Γιαυτό λοιπόν Πεγιοτάκι και άγιος ο Θεός.....
αν και θα ήθελα πολύ να συμφωνήσω απλά με το σαλάμι εδάφους εδάφους (και να προσθέσω τα μανιταράκια) και να αστειευτούμε λίγο ακόμα,η παραπάνω κουβέντα μου έχει τραβήξει την προσοχή....
χμμμμ...λοιπόν, προφανώς η λειτουργικότητα σε πλαίσια συναισθηματικά-επαγγελματικά-κοινωνικά είναι έννοια κλειδί εδώ..τί εννοώ?οποιαδήποτε εξάρτηση (είτε σε ουσία είτε σε άνθρωπο είτε σε κατάστασεις με ονοματεπώνυμο βλ. παρελθόν)ξεκινά να είναι πραγματικά επιβλαβής όταν εμποδίζει το εξαρτώμενο άτομο να λειτουργεί αποτελεσματικά έτσι όπως θα ηθελε.Δηλαδή, αν ένας κατ'επιλογήν 'άνεργος' με τρομερή επιθυμία να ταξιδεύει (ας υποθέσουμε για λίγο ότι έχει κάπως τα χρήματα να το κάνει) αρχίσει την πρέζα/κόκα κτλ και βουλιάξει σε έναν καναπέ ή ερωτευτεί σφόδρα χωρίς ανταπόκριση και βουλιάξει ξανά στον καναπέ για πάντα ή έστω φοβάται να μπει σε αεροπλάνο χωρίς τη μαμά του ( εξάρτηση/προσκόλληση στην Άλλη)τότε παύει να λειτουργεί όπως θα ήθελε, δηλαδή στερεί από τον εαυτό του τη δυνατότητα του ταξιδιού. Φυσικά, κερδίζει κάτι άλλο instead για το οποίο κανένας δεν μπορεί να εκφέρει αξιολογική κρίση (τύπου καλύτερο ή χειρότερο)απόλυτη. Τί θέλω να πω?όσο κι αν διαφωνούμε με την παρούσα εξάρτηση στη δουλειά,στις γκόμενες/γκόμενους, στις ουσίες κτλ δεν μπορούμε να αξιώσουμε κανενός είδους δίκιο απέναντι σε αυτούς που το επιθυμούν. έχουν επιλέξει αυτή την εξάρτηση η οποία προφανώς τους καθιστά μη λειτουργικούς σε άλλες εκφάνσεις της ζωής τους αλλά it is their call. Τα της ένταξης..επανένταξης μάλλον στο επόμενο..(ποιος θα ορίσει τον όρο ο-έ-ο??)
Συμφωνώ πολύ με το τελευταίο σχόλιο. Εξάρτηση μπορεί να είναι το οτιδήποτε που μας κάνει μη λειτουργικούς. Επανένταξη για μένα είναι ο επαναπροσδιορισμός του ατόμου μέσα σε ενα κοινωνικό πλαίσιο. είναι η βοήθεια που δίνεται σε ένα άτομο ώστε ενταχθεί σε ένα φυσιολόγικό τρόπο ζωής που περιλαμβάνει την εργασία, τις κοινωνικές σχέσεις, την εισαγωγή στις νόμιμες εξαρτησιογόνες ουσίες κ.α
γιατί "το μοντέλο που αποδεδειγμένα δουλεύει" δεν ακουμπά την αλήθεια? αφού υπάρχουν πολλές στατιστικές να το επιβεβαιώσουν.έχει και αποτυχίες, δε λέω, υπάρχει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης αλλά όπως φαίνεται δουλεύει και γι΄αυτό και συνεχίζει να υπάρχει ως θεσμός.
και ναι είναι αλήθεια οτι δεν σου κόβουν το τσιγάρο, αν και εδώ και καιρό συζητάνε να το απαγορεύσουν, τουλάχιστον στους χώρους του προγράμματος.
Τώρα η συζήτηση για τις ουσίες είναι τεράστια...δεν τολμώ να την ανοίξω.Θα συμφωνήσω ότι η νικοτίνη είναι μια από τις πιο ισχυρές και ύπουλες. στον ίδιο βαθμό με την ηρωίνη. απλά η δεύτερη έχει"δαιμονοποιηθεί" τόσο πολύ γιατί ο χρήστης παρουσιάζει έυκολο βαθμό ανοχής της ουσίας με αποτέλεσμα να ανεβάζει τις δόσεις και έχει αυξημένο ποσοστό εφνίδιου θανάτου.συνοδεύεται με κοινωνική απομόνωση και γενικότερη παρακμή. κάτι που δε συμβαίνει με το τσιγάρο.γενικά, η πολιτική που ακολουθείται απέναντι στις ουσίες είναι αποτέλεσμα κοινωνικής σύμβασης.είναι μεγάλο θέμα...
και ένα τελευταίο.Η δουλειά δεν είναι απαραίτητα εξάρτηση.μπορεί να είναι και ευεργετική.
σαν πολλοί ανώνυμοι δεν γράψανε σε αυτό το ποστ?
τα οποία σχόλια, επίσης, δεν έχουν καμία σχέση με το αυτό κείμενο του ποστ...αλλά δεν πειράζει καλοκαίρι είναι...θα το αφήσω...
να αλλάξεις απλά τίτλο και κείμενο και κράτα τα comments
Δημοσίευση σχολίου