Πριν απο λίγο (σχεδόν)

Χτυπάει το τηλέφωνο. Δεν είμαι σε θέση να το σηκώσω έχω μόλις ξυπνήσει. Αλλα το σηκώνω. μου λέει.
-ναι?
-ναι... (απαντάω)
-9232*** εκεί?
-ναι...
-α.
-ποιός είναι, τι θα θέλατε?
-εχω το νούμερό σας στην οθόνη μου.
-τι εννοείτε στην οθόνη σας?
-στην οθόνη του τηλεφώνου.
(μου τη βαράει γιατι δεν είμαι για αργοκίνητη επικοινωνία εγω γενικά, είναι όρος για τη ζωή μου αυτός πιά)
-αααα (της λέω). Απο το μέλλον παίρνετε?
-ορίστε?
-λέω απο το μέλλον με καλείτε?
-δε σας καταλαβαίνω.
-έχει ξαναγίνει αυτό , μπερδεύονται οι γραμμές ξέρετε
-...
-έχετε οθόνες στα τηλέφωνά σας εσείς εκεί?
-εεε ναι
-αα εμείς δεν έχουμε , δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα. εσείς τι χρονιά έχετε ?
-...συγνώμη μάλλον λάθος έκανα
-δε πειράζει , εδώ πάντως έχουμε 1979. Αναρρωτιέμαι πόσο χρεώνεται αυτή η κλήση
-...
-έχετε και αυτοκίνητα που πετάνε?

το κλείνει. Καλημέρα.