μόνο την άνοιξη

Θα ζήσω τελικά μόνο μέσα και ανάμεσα στις σκέψεις που γεννά το μυαλό μου,
Δεν θα προφτάσω ποτέ να πραγματώσω όσα περνούν ως αστραπές από το κεφάλι μου.
Οι εμμονές μου,
Οι αδυναμίες μου,
Οι έντονες μου επιθυμίες…
Όλα καμένα στο βωμό του απραγματοποίητου,
Καίτοι όλα θα μπορούσαν να γίνουν.
Μέχρι να τρελάνω τους πάντες,
Μέχρι να τρελαθώ και ‘γω μαζί τους.
Άπληστος,
Άπλετος,
Άπλυτος,
Ά-πλουτος.
Το μυαλό μου ωσάν του σκύλου,
Η γλώσσα έξω,
Το πέος κόκκινο,
Φαί απ’ τα σκουπίδια,
Μυρωδιά κάτουρου και σκατού παντού…
Δεν τα κατάφερα.
Λάθος μετενσάρκωση.