νίκος καλαφάτης? αποκλείεται...

Γιατί να μιλήσω για μεγέθη;
Τι σημασία έχει, αν είναι 11 χιλιόμετρα ή 10 το μήκος του παγετώνα;
Πόσο «μετράει»;
Και τι ρόλο έχει τελικά η πραγματοποίηση μερικών χιλιάδων χιλιομέτρων για τη φωτογράφηση – και μόνο – αυτού του απόλυτα φυσικού φαινομένου;
Έκανα τικ και σε αυτό το σημείο του Κόσμος…Τσεκ…τικ τακ…
Γυρίζω πίσω ευτυχής στη χώρα που με γέννησε και με θαυμασμό περιγράφω τι έζησα πλάι σε αυτό το μεγαλούργημα.
Όλοι οι άλλοι με ζηλεύουν και με χαίρονται…
Θέλουν και εκείνοι κάποτε να κάνουν το τικ…
Και εγώ εύχομαι να το κάνουν (και από μέσα μου σκέφτομαι να γκρεμιστεί όλος ο παγετώνας σε μία νύχτα και η δική μου φωτογραφία να είναι η τελευταία και καλύτερη).
Τότε θα με ζηλεύουν όλοι σίγουρα.
Ξακουστός θα γίνω…πόστερ…δισέλιδο σε περιοδικό…τότε σίγουρα το έψιλον θα θέλει να κάνει αφιέρωμα στο ταξίδι μου
…
μόνο στα ξακουστά και στα πρωτεία, στεκόμαστε με δέος μπροστά στη φύση
όμως 3 εβδομάδες τώρα, ένα δέντρο πλάι στο μπαλκόνι μου, αχνίζει από την υπερπροσπάθεια να μου πει ότι έρχεται η άνοιξη και επιτέλους ανθίζει…ξανά…
κάθε μέρα και καινούργια φυλλαράκια…φιλαράκια του καλοκαιριού μου, που έρχεται…
και κάθε φύλλο…και μία σκέψη…τι λιγότερο ξακουστό έχει ετούτο το κομμάτι της φύσης…μέσα στο τσιμέντο των εξαρχείων;
Γιατί αυτή η υπερπροσπάθεια να μη γίνει και αυτή ποίημα και φωτογραφία…ταξίδι και αξιοθέατο;
Ελ Καλαφάτε, Αργεντινή
Ο μεγαλύτερος, σύγχρονος διευρυνόμενος παγετώνας…What a load of bollocks...