ΚΙ YΣTEΡA HΡΘΑΝ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ

"Πρώτη φορά ένιωσα τρόμο προχθές. Μία κίτρινη σαύρα τρύπωσε στο παντελόνι μου και άρχισε να φουσκώνει, να φουσκώνει, να φουσκώνει, μέχρι που ΠΑΦΦΦ... έσκασε"

Καμιά φορά αναρωτιέμαι για τις προθέσεις των γύρω μου. Άραγες ακούνε αυτά που λένε? Έχουνε γίνει πολύ περίεργα μερικά πράγματα εκεί έξω. Θεωρώ ότι είμαστε μία χαμένη γενιά, ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε αυτό που υπήρχε και αυτό που θα υπάρξει. Είμαι σίγουρος ότι οι παλαιοντολόγοι του μέλλοντος, θα ανακαλύψουν με δέος τα όστά μας και επιτέλους θα συνδέσουν το παζλ της εξέλιξης. Ο χαμένος κρίκος. Η χαρά των Δαρβίνων.

Έχω στο αρχείο μου την περιγραφή ενός γέροντα 85 χρονών. Τον είχε πιάσει λέει ένας δαίμονας κάτω στο χωράφι του, ένα απόγευμα που πήγε να ποτίσει τις ντομάτες του. Τον είχε δέσει τόσο στενά, που δεν μπορούσε να κουνήσει. Ήταν έξυπνος όμως ο παππούς. Έκανε με τη γλώσσα του το σταυρό του και ο δαίμονας εξαφανίστηκε.

Δε θα πρεπε, αλλά υποβόσκει μία διαμάχη ανάμεσα στη μόρφωση και τη σοφία. Η πρώτη επιτυγχάνεται με τη μελέτη και τις ανοιχτές κεραίες. Η δεύτερη από τις εμπειρίες. Η πρώτη διακρίνεται στο βλέμμα, η δεύτερη στις λέξεις. Οι παλαιοί ήταν όλοι τους σοφοί, εμείς κομπάζουμε για τις γνώσεις μας. "There is no wisdom in your freedom", αν διέκρινα καλά τραγούδούν κάπου οι Thievery Corporation και νομίζω πως έχουν δίκιο. Δεν είμαι ενάντια στη μόρφωση, απλά θεωρώ ότι είναι ένας καλός δρόμος για να οδηγηθούμε στο φασισμό. Η σοφία από την άλλη πιο πολύ στη θέωση οδηγεί. Δημιουργεί μια αρμονία και καλοσύνη. Είναι όμορφο, αν σκεφτείς πως οι νησιώτες τη μπουνάτσα την αποκαλούν με τη λέξη "καλοσύνη". Κάποια επαφή με τη φύση. Ένα βιωματικό αίσθημα ολότητας.

Στο προφορικό μου αρχείο από την άλλη, έχω την περιγραφή ενός άλλου γέροντα. "Αν σου πω εγώ την ιστορία μου, θα γράψεις βιβλίο τότε". Κάπως έτσι έχουν τα πράματα για τον κυρ Κώστα: Ένα βράδυ στην κατοχή κάθοταν σ ένα φιλικό σπίτι. Ακούμπησε με την πλάτη κάπου φρεσκοβαμμένα και το παλτό του βάφτηκε κόκκινο. Ντράπηκε κι έφυγε για το σπίτι του, να το καθαρίσει. Στο δρόμο το σταματήσαν τα Ες Ες. Γιατί το παλτό σου είναι κόκκινο? Είσαι κομουνιστής? Οι Γερμανοί δεν πείστηκαν. Τον κλείσαν για μήνες στο κελί και τον βασάνισαν άγρια. Η κατοχή έφυγε και ήρθαν οι Έλληνες. Εδώ λέει, ότι σε κλείσαν στη φυλακή γιατί είσαι κομουνιστής. Και πάλι ο παππούς δεν έπεισε κανέναν και ξαναφυλακίστηκε και ξαναβασανίστηκε ακόμα πιο άγρια αυτή τη φορά. Τέλειωσε και ο εμφύλιος (ή συμμοριτοπόλεμος σύμφωνα με μία θεία μου) τα χρόνια περάσαν και ήρθε η χούντα. Και πάλι του χτυπήσαν την πόρτα. Για να σε φυλακίσαν τα Ες Ες και οι Χίτες (ξέρω γω πως λέγονταν αυτοί) πάει να πει πως είσαι κομουνιστής, του είπαν. Μια από τα ίδια.. Δεν είμαι σίγουρος ότι ελέγχουμε τη μοίρα μας.


Στη φωτό εικονίζεται μια Acherontia atropos. Σκώρος (ή μέλισσα ή πεταλούδα δεν έχω καταλάβει ακόμα), που στη ράχη του διακρίνεται ένα σχήμα σα νεκροκεφαλή. Γι αυτό το λόγο είναι παραδοσιακά συνδεδεμένη με τις κατάρες, την κακοτυχία και την παρουσία του κακού. Το ίδιο της το όνομα παραπέμπει στην Άτροπο τη μοίρα που έκοβε το νήμα της ζωής των ανθρώπων και τον Αχέρωντα τον ποταμό που οι αρχαίοι θεωρούσαν ώς πύλη στον κάτω κόσμο. Στην ιστορία έχει μείνει εκείνη η συνάντηση, που απεγνωσμένα πέντε άντρες προσπαθούσαμε στις 4 η ώρα το πρωί, να θυμηθούμε το όνομα του βαρκάρη. Θέτω μία απορία, αν κάποιος έχει άποψη παρακαλώ να την εκφράσει:
Σχετίζεται η αγγλική φραση "god damn it", με την ελληνική "γκαντέμης"? (δώσε έμφαση στην προφορά).

Πριν από μερικές μέρες λοιπόν μία acherontia atropos μπήκε στο δωμάτιό μου.