Ιωάννης «Πόρνο» Ελεφαντόδοντος : Τα Απομνημονεύματά μου.

Ανάμνηση #5,009,118

20/5/2004


‘Ολα άρχισαν μια μέρα που μας πήγαν εκδρομή στην εκκλησία της Χρυσοσπηλιώτισσας με το σχολείο. Είναι μία εκκλησία στην περιοχή της Κάτω Δευτεράς στην επαρχία Λευκωσίας, που είναι χτισμένη μέσα σε ένα σπήλαιο, όχι πολύ βαθύ, αλλά αρκετά σκοτεινό και δροσερό.
Αυτή η κλιματική αλλαγή μέσα στο εκκλησάκι ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη για μένα, θυμάμαι, καθώς μου είχε βγει ο κώλος μέχρι να ανέβω τα αμέτρητα σκαλιά που σε οδηγούν στο εκκλησάκι


Εκεί γνώρισα ένα νεαρό ιερέα. Ήταν ο πιο όμορφος ιερέας που είχα συναντήσει σε όλη μου τη ζωή. Άρχισα να πηγαίνω στο εκκλησάκι τακτικά για εξομολόγηση. Μπορούσα να περάσω ατέλιωτες ώρες με αυτό τον ιερέα. Είχα την απόλυτη προσοχή του κι εκείνος είχε τον απέραντό μου θαυμασμό και σεβασμό προς το άτομο του. Όλα ήταν τόσο όμορφα!



Μέχρι που ήρθε εκείνη στη ζωή μου. Την είχα γνωρίσει σε μια φιλική συνεύρεση με τους φίλους μου σε μία μουσικοχορευτική πίστα. Χόρευε πολύ ωραία, ήταν όμορφη, έξυπνη...
Ένιωσα πως ήταν το ξεκίνημα μιας υπέροχης σχέσης.

Όταν σε ένα από τα sessions μας με τον πάτερ στο εξομολογητήριο του μίλησα για τον νέο μου έρωτα, αυτός ταράχτηκε και έπεσε σε σπαραγμούς. Κατάλαβα αμέσως τι συνέβαινε.
«Ίσως με παρεξήγησες πάτερ», του είπα, «είσαι ο πνευματικός μου, είσαι φίλος μου κι έτσι θέλω να μείνει για πάντα η σχέση μας. Δεν μπορεί να προχωρήσει παραπέρα, η αγάπη που τρέφω δεν είναι αυτού του είδους!». Τότε εκείνος σηκώθηκε, άρχισε να οδύρεται, έπεσε μπρούμυτα, ξανασηκώθηκε, έτρεξε προς την έξοδο της εκκλησίας στριγκλίζοντας «Ιλίι, ιλίι, λαμά σαβαχθανίιιιιιι!» και πήδηξε από τα σκαλιά της εκκλησίας πέφτοντας κάτω με το κεφάλι και βρίσκοντας μακάβριο αλλά ακαριαίο θάνατο.

Με κατηγόρισαν για φόνο εκ προμελέτης, αλλά επειδή δεν είχαν στοιχεία αναγκάστηκαν να αποσύρουν τις κατηγορίες και να με αποφυλακίσουν.

Δεν έχω ξαναπάει απο τοτε σε εκκλησία.