ARXEDIAMEDIA FOR PRESIDENT

Η εμπειρία του να συναναστρέφεσαι ανθρώπους που πολιτεύονται, ίσως είναι αρκετά διαφωτιστική όσο αφορά τη φύση των πραγμάτων. Ο πολιτευόμενος μοιάζει με αυτούς τους ενοχλητικούς τύπους, που σου σκάνε μπάστακες μπροστά από τα decks και σε πρήζουν όλο το βράδυ λέγοντάς σου τι να παίζεις, κοιτώντας τις γκόμενες λες και είναι όλες πόρνες, ακούνητοι ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει γύρω τους. Δεν έχω συναντήσει ούτε έναν υποψήφιο, που να μην είναι γλειώδης, χυδαίος και υποκριτής. Όλοι τους είναι γλειώδεις, χυδαίοι και υποκριτές, μα οι χειρότεροι είναι μακράν κάτι νεοcool τύποι του συρμού από αυτούς που ρολάρουν χαλαρά και μιλάνε τη γλώσσα της πιάτσας. Είδα μια ταινία με τον Ψάλτη σήμερα, που υποδυόταν τον οργισμένο νέο που (μάλλον, γιατί δεν την είδα όλη) στο τέλος επαναστατεί ενάντια στην eighties κοινωνία της εποχής. Μακράν η χειρότερη ταινία του μέχρι στιγμής. Εξαιρετική όμως, όπως πάντα η παρουσία της Καίτης Φίνου, που αρχίζει και μ αρέσει πάρα πολύ τελευταία.

-------------------------------------------------------

Oι εκάστοτε εκλογές θυμίζουν πλέον όλο και περισσότερο κάτι τελειωμένα φολκλορικά φεστιβάλ στο δέλτα του Έβρου. Άκεφες, ακλόνητες στο πέρασμα του χρόνου παραστάσεις, που εκφράζουν κάτι που δεν υπάρχει πια και που δεν υπάρχει λόγος πλέον να υπάρχει, με γέρους να χειροκροτούν από κάτω. Μία βόλτα με παραδοσιακή βάρκα στο Δέλτα κόστιζε μέχρι πριν λίγες μέρες γύρω στα 60 ευρώ, ο καινούριος μου φίλος μου έταξε μπουκάλι και full πάγο αν τον ακολουθούσα στο αυριανό πάρτυ του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ακρωτήρι. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πάω εκεί μέσα αύριο και να τους ανατινάξω. Παρόλο που τα πρόσωπα είναι σπαστικά, είναι παράλληλα και ευκολοαναπλήρωτα, κάτι σαν τους Αθανάτους του Ξέρξη. Το παιχνίδι παίζεται στο επίπεδο των θεσμών και στα μπαρουτοκαπνισμένα γραφεία κάποιων σκοτεινών τύπων με μαύρα σακάκια, που ποτέ δε θα μάθουμε που συχνάζουν. Τις δολοφονίες τις κάνουν οι εγωιστές και εμείς δεν είμαστε εγωιστές.

------------------------------------------------------

Σκεφτόμουν τις προάλλες μια παλιά μου φίλη υπέρμαχη του αναρχισμού, την ώρα που παρεβρισκόταν ως δικαστική λειτουργός σε κάποιο νησί της άγονης (τα μυαλά σας είναι άγονα) γραμμής στις εκλογές της προπροπροηγούμενης φοράς. Με είχε ρωτήσει τότε αν θεωρώ πως υπήρξε κάτι το οποίο πρόδοσε. Τις είχα απαντήσει ναι. Σκέφτομαι τώρα τον εαυτό μου μόλις λίγες μερες πριν στην πίσω πλευρά του γραφείου, να κατατάσει τους νεοσύλλεκτους καταδρομείς σε κάποιο κέντρο εκπαίδευσης ειδικών δυνάμεων. Εκείνες είναι οι στιγμές που νιώθεις βιασμένος, σα να σου χουν βουλώσει τη μύτη με άγουρα πετροκέρασα. Άσχημες στιγμές. Το κατά πόσο είμαστε εμείς το σύστημα είναι κάτι που μπορούμε να το συζητήσουμε, το ότι η εξουσία εκ φύσεως (δια)φθείρει τον άνθρωπο, ακόμα και αυτόν που έχει τις καλύτερες προθέσεις, είναι κάτι δεδομένο. Άλλωστε ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος από καλές προθέσεις.

----------------------------------------------------

Επειδή καλό είναι να μην αποφεύγεις τους πειρασμούς και να παίζεις μέχρι τα βαθιά γεράματα τα αγαπημένα σου παιδικά παιχνίδια, να τι θα έπρεπε να μου υποσχόταν κάποιος για να τον ψηφίσω:

Noμιμοποίηση όλων των μεταναστών

Πλήρης επαγγελματικοποιήση του στρατού

Αποποινικοποίηση όλων των ναρκωτικών

Κατάργηση των πανελληνίων και εισαγωγή στα πανεπιστήμια με κριτήρια που θα όριζε το κάθε τμήμα από μόνο του

Νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομοφιλοφύλων

Επιδότηση για πράσινες ταράτσες

Τεράστια ποσά για την ανάπτυξη ήπιων μορφών ενέργειας

Ένα πανύψηλο στρογγυλό κτίριο εκμάθησης της αρχαίας ελληνικής, όπου άνθρωποι από όλο τον κόσμο θα διδάσκονται εδώ όλο το εύρος της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.

Καλά, και πάλι δηλαδή το αν θα τους ψήφιζα, είναι ένα θέμα, αλλά σε κάθε περίπτωση ένα respect θα το είχαν..