Manifesto di musica greca contemporanea

Όταν ο Ανδρέας Μ. Κουρής επισήμανε ότι στο μέλλον η μουσική μπορεί όντως να είναι "σαν το νερό", όπως αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν, ο Πάνος Θεοφανέλλης απάντησε "σωστά, αλλά θα πρέπει να βρούμε τρόπο να το πουλάμε εμφιαλωμένο!" - από το 3ο athens music forum 25/04/2007

Το μεγάλο (ίσως το πιο σημαντικό) πρόβλημα είναι η απουσία managers. Το να κλείνεις συναυλίες δεν είναι τίποτα, γιατί αν παρουσιάζεις το συγκρότημά σου σε κακή φόρμα μπροστά σε 20 άτομα δεν βοηθάει. Αντίθετα, βοηθάει να υπάρχει συγκεκριμένος στόχος και πλάνο πίσω από τις όποιες κινήσεις, αυτό είναι άλλωστε η δουλειά του manager. Το να είναι όλοι φίλοι μας και να γράφουν 10 αποθεωτικές λέξεις, απέχει πολύ από αυτό που ονομάζεται δουλειά στην μουσική βιομηχανία.Όταν θα προκύψουν managers, μπορεί να δούμε και πραγματική δουλειά, πέρα από το hype που δημιουργεί (με την καλή θέλησή του) κάποιος μουσικοκριτικός ή δημοσιογράφος. Οι καλές προθέσεις του, όπως και οι δικές μας, δεν αναιρούν την ανάγκη της δουλειάς, της "επαγγελματικής" προσπάθειας και βέβαια, του πραγματικού βεληνεκούς της "νέας σκηνής".-από το blog του Γιάννη Πετρίδη 10/06/2007

#

"....Βρισκόμαστε μπροστά σε θεμελιώδεις αλλαγές στο χώρο της μουσικής. Νέα μέσα που βοηθούν τον δημιουργό στην συγγραφή της μουσικής, μέσα που τον βοηθούν στην παρουσίαση της και τέλος νέος τρόπος διανομής και επαφής με το κοινό του. Αυτό το νέο πλέγμα που βρίσκεται ακόμη εν δημιουργία πρέπει σώνει και καλά πριν παγιωθεί (αν γίνει ποτέ αυτό) να κατευθυνθεί από τους ήδη κραταιούς στην προηγούμενη δομή της μουσικής βιομηχανίας με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι και πάλι ελεγχόμενο, φυσικά από τους ίδιους. Το γεγονός οτι αυτοί οι κύριοι ανερυθρίαστα συζητάνε για την μουσική ως προϊον προς εμφιάλωση μάλλον θα πρέπει να μας προβληματίζει τόσο για το μέλλον της μουσικής, όσο και για το ίδιο το μέλλον."

"Οι όροι μιας κοινότητας εμπεριέχουν μια υποβάθμιση του εγώ και συνειδητοποίηση του εμείς. Είναι δύσκολο, ρευστό και δοκιμάζεται από την συνέχεια, την συνέπεια και την έμπρακτη συνδρομή του καθενός μας. Οι όροι εναλλακτικό και ανεξάρτητο δεν σηματοδοτούν ένα είδος μουσικής αλλά μια μορφή δράσεων και σχέσεων που οφείλουν να έρχονται σε αντίθεση με το συμβατικό και το εξαρτημένο. Αν θέλουμε να μιλάμε για νέα τοπική μουσική κοινότητα και να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως μέλη αυτής θα ήταν καλό όλοι, δημιουργοί, labels, δισκοπωλεία, συναυλιακοί χώροι και μουσικόφιλοι να αποφύγουμε την μεταφορά των δομών του είδους economicus στις δικές μας σχέσεις. Αυτές χαρακτηρίζουν άλλες, ανταγωνιστικές κοινότητες (ατόμων και όχι προσώπων) πιό μεγάλες, πλούσιες και glamour. Αν είναι να φτιαχτεί ένα μικρό star system με τους όρους του μεγάλου καλύτερα να αλλάξουμε τους αυτοπροσδιορίσμους μας. Θα είναι πιο τίμιο. Όσοι συμφωνούν ας σηκώσουν το χέρι. Απλώς με το άλλο χέρι δεν μπορούν ταυτόχρονα να κρατάνε μια coca cola."

"Η αναζήτηση νέων τρόπων έκφρασης και νέων σχέσεων εμπεριέχει φιλίες, έρωτες, παρεξηγήσεις, συγκινήσεις, αποτυχίες, ματαιοδοξίες, εγωπάθειες γιατί πολύ απλά στηρίζεται στον ανθρώπινο παράγοντα. Και αυτό είναι το συναρπαστικό! Η ιστορία που γράφει ο καθένας μας έχει νόημα όταν το μελάνι είναι ακόμη νωπό, γιατί και τα αισθήματα είναι παρόντα. Ας είμαστε σύγχρονοι, όχι μοντέρνοι. Δεν χρειάζεται ούτε πλάνο, ούτε στόχος ούτε επαγγελματισμός. Πήξαμε στους επαγγελματίες της ανάπτυξης, της προόδου και της μεγάλης κλίμακας.Η μουσική είναι μια τέχνη που πηγάζει από τον δημιουργό ως ανάγκη έκφρασης. Ένας διάλογος με τον ακροατή. Οι υπόλοιποι παράγοντες απλώς βοηθάμε στην επαφή των δύο μερών.Ο δημιουργός αν σέβεται την ανάγκη του για έκφραση και τον πόθο για επαφή θα τον σεβαστεί και ο ακροατής.Το μαγείρεμα θέλει υπομονή, καλά υλικά και πολλές δοκιμές για να πετύχει η σούπα. Όποιος μουσικός δεν έχει υπομονή ας βρεί ένα manager να του δώσει έτοιμη την συνταγή και όποιος ακροατής πεινάει και βιάζεται να πάει να φάει από το fast food.Oι υπόλοιποι ας καθήσουμε στο τραπέζι ήσυχα και ας δοκιμάσουμε τις νέες γεύσεις και τις νέες συγκινήσεις που μας προσφέρουν οι επίδοξοι μάγειρες"

more on vinyl_microstore news >>