Οσα παίρνει ο άνεμος γαμώ την πουτάνα μου.

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα μυστικό.

Ποτέ μα ποτέ, μην αφήνετε έναν μπασίστα να παίζει με τα παιχνίδια του χωρίς επίβλεψη ιδιαίτερα εάν φοράει μονίμως μπερέ και ωτοασπίδες. Εκανα αυτό το φοβερό λάθος πριν δυο εβδομάδες και κανονικά μου πήρε τα αυτιά, με πέταξε πίσω και μου γάμησε το σύμπαν. Φαντάσου έναν ενισχυτή 8x100 Watt (θεέ μου) να παράγει μια έκρηξη ηχητικών κυμάτων δίπλα ακριβώς στο κεφάλι σου τα οποία όχι μόνο ακούς αλλά τα νιώθεις κιόλας σαν ένα αρκετά δυνατό αεράκι που σου παίρνει τα μαλλάκια σου και στα χώνει με βία στον εγγέφαλο σου σαν μπαντανόβουρτσα.

Το αποτέλεσμα αυτής της όμορφης εμπειρίας, πέρα της εκπαιδευτικής της αξίας, ήταν να παραμορφωθεί σε ακραίο βαθμό η ηχητική μου αντιληψη γεγονός που σε αυτή την καμπή της ζωής μου δεν με αφήνει με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Για να το εξηγήσω καλύτερα ακόμα και οι φωνές των ξωτικών στο δάσος του ριβερντέηλ είναι σαν ένα xtreme hardcore noise project που ακούγεται απο το βάθος ενός καταψύκτη μέσα απο σπασμένα ηχεία. Και για να το κάνουμε λίγο πιο σαφές αυτό συμβαίνει μόνο στο αριστερό ημισφαίριο του ακουστικού μου μικρόκοσμου.
Φυσικά και θα μπορούσα να αφιερωθώ στην εξερεύνηση των καινούργιων μου δυνατοτήτων, στην πλήρη έλειψη αρμονικότητας στο ηχητικό μου πεδίο, ίσως να παίξω και στο bios?????
Στην ουσία όμως η ικανότητα του να ακούω πόσο μάλλον να συνθέτω μουσική εκμηδενίζεται και εφόσον είμαι αυτή την στιγμή παντελώς ανίκανος να δημιουργήσω κάτι δικό μου αποφάσισα να γίνω producer και manager. Ισως να γίνω και art dealer, θα δούμε.

Ισως τώρα είναι μια καλή εποχή για να μελετήσω τον βουδισμό και να βρώ το ζεν μου.

Αλλα ειλικρινα πως μπορω να το κάνω αυτό όταν εδώ και περίπου μια εβδομάδα ένα κακάσχημο ζευγάρι γαμιέται κάθε απόγευμα στο αδιέξοδο που βγάζει στο σπίτι μου κλείνοντας τον δρόμο. Πως θα βρώ το ζέν μου απο την στιγμή που κορνάρεις ελαφρά για να σου κάνουν χώρο να περάσεις και ο τύπος με ένα κούρεμα χειρότερο απο αυτό του κοφίδη βγαίνει απο το αμάξι και σε αρχίζει στα μπινελίκια.
Πως γίνεται να προσπαθεί ο ''δυτικός'' ανθρωπος σε μια πόλη σαν την Αθήνα να βρεί το ζέν του και τί στο διάολο ψάχνει να βρεί παραπάνω ένας βουδιστής μέσα στην ζούγκλα και τα ποτάμια και τους καταράχτες της ταιλάνδης.

Όπως και να έχει...
Απ'όλες τις αισθήσεις η ακοή είναι η πιο ατίθαση. Μπορείς να κλείσεις τα μάτια σου ερμητικά, μπορείς να αναπνέεις απο το στόμα, να απαρνηθείς τις γεύσεις, ακόμα και να ακινητοποιηθείς με θρησκευτική ευλάβεια σε σημείο που να ξεχάσεις την ύπαρξη του σώματος σου. Όμως δεν υπάρχουν στεγανά για τον ήχο. Ο ήχος δίνει νόημα στο χώρο. Ο ήχος είναι απο μόνος του ένα αρχιτεκτονικό στοιχείο ικανό στο να αποδώσει με απόλυτη ακρίβεια ένα σύμπαν. Η εικόνα είναι κατ'επίφαση τόσο ισχυρή, ενώ είναι μια ψευδάισθηση. Η εικόνα έχει όρια, μπορεί να χωριστεί σε κάδρα, να διχοτομηθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Η εικόνα είναι ελλειπής, καθώς δεν υπάρχει μονοδιάστατη εικόνα. Ο ήχος είναι μαγεία, είναι η αίσθηση αυτού που δεν υπάρχει, γεμίζει κάθε απόμερη γωνία ακόμα και του πιο σκοτεινού δωματίου. Δεν υπάρχει στιγμή που να έχει ζήσει κάποιος χωρίς την διακριτική συντροφιά ενός background noise, δεν υπάρχει πιο γλυκιά στιγμη απο την ώρα που σε παίρνει ο ύπνος ακούγωντας την χαμηλώφωνη συνομιλία δυο φίλων σου στο διπλανό κρεβάτι. Δεν γίνεται να νιώσεις πιο έντονα το μεγαλιώδες ενός χώρου απο το να σταθείς στην άκρη ενός φαραγγιού και να φωνάξεις με όλη σου την δύναμη, ή να βρεθείς σε μια απέραντη πεδιάδα και να ακούσεις τα ηλεκτρικά κύματα μιας καταιγίδας να σπάνε και να ταξιδεύουν δεκάδες χιλιόμετρα μακρυά προς κάθε κατεύθυνση, να περνάνε πάνω απο το κεφάλι σου και να χάνονται στο διάστημα. Το κενό, το πραγματικό κενό όμως, αυτό που βρίσκεις ανάμεσα στα αστέρια είναι βουβό.

Σας προκαλώ να εκτιμήσετε την αξία του ήχου. Ανοίξτε το παράθυρο και καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ σας. Δοκιμάστε να φορέσετε ωτασπίδες για 10 λεπτά, έχοντας κλειστά τα μάτια. Επειτα κρατώντας κλειστά τα μάτια βγάλτε τις ωτασπίδες και ακούστε τι συμβαίνει.

P.S ο μόνος ήχος που δεν έχει αντίλαλο είναι το ssssssssssssss!!!!!!
και δεν την παλεύω μου-μουσμουλο....