Βραδυ (17¨00), περπαταω μετα από ωρες στην Βιβλιοθήκη, βρέχει (οπως συνήθως), ανάβω τσιγάρο και με το κεφάλι χαμηλωμένο κατευθήνομαι προς το ποδήλατό μου. Στη γωνία ένας άστεγος απλώνει το χέρι με κοιτάει, τον κοιτάω και σκέφτομαι:
τι στο καλό έχεις κατι ψιλά στη τσέπη, βρέχει κι αυτός θα μείνει εδώ ενώ συ θα είσαι σε λίγο άνετος στο σπίτι με καμια μπύρα..
βάζω το χέρι στη τσέπη και βγάζω: κανα δυό εικοσάρικα, κάποια δεκάρικα και τάλιρα και μερικά από αυτά τα χάλκινα, ξέρετε 1-2 πενες (τα αντίστιχα λεπτά στα ευρώ).
Τα δίνω και προχωράω χωρίς να κοιτάξω. Δύο τρία βήματα πιο πέρα ακούω τον ήχο νομισμάτων να πέφτουν στο πάτωμα (!),
γυρνάω.. και τι να δω...
ο τύπος μόλις έχει πετάξει να χάλκινα νομίσματα στο άνοιγμα ενός υπογείου από πίσω του και μετράει τα υπόλοιπα!!
Τι να πεις?
ΑΤΙΜΕ ΚΟΣΜΕ!!!
5 σχόλια:
!!!!
Μη γελάτε καθόλου. Ένας άστεγος μόλίς είδε ότι είχα ψιλά στο χέρι μου κανε σήμα με το χέρι να προσπεράσω, λέγοντας "νομίσματα? όχι,όχι"...
Οι φτωχοι δεν ζητιανευουν.Μενουν σιωπηλοι...
Τον διάσημο "ζητιάνο" της Φίλωνος στον Πειραιά, μέχρι πριν είκοσι χρόνια περίπου, δεν τον έχετε ακούσει; Είχε και δύο χαριτωμένους στις απέναντι γωνίες για να μην του πάρουν το πόστο.
Φημολογείται οτι έμενε σε βίλα στην Κηφισιά.
You have an outstanding good and well structured site. I enjoyed browsing through it Twenty doller purple desk chairs
Δημοσίευση σχολίου