Σελίδες

Δευτέρα 7 Μαΐου 2007

ΠHNAIZA


Ένας φίλος μου άνοιξε σήμερα ένα παράθυρο που είχε μήνες να ανοιχθεί. Μία χελιδονοφωλιά του έπεσε στο κεφάλι. Ήταν σίγουρα κάτι που κανείς μας δεν μπόρεσε να το προβλέψει. Δεν έκλεισε το παράθυρο, τράβηξε όμως τις κουρτίνες για να μη τον βλέπουν τα χελιδόνια, όπως χαρακτηριστικά μου είπε. Υπάρχουν φορές που τα πράγματα βγαίνουν εκτός προγράμματος. Το ζήτημα είναι με τι τρόπο θα επιλέξεις να τα ακολουθήσεις. Νομίζω ότι όλοι μας υποκρινόμαστε. Για πρώτη φορά στη ζωή μου χρειάστηκε να κυνηγήσω ένα "τρελλό" που το σκασε από το ψυχιατρείο. Δεν είναι αυτός ο ρόλος μου. Δεν είμαι εδώ για να ψάχνω λευκές κουκίδες που τρέχουν στα βουνά να κρυφτούν. Υποκρίθηκα όμως ότι το κάνω, άσχετα με το αν από την πρώτη στιγμή είχα ξεκαθαρίσει στον εαυτό μου ότι δεν πρόκειται να τον δώσω..

Τις τελευταίες μέρες έρχομαι πρόσωπο με πρόσωπο με τη δύσκολη πλευρά της ζωής (μου). Οι άνθρωποι χρειάζο(μαι)νται βοήθεια. Κάποιοι νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Κανείς μας δεν ξέρει τίποτα. Η φιλία είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο, είναι αυτό που χρειαζόμαστε Με φίλους επιβιώνεις, χωρίς είναι λίγο δύσκολο. Χρειάζεται και οικογένεια. Ανιδιοτελής αγάπη. Γιατί η θρησκεία δεν πεθαίνει? Ποια θα είναι η επόμενη φάση της? Τελευταία συναντάω μικρούς θεούς που έχουν πάθει κατάθλιψη, πρεζόνια αγγέλους, ιέρειες μισές από τη νευρική ανορεξία και ξέρω ότι τα πράγματα δεν θα έπρεπε να είναι έτσι κι όμως είναι και δεν ξέρω τι να κάνω. Κάποιοι προσπαθούν να με μάθουν. Αυτή τη φορά είμαι όλος αυτιά..


"Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο...". Οι στέρεο νόβα είναι τόσο κλάσικ. Διασχίζω τούρκικες συνοικίες "και θα ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο", απλωμένα πολύχρωμα εσώρουχα γιαγιάδες που πλένουν στη σκάφη, "γιατί μια καινούρια αγάπη θα χύνεται σα μέλι", καμπαρέτ τούτι φρούτι απόλυτο σκοτάδι κόκκινο φως, "κι από ένα σημείο της γης", για κάποιο λόγο δε με αγγίζει τίποτα από όσα είχα υπολογίσει, "αυτός ο ήλιος ανατέλλει", είμαι εδώ για να ξεχάσω και να ξεχαστώ "πιο όμορφος από ποτέ", αυτή η σιωπή με βοηθάει να πετύχω το σκοπό μου, "σα στρογγυλό χρυσάφι" γλάστρες χρυσές κουρτίνες στα παράθυρα "θα λάμψει στο βλέμμα σου", όλα είναι τόσο όμορφα "σα μεγάλο διαμάντι" , σαν εσένα......................

Υπάρχουν κάποιοι τύποι που μονίμως αναρωτιούνται αν αυτό που έχουν μπροστά τους ανήκει στο χώρο του πορνό ή της τέχνης. Είναι προφανές ότι απλά επιδιώκουν να δικαιολογήσουν το μισθό τους και να δημιουργήσουν τεχνητά διλλήματα. Απλά χρειάζεται να τους προσπεράσουμε. Όλα αυτά είναι μπούρδες. Σύντομα τέτοιες αντιλήψεις μαζί με τα συμφέροντα που τις συντηρούν θα ανήκουν στο Μεγάλο Παρελθόν. Κάπου πάει το πράμα αλλά αδυνατώ να το συλλάβω. Όπως και να το κάνουμε κάθε αλλαγή είναι θεμιτή, επίσης ουδέν κακό αμιγές καλού και ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος..

Roots
Υ.Γ Μου προκαλεί έκπληξη η παραδοχή από υψηλόβαθμα χείλη, ότι ο κύριως λόγος που δε μειώνεται η θητεία, είναι προκειμένου να μην πληγεί η αγορά-οικονομία των πόλεων που φιλοξενούν στρατόπεδα..
Υ.Γ 2 Δε μου προκαλεί καθόλου έκπληξη η εικόνα στελεχών που την πίνουν..
Υ.Γ 3 Τι ρωτάνε μια έγγυο στον Έβρο?
Επόπ ή κορίτσι?

11 σχόλια:

thebigbip είπε...

yes or no???????kai tipote den menei pote to idio

Rodia είπε...

Πώς να ξημερώσει η μέρα
-ο ήλιος μέσ' στο τάγμα-
Πώς να ξημερώσει η μέρα
-μια μαυριλα περα ως πέρα-
(στον ήχο του tengo la camisa negra)

ΚΟΥΡΑΓΙΟ !!!:-)))
..πόσες μείνανε;..

Chaca-Khan είπε...

λαλεί πουλί παίρνει σπυρί..
*rodia άσε, μια χαρά περνάει..

thebigbip είπε...

to be or not to be

Ανώνυμος είπε...

geneva calls evros_
pote tha apolytheis na mou pareis ena cabrio? e?
ade agapi mou, anypomono :)

psarras είπε...

oχτακοσιες πενηντα πεντε και σημερα!!!

Θοδωρής Δασκαλόπουλος είπε...

Επειδή η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή και θανατηφόρος νόσος (αυτοκτονίες), δεν επιτρέπεται σήμερα στον 21ο αιώνα, να μην γνωρίζει κάποιος αν πάσχει ή όχι.

Ο Ψυχίατρος μπορεί και μετράει την κατάθλιψη με ακρίβεια (εκατοστού, σαν να πρόκειται για μήκος!). Αλλά για λόγους κοινωνικών συμπλεγμάτων, λίγοι πάνε στον Ψυχίατρο (όταν "φτάσει ο κόμπος στο χτένι").

Έτσι, έγραψα μια on-line κλίμακα μέτρησης της κατάθλιψης, σύμφωνα με τα σημερινά πρότυπα στην Ψυχιατρική. Δωρεάν, ανώνυμα και ελεύθερα, μπορεί ο καθένας να κάνει μια μέτρηση της κατάθλιψης, όποτε θέλει και όσο συχνά θέλει.

Την on-line κλίμακα μέτρησης της κατάθλιψης, θα τη βρείτε εδώ:

Δωρεάν on-line μέτρηση της κατάθλιψης.

http://psi-gr.tripod.com/depression_score.html


Μπορείτε επίσης να δείτε και το ειδικό αφιέρωμα στην κατάθλιψη, στο site:

http://psi-gr.tripod.com

http://psi-gr.tripod.com

Θοδωρής Π. Δασκαλόπουλος, Ψυχίατρος

Rodia είπε...

Α! να κι ένας γιατρούλης! Ηρθα στη σελίδα σας και κατατρόμαξα λέμε...
Μείνετε ήσυχος γιατρέ μου, ΔΕΝ θα σας εκτυπώσω, ΔΕΝ θα σας αντιγράψω, ΔΕΝ θα σας διαδώσω, και, οπωσδήποτε, ΔΕΝ ΔΕΝ ΔΕΝ ΔΕΝ θα ξαναπατήσω εκεί μέσα!
(εκτός και αν αλλάξει κάτι φυσικά, ε)

..πετιούνται κι ένα σωρό ποπάκια με παιχνιδάκια.. καράφλιασα παιδιά.. με κάθε άνοιγμα σελίδας..

(και νόμιζα πως πρόκειται για κάτι τι σοβαρό) εχμ

:-)))

Ανώνυμος είπε...

τι να πω , δεν ξέρω , απλά αναρρωτιέμαι αν μερικά πράγματα που γράφεις τα γράφεις καταλαβαίνοντας τι λές , σε αγαπάω κωλόβυσμα πατόψαρο ,
silencia est aurum
η σιωπή είναι χρυσός

Ανώνυμος είπε...

επίσης αυτό το ονλαιν τεστ είναι λίγο παπάντζα , σόρρυ κιόλας γιατρέ , παρότι ο σκοπός σας μπορεί να είναι πράγματι αγαθός , νομίζω οτι είναι ασκεψία να πιστεύει κάποιος οτι μπορεί να μετρήσει ενα ψυχικό γεγονός ή να περιγράψει την έκταση τους σαν να επρόκειτο για αντικείμενα που ο όγκος τους καταλαμβάνει χώρο. υποτιμάτε την αξία του αντικειμένου σας κατα την ταπεινή μου άποψη και δίνετε μια εντύπωση για το θέμα οτι είναι τόσο απλό όσο ένα τέστ του στύλ "κοσμοπόλιταν : μάθε ποσο eγωίστρια είσαι"

σόρρυ κιόλας για το πέσιμο αλλα νομίζω οτι ενας γιατρός έχει μεγαλύτερη ευθύνη για τις παρεξηγήσεις που υπάρχουν γύρω απο το αντικείμενό του, απο κάποιον άσχετο που λέει μπούρδες γιατι αγνοεί τα πιο βασικά για αυτό.

Ανώνυμος είπε...

επίσης μου τη σπάνε τα ποπ απς σε σελίδες που ισχυρίζονται οτι είναι δωρεαν