ο Γκουστάβ Ρενέ και κάποια συγκεκριμένα ψάρια

Ο Γκουστάβ Ρενέ κοιτούσε το κουταλάκι του εσπρέσσο με ένα ιδιάζον κόλλημα λες και περίμενε να γίνει κάτι. Ποτέ τίποτα όμως δε γίνεται με έναν εσπρέσσο , πόσο μάλλον με το κουταλάκι του. Λίγοι το γνωρίζουν αλλα τελικά ότι είναι να γίνει θα γίνει με ένα γαλλικό.

- Θα θέλατε κάτι άλλο? Τον ρώτησε η σερβιτόρα. Το ταμπελάκι στο στήθος της έγραφε Ντόλυ.

Ο Γκουστάβ ξεκόλλησε αργά το βλέμμα του από το κουταλάκι του εσπρέσσο και το ξανακόλλησε στο ταμπελάκι που αναβόσβυνε το όνομα της σερβιτόρας με γαλάζια νέον γράμματα. Από πού στο διάολο έπαιρνε ρεύμα αυτό το πράγμα?

«Ντόλυ…» μουρμούρισε «το όνομά σου είναι Ντόλυ?»
-όχι είναι Πόλυ , έγινε λάθος στην κατασκευή (είπε η Ντόλυ που την έλεγαν Πόλυ).
-μμμ….κρίμα. Ξέρεις, μερικές από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες του 20^ου αιώνα λεγόντουσαν Ντόλυ. Το όνομα,βλέπεις, έχει μια απόκοσμη γοητεία , είναι σαν να σε προειδοποιεί ότι αν το ακολουθήσεις ή ακόμα και αν τολμήσεις να το ψελλίσεις, θα σε καταστρέψει.
-ναι καταλαβαίνω τι λές , εμένα με κατέστρεψε ήδη, μια φορά αυτό το ηλίθιο ταμπελάκι ξεκόλλησε , έπεσε μέσα στην καφετιέρα, βραχυκύκλωσε και έπαθα ηλεκτροπληξία , είχαν μαζευτεί τριγύρω όλοι οι πελάτες και βάζανε στοιχήματα για το αν θα ζήσω και ο καμμένος ο μπάρμαν φώναζε «δε σε βλεπω και ΠΟΛΥ καλα» και κέρναγε μπύρες.
-μμμμ…(συνέχισε ο Ρενέ απορροφημένος) Η Ντόλυ Πάρτον ας πούμε…την ξέρεις?
-Πορνοστάρ?
-όχι όχι η Ντόλυ πάρτον δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει καρριέρα σαν πορνοστάρ. Οι αμερικάνοι εξακολουθούν να παραμένουν συντηρητικοί ακόμα και όταν πρόκειται για μια τραγουδίστρια της country. Ή ίσως ειδικά για μια τραγουδίστρια της country. Εμένα ποτέ δε μου άρεσε η country πάντως. Όλες αυτές οι αγελάδες και ο σανός και τα πρόβατα… Θεέ μου ! τα πρόβατα , τι εφιάλτης… ναι , και εκείνο το πρόβατο που κλωνοποιήσανε , Ντόλυ το λέγανε. Ζεί ακόμα άραγε ?
- δε ξέρω… (είπε διαστακτικά η Πόλυ που δεν την έλεγαν Ντόλυ, το βλέμμα του Ρενέ την έφερνε σε αμηχανία , ξαφνικά αισθάνθηκε ότι η παρουσία της , η ύπαρξή της η ίδια, ολόκληρη η προσωπικότητά της ήταν απλά μια ηλίθια συγγραφική αφορμή για να ξεκινήσει ο Ρενέ έναν μονόλογο για τον οποίο ουτως ή άλλως δεν την χρειαζόταν και έτσι απομακρύνθηκε σιωπηλά με ένα έντονο καταθλιπτικό συναίσθημα , τα υπαρξιακά αιτήματα του οποίου δεν είχαν καμμιά ελπίδα στο ταχυδρομείο της ζωής και αφού άφησε τον δίσκο σερβιρίσματος στο μπάρ , έκλεψε την γραβάτα του καμμένου μπάρμαν , κλειδώθηκε στην τουαλέττα και κρεμάστηκε από το καζανάκι. Ναι , ήταν πάρα πολύ κοντή.)

-… ή το άλογο του Λούκυ Λούκ , και αυτό Ντόλυ το λέγανε. Τι φάση και αυτή να είσαι άλογο. Πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον. Αντίθετα πόσο βαρετό είναι να είσαι cofffe junkie και να βλέπεις το χρόνο να περνάει. (κοίταξε το ρολόι του) . Ο χρόνος ξέρεις είναι ιδιότητα της ύλης. Μάλιστα δε θα ήταν ακραίο να πούμε ότι ο χρόνος είναι ιδιότητα του ρολογιού μου. Τικ τακ τικ τακ η γραφομηχανή του χρόνου μετράει τις ώρες σου κούκλα , και τις δικές μου επίσης και μάντεψε γιατι. Γιατι είμαστε σώματα και τα σώματα είναι ύλη και η ύλη πεθαίνει γιατι μια από τις ιδιότητές της είναι ο χρόνος τικ τακ με πιάνεις? Οπου δεν υπάρχει σώμα , δεν υπάρχει θάνατος. Εκτός κι αν είσαι μάρτυρας του ιεχωβά ή γαμημένος υλιστής του κερατά οπότε πάρε τα αρχίδια μου ,δεν έχεις ψυχή , γεννήθηκες νεκρός. Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει… δηλαδή καταλαβαίνει , όλοι καταλαβαίνουν , απλά δεν το ξέρουν. Αλλα φαντάζομαι είναι θέμα χρόνου έτσι?

Κοίταξε νωχελικά απέξω από το παράθυρο. Είχε σταματήσει να βρέχει αγκινάρες εδώ και κάμποση ώρα. Ο κόσμος τώρα είχε βγεί έξω και τις μάζευε. Ένα κοριτσάκι κράταγε μια αγκινάρα τεραστίων διαστάσεων και χτυπούσε με αυτή το μικρό αδερφάκι της στο κεφάλι.

-αγκινάρες … (μουρμούρισε ο Γκουστάβ με το ύφος ανθρώπου που έχει δεί πολλά) . Καταραμένες αγκινάρες… σε παίρνουν τηλέφωνο ένα πρωί , σε πιάνουν απροετοίμαστο πριν πιείς καφέ , σου προσφέρουν πιστωτικές καρτες , σε ξεγελάνε , σε αναγκάζουν να πείς ναι νομίζοντας ότι σου προσφέρουν κάτι που χρειάζεσαι και μετά σου ρουφάνε το αίμα μια ζωή ξεπληρώνοντας δόσεις.
-οι τράπεζες (είπε το κουταλάκι του εσπρέσσο)
-τι?
-οι τράπεζες το κάνουν αυτό , όχι οι αγκινάρες (εξήγησε το κουταλάκι)
-whatever man , το θέμα είναι ότι τελικά αποκτάς πρόβλημα επειδή δεν ήσουν έτοιμος να αντισταθείς. Και αν υπάρχει ένα πράγμα που έχω καταλάβει από τη ζωή , κουταλάκι , είναι ότι πρέπει να είσαι έτοιμος.
-έτοιμος για τι πράγμα?
-δε ξέρω , μπορεί να χρειαστεί να μιλήσεις και να μη βρείς το θάρρος να το κάνεις και η στιγμή να χαθεί και μετά εσύ για μια ζωή να κατηγορείς τον εαυτό σου που δε μίλησες.
-δεν υπάρχει κατι τόσο σημαντικό να ειπωθεί (παρατήρησε το κουταλάκι του εσπρέσσο)

Ο Γκουστάβ Ρενέ κοίταξε με αποδοκιμασία το κουταλάκι. Σκεφτόταν ότι θα έπρεπε να έχει πάρει γαλλικό και όχι εσπρέσσο. Εξω από τη τζαμαρία άρχισε πάλι να βρέχει μοτσαρέλλα και αντζούγιες

-Σκάτα , είπε ο Γκουστάβ , τουλάχιστον δε γίνεται να βρέξει κατευθείαν ολόκληρη την πίτσα ?