ΒLACK CARPET

Πλαστική βόλτα/ Πειραιώς/ Αθήνα, ύστερα από σχεδόν 5 μήνες (απ)ουσίας.. Όχι ακριβώς βόλτα, περισσότερο πρωινή αγγαρεία για χάρη της μάνας μου, αλλά δεν πειράζει, γουστάρω Αθήνα πρωί/ τίγκα νέφος/ ζέστη/ σκατά/ και τα μυαλά στα κάγκελα (που αρχίζω να τα συμπαθώ!!) Τι στο διάολο έχουν πάθει όλοι και θέλουν να φύγουν από εδώ?? Νομίζεις φίλε, ότι Βαρκελώνη, Βερολίνο, Εδιμβούργο είναι καλύτερα? Μόνο στο Πάι είναι καλύτερα, που αν δεν έχεις πάει, πήγαινε.. Μέχρι τότε όμως κάτσε εδώ και κοίτα...

Ήταν πρωινό δευτέρας και κατέβαινα την Πειραιώς.. Υπνωτίζομαι όποτε το κάνω αυτό (και το κάνω συχνά). Μιζέρια, μπίχλα, ένα διαρκές νταλαβέρι όλων των ειδών και όλων των φυλών, nocontrol/nopeace, πολύ φως πάντα σε αυτό το δρόμο, όλοι (όλα) ανεβαίνουν προς τα πάνω, κάποια στιγμή θα με πατήσουν τα αυτοκίνητα έτσι σα χάνος που κοιτάω.. ΙΚΑ, Υπουργείο Απασχόλησης (δε θυμάμαι, εγκατελειμένο? μπορεί), κόκκινες μπογιές, πολλοί ζητιάνοι κατά μήκος του δρόμου,πάρα πολλά πρεζάκια μαζεμένα στη μικρή πλατεία απέναντι και μια γυναίκα με μούσια να περιμένει το λεωφορείο.. είχε μούσια τα είδα, χύμα τελείως, ήταν απίστευτο μα είχε μούσια.. Γυναίκες με μούσια, Πειραιώς 42 new uderground^$%*&%$(*$...............................................................

Ti einai ayto που κάνει μια γυναίκα να μην ξυρίζει τα μούσια της και να περιμένει λεωφορείο δευτεριάτικα με βλέμμα στο χάος? Άραγε τη απάντηση δίνουν σε αυτό οι υποψήφιοι δήμαρχοι της Αθήνας? "Κανέναν δεν πειράζω κι εγώ πάντα πρόσπαθώ ντου ντου ντουντου ντουρουντου να μην ενοχλώ τον άλλο και μονάχος να τη βρω ω" Έπαιζε προχθές το εκλογικό κέντρο του Τσίπρα(?) και χωρίς ποτέ να υπήρξα ο παραδοσιακός πιτσιρικάς που κυκλοφορεί στην τσίτα με μπλούζα "ΠΑΥΛΟΣ", το θεώρησα προσβολή και γελοίο + άλλο ένα προφανές σημάδι ότι τα πάντα πλέον έχουν γαμηθεί, τίποτα δεν ισχύει, τίποτα δεν έχει πραγματικά μεγάλη σημασία.. Μπορούμε πλέον να κάνουμε ότι θέλουμε
ΗeilHitlerHeilHitlerHeilHitlerHeilHitlerHeilHitler
περίργο ε?
Πόσο για τον πούτσο είναι όλοι τους....

Μ αυτά και μ αυτά τα έφαγα τα μούτρα μου, στη μαλακία που προεξείχε από το πεζοδρόμιο, (άλλος ένας παπάρας που επειδή φοράει rayban, νομίζει πως έχει το δικαίωμα να κοιτάζει τον κόσμο αφυψηλού). Ευτυχώς όμως δεν έπεσα και το σημαντικότερο... δεν κοίταξα πίσω μου να δω πάνω σε τι σκόνταψα, κλασσική υποκριτική κίνηση αμηχανίας που σκοπό έχει την αποφυγή του βλέμματος όλων των τριγύρω, που εκείνη τη στιγμή σε κοιτάνε και γελάνε γιατί έχεις γίνει ΡΟΜΠΑ (χαχαχα)

Καθώς πήγαινα σπίτι μου, είχα αυτήν την περίεργη αίσθηση, ότι εκείνη η γιαγιά στο βάθος του διαδρόμου κάτι ήθελε από μένα.. Οι υποψίες μου δεν άργησαν να επιβεβαιωθούν..
"Νεαρέ, νεαρέ από που πάνε για Συγγρού- Φιξ?
"Τhis way madam"
'' Αυτό το μετρό πάντα με μπερδεύει"
"..."
"Όποτε έρχομαι μπερδεύομαι"
"..."
"Λαβύρινθος είναι"
"..."
"Εσύ πως και δεν μπερδεύεσαι?"
Ήταν προφανές ότι εκείνη η γιαγιά ήθελε σε κάποιον να μιλήσει. Αυτός ο κάποιος ήμουν εγώ. Με διάλεξε ή ήταν τυχαίο? Σε κάποιες παλιές, αρχαίες κοινωνίες κάτω από το προσωποίο μιας ανήμπορης γιαγιάς, κρύβονταν πανίσχυροι μαγοί, που σκοπό είχαν την αρπαγή της ζωτικής ενέργειας του θύματος. Ο doctor Evil πριν από μερικά χρόνια έκλεψε το mojo του Austin Powers, αλλά κανείς δε μίλησε πραγματικά για αυτό, πουθενά.. ποτε...

Τρελλή ζέστη σήμερα
Η τηλεόρασή μου τα παιξε
Καινούριες μουσικές
Black carpet
Υο