Βάζουνε ποτέ τουμπεκί στην Φρουτοπία;

Τώρα τελευταία βλέπω ακόμη πιο περίεργα όνειρα. Και αυτό που παρατηρώ είναι πως μερικά κρατάνε την επιρροή τους στην καθημερινότητά μου για αρκετές μέρες. Σήμερα ξύπνησα απο μία εμπειρία αλλά παράλληλα υπήρχε άλλη μία που την έζησα πριν καμιά βδομάδα.Μόνο προς τα πίσω μπορώ να διηγηθώ αυτή την στιγμή. Η ονειρική παράσταση έριξε αυλαία με την εξής σκηνή.Ήμουν σε φιλική αγκαλιά με τον κύριο ελέφαντα ο οποίος είχε κοκκινωπά γένια.Τον αγκάλιασα με σκοπό να του ευχηθώ χρόνια πολλά καθώς δεν βρεθήκαμε στα γενέθλιά του.Απέναντί μας σε ένα γυάλινο κτήριο,από αυτά που έχουνε μπλε πλαίσια γύρω απο τα γυάλινα παράθυρα, ξέρετε, αυτά τα υπηρεσιακά όπως των δήμων, βρισκόταν ο τσάκα καν και απο ένα άνοιγμα του παράθυρου μας πέταξε ένα τσιγάρο.Ο ελέφαντας το πήρε και του φώναξε: -Βάλε και λίγο τουμπεκί στον καπνό σου, βάζουνε τουμπεκί στην φρουτοπία; Εγώ σκέφτηκα πως είναι μια κλασική περίπτωση για τουϊτ για τον τσάκα, να γράψει δηλαδή πως βρίσκεται σε κτήριο πρώην μπατσάδικο και πετάει απο ένα παράθυρο ένα τσιγάρο. Πριν απο αυτό βρισκόμουν σε μια αλάνα όπου εντελώς κινηματογραφικά βρεθήκαμε δύο αυτοκίνητα πλάϊ πλάϊ, στο ένα εγώ και στο άλλο περίπου 6-7 άτομα, με οδηγό τον τσάκα.Στο πλαϊνό πατάκι του άλλου αυτοκινήτου, πατάκια υπήρχαν μονάχα στα αυτοκίνητα του 40'ή του 50', υπήρχε μια κοπέλα που κρατιότανε απο το παράθυρο του οδηγού που ήταν φανερά αγχωμένη. Έπειτα βρεθήκαμε όλοι σε ένα σπίτι και σε ένα καναπέ ήταν ο μπρακ και το γοριλάκι.Εγώ πήρα τα πόδια του γοριλακίου και του τα κούναγα χαλαρωτικά όπως κάνουνε σε έναν ποδοσφαιριστή που έχει πάθει κράμπα.Κάπου εδώ τελειώνει η μνήμη για τα χθεσινά όνειρα.

Το παλιότερο που μου έχει μείνει ήταν κάπως πιο έντονο. Βρέθηκα μπροστά σε μία σκηνή όπου έφτιαχναν κάποιοι μικρά κομμάτια απο δυναμίτη για να τα βάλουν μέσα σε ένα κομμάτι σπανακόπιτας με σκόπο κάποιος να πάει να την φάει και μπουμ!Η επόμενη σκηνή ήταν να ανοίγω μια πόρτα και να εμφανίζεται κάποιος που δεν θυμάμαι και μαζί του ο 8-bit ο οποίος κράταγε την σπανακόπιτα όπου την έτρωγε και μου την έδωσε με τρόπο χαριτωμένο για να συνεχίσω να την τρώω.Εγώ όντας όμως ενημερωμένος δεν έφαγα τον δυναμίτη παρά τον πέταξα απο την σκαλωσιά του παλιού κτηρίου που υποτίθεται πως έμενα.Αυτό έκανε γκελ και ξαναανέβηκε πάνω και έκατσε κοντά μου αλλά δεν έσκασε.Μετά το πήρα και είχε γίνει σαν ζελέ άσπρο και κόλαγε στο χέρι μου. Το ξαναπέταξα και έβγαλε κάτι καπνούς.Περίεργα πράματα.

Ο 8-bit που έκανε αυτήν την κίνηση προς εμένα είναι απο τους πολύ αγαπημένους μου ανθρώπους και αυτό με έβαλε σε σκέψεις πως αυτό που βλέπω είναι κάπως αντίθετο απο αυτό που πραγματικά συμβαίνει στην ζωή μου.

Τι γίνεται όμως με την πρώτη ιστορία που ανέφερα;