Ε.Σ.Ε.

Εργάζομαι στο κέντρο. Δε δουλεύω στο κέντρο. Πρέπει να αρχίσουμε, πιστεύω, να μιλάμε με μεγαλύτερο σεβασμό για τον εαυτό μας. Δεν έχω αφεντικό. Έχω όμως εργοδότη. Μια φορά, όταν εργαζόμουν ως ελεύθερος επαγγελματίας, βρέθηκα να μιλάω με το σεφ ενός πολύ καλού ζαχαροπλαστείου, ολόκληρης αλυσίδας για την ακρίβεια. Σε κάποια στιγμή που τον ρώτησα κάτι για το οποίο έπρεπε να μιλήσει με τον "από πάνω", μου είπε : "Πρέπει να ρωτήσω τον εργοδότη μου γι αυτό". Μου φάνηκε τόσο ορθή η πρότασή του. Με τόση αξιοπρέπεια. Πρώτη φορά άκουγα στο χώρο αυτό τη λέξη "εργοδότης". Αυτή την αξιοπρέπεια τη συνάντησα κι αλλού στο δρόμο μου, όταν με τη βέσπα όργωνα την Αθήνα για το μεροκάματο. Σε μια βιοτεχνία νουγκάτ στο Περιστέρι, ένα παλιό βιομηχανικό κτίριο με μηχανήματα πεντηκονταετίας και βαρέλια γλυκόζης, μια οικογένεια εργαζόταν. Δεν υπήρχαν υπάλληλοι όπως στην άλλη επιχείρηση, μόνο συγγενείς. Ανοίγοντας την πόρτα ο κυρ-Αντώνης -αν θυμάμαι καλά- με έμπασε μέσα στο ψηλοτάβανο. Εγώ, επειδή δε θυμόμουν το όνομά του, του είπα : "Καλημέρ' αφεντικό!". Μα ξέρεις πώς του πήγαινε ο χαρακτηρισμός; Από άλλη εποχή ήταν ο τύπος. Φαντάσου ένα καραλαϊκό Woody Allen με άσπρη ποδιά. Τι να 'κανα δηλαδή; Αλλά, για δική μου έκπληξη, αυτός μου απάντησε με στόμφο και διδακτισμό : "Αφεντικά έχουν οι σκύλοι κι οι πουτάνες".

Ποιοι έχουν, λοιπόν, 'αφεντικά' και ποιοι έχουν 'εργοδότες';
Ποιοι είναι 'δούλοι' και ποιοι 'εργαζόμενοι';
Εγώ, πρώτη μέρα στη δουλειά με 'εξαρτημένη σχέση εργασίας', τι έχω;

(Καλά, εκτός από χρόνο να γράφω ποστάκια, ρε παιδιά! Σιγά τώρα. Δηλαδή εσείς όλο με το κεφάλι κάτω είστε;)

Kαι αφού ανέβασα το κείμενο, ξαφνικά θυμήθηκα για τι ήθελα να γράψω. Πριν τριπάρω με ό,τι διάβασες. Ήθελα να πω ότι στο κέντρο ο κόσμος είναι σε μια υπερένταση, αναμένει το μέλλον, το άμεσο. Αυτή τη στιγμή γίνεται μια συζήτηση μπροστά μου για το πόσο άδεια είναι η πλατεία. Τύχη ε; Το βαρόμετρο είναι το πανεκπαιδευτικό, το άσυλο, οι εντολές των μπάτσων, οι συνελεύσεις μας. Το critical point επηρεάζεται και επηρεάζει το "όλον". Συντάξου προς την κατεύθυνση που νιώθεις ότι σε εκφράζει. Άσε παπαγάλους, άσε πρετεντέρηδες, άσε ανασχηματισμούς και κοκκινοσκουφίτσες, άσε τη μάνα σου που πριν σου 'λεγε "'έβγα" και τώρα σου λέει "σπίτι". Αν φοβηθείς τον εαυτό σου μόνος σου, τότε μείνει σπίτι. Και πολλά έκανες και σ' ευχαριστώ. Αν έχεις ακόμα φλόγα, σε περιμένω έξω. Μόνος σου ξέρεις την αλήθεια σου. Σου κλείνω το μάτι, σύντροφε.