Ο Αλεξης και η φασολια

Μολις γυρισα απο τα Εξαρχεια και γραφω αυτο το ποστ, αιωρουμενος αναμεσα στο αν πρεπει να το αφησω μεχρι εδω και να γυρισω πισω. Η απανθρωπη κινηση του αλητη μπατσου, που δολοφονησε ετσι ανανδρα τον ανηλικο συμπολιτη του Αλεξη, με πλημμυριζει με οργη για αυτη τη δημοκρατια. Γνωριζοντας τον πατερα ενος απο τους αυτοπτες μαρτυρες (ανηλικος συμμαθητης του) και εχοντας υπευθυνη γνωση του περιστατικου πια, βλεπω ενα κρατος που οπλιζει τα χερια επιδοξων καουμπουδων χωρις εγνοια, χωρις ντροπη.

Το κεντρο καιγεται οπως καιγονται και τα μυαλα πολλων εκει κατω απο παθος. Εκδικηση, λενε. Δικαιοσυνη και αλλαγη, λεω εγω. Η προσεγγιση του εφικτου δε σκοτωνει το ονειρο. Το προφυλασσει για λιγο, μεχρι να βρει γονιμο εδαφος να φυτρωσει. Γιατι -ναι- το ονειρο ειναι φυτο και παει προς τα πανω, σα τη φασολια του Τζακ. Αν ειναι τωρα η ωρα, θα φανει τις δυο επομενες μερες. Εγω θα ειμαι στο δρομο. Εσυ, πού θα εισαι;

(Θελω να ζητησω συγνωμη στους συμπολιτες μου που τους χαλασα το Σαββατοβραδο. Ενα Σαββατο εχουν κι αυτοι και το περασαν μεσα στο αμαξι τους ή περπατωντας σε ενα κεντρο πνιγμενο στη χημεια. Και συγνωμη και για χθες, λεει ενα φιλος μου Πακιστανος, που αναγκαστηκατε να περπατησετε την Π. Ραλλη. Ειλικρινα, στ' αρχιδια μου)

Ενημερωση 06:20

Εφυγα και πηγα στη Νομικη σχολη. Δεν ειναι μονο "αυτοι" (εμεις) που ηταν στο δρομο. Κοριτσοπαρεες και αβγαλτα αγορια πηραν ενα βαπτισμα πυρος σημερα, οπως καποτε ειχαμε παρει κι εμεις. Ευελπιστω να υπαρξει ενα κινημα που θα σπασει τον τσαμπουκα των μπατσων μια και καλη. Η νεα Νομικη ειναι λιγοτερο φιλικη απ' οτι ηταν το '90. Αλλα δε πειραζει, θα την κανουμε κι αυτη φιλη στο "VANDALISM BEAUTIFUL AS A ROCK IN A COPS FACEbook.grrrrr"