Ο Τσάμπας ζει...(ς).!

Μάλιστα.

Ξεκίνησα και εγώ εχτές με μία μουσική περιέργεια στο κεφάλι
να πάω στο πάρτι της λάϊφο να ακούσω την μία και μοναδική
επανασύνδεση μίας βραδιάς των Στέρεο Νόβα...
Στον δρόμο, αν δεν είχα μηχανή, θα αποφάσιζα αμέσως να
γυρίσω πίσω καθώς η μεγάλη διαδήλωση των Πακιστανών
στο αλλοδαπών που συνοδευόταν και από επίδοξους <<αναρχικούς>>
καθήλωσε την κυκλοφορία με αποτέλεσμα να πρέπει να περπατήσεις
3 περίπου χιλιόμετρα ανάμεσα από οσμές καμένου λάστιχου και
πακιστανικόυ μπαχαρικού(το τελευταίο απλά μου ανοίγει την όρεξη)..
Έφτασα λοιπόν εκεί κατά τις 12.



Ο κόσμος που θα αντίκρυζα ήταν αναμενόμενος αφού στην Πέτρου Ράλλη
περπατάγανε ορδές λαού προς το ιβέντ με διάθεση για τσάμπα ποτό
μουσική και γενικότερα Παρασκευιάτικη έξοδο.
Έτσι και έγινε.
Μπήκα από την κεντρική είσοδο και παρατήρησα ότι υπήρχε απίστευτη
αναμονή στα μπαρ για ένα φρι ντρινκ και πολλά φρι τσιγάρα σταντ
με αποτέλεσμα μία ατμόσφαιρα δυσφορίας να επικρατεί στον τεράστιο
βιομηχανικό χώρο που παραγωγοί και ΧΟΡΗΓΟΙ επέλεξαν για το
περιβόητο αυτό ιβέντ..




Παντού μπαλόνια ΧΟΡΗΓΟΥ και ένα στέϊτζ με μία τράσα στο αριστερό
μέρος όπου θα φιλοξενούσε το λάϊβ.
Εδώ να πω ότι η επιλογή του χώρου ήταν σωστή αλλά το στήσιμο
του ήχου και πιο πολύ των φώτων μάλλον αποτυχημένο..
Προχώρησα (εισχώρησα) στο μπακ στέϊτζ και εκεί αφού βρήκα
τους αγαπητούς φίλους έρμπαν ντίσκο αντίκρυσα το γκρουπ
της βραδιάς.Ομολογώ ότι μπερδεύτηκα για λίγο γιατί βλέποντάς
τους νόμιζα πως το μπακ στέϊτζ έχει ,εκτός από μπαρ με ποτά,
κάποιους σεφ που θα μας σέρβιραν εκλεκτά εδέσματα..
Αλλά όχι! Επρόκειτο γιά τους στέρεο νόβα..!







Του μέϊκ δε λονγκ στόρι σορτ ξεκίνησαν λοιπόν να παίζουν
με έναν κόσμο να αποθεώνει έναν ήχο που ερχότανε από
τα παλιά αλλά με καινούργιο εισιτήριο σε λάθος όχημα...
Σας μπέρδεψα ε? Ε και εγώ μπερδεύτηκα με αυτό που
άκουσα εκεί μέσα..Δεν είμαι σίγουρος..
Τέλος πάντων καλά παίζουν τα παιδιά ,θα ήθελα όμως αν
αποφάσιζαν επανένταξη,έστω και για μία υπερβραδιά
να ετοίμαζαν κάτι καινούργιο σε συνδυασμό βέβαια
και με παλιές επιτυχίες τους και βέβαια πάνω από όλα
να κάνανε την συναυλία σε ένα χώρο για λάϊβ ή έστω
στημένο για λάϊβ με είσοδο επί πληρωμή ώστε και εμείς
(ο λαός) αλλά και εκείνοι (οι μάγειροι) να βλεπαμε
τι ακριβώς συμβαίνει με την επάνοδο των νάϊντις
στα μουσικά ακούσματα εν έτοι 2008...




Επίσης να έπαιζαν διαφορετικά κομάτια στο ανκόρ
(δηλ. μετά από 7-8 κομάτια περίπου)και όχι να
βγαίνουν και να λένε,κάτι που ήχησε πολύ άσχημα
στα αφτιά μας ,ότι <<δεν έχουμε άλλα κομάτια και έτσι θα παίξουμε 2 προηγούμενα>>..!
Ένιγουέϊ τελείωσε το λάϊβ τους και εκεί είναι
που άρχισε το κωμικοτραγικό της ιστορίας..!
Ενώ είμασταν στο μπουθ των ντι-τζέϊ έμαθα
από τους αγαπητούς έρμπαν ότι δεν θα παίξουν
αυτοί μετά τους στέρεο αλλά πρώτα κάποιος
κριτικός κινηματογράφου ονόματι Φραγκούλης..!
Έτσι και έγινε λοιπόν και νάτονα να παίζει
κάλτσες τρύπιες πραγματικά μπροστά σε 5 περίπου
χιλιάδες κόσμο με αποτέλεσμα να αδειάζει σιγά σιγά
ο χώρος από τους πολυπιωμένους με τζάμπα ποτό
και ενθουσιασμό παρευρισκόμενους..
Κατά τη μία όλα αυτά και αφού περίμενα μέχρι
τις 2:40 περίπου για να ακούσω τους φίλους,

οι οποίοι ξεκίνησαν με αργό τέμπο, μάλλον
προσπαθώντας να χτίσουν κάτι από την αρχή,
αλλά φευ το πράγμα είχε γκρεμιστεί από τα
θεμέλια..
Είχα πονοκεφαλιάσει πραγματικά ,είχανε μείνει και
περίπου 200-330 άνθρωποι με μεγάλη υπομονή,
ε αποφάσισα να φύγω να σώσω τον εαυτό μου
από βέβαιο πρωϊνό χανγκ όβερ, που και έκανα..

Στον γυρισμό..


..ανακάλυψα την τάση της Αθηναϊκής νύχτας κοντά
σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα,που άλλαξε, από το να κλείνουν
τα αυτοκίνητα την δεξιά λωρίδα του δρόμου προκειμένου
να παρκάρουν,τώρα καταπίνουν εντελώς τα πεζοδρόμια...!

Ο εναλλακτικός τίτλος της ανάρτησης παρουσιάζεται στην τελευταία
φωτογραφία...