Σελίδες

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

σημαίνον και σημαινόμενο

Μου ήρθε πρόσφατα ένα γράμμα, το οποίο είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον, κυρίως γιατί είναι κάτι που σκέφτομαι χρόνια τώρα. Αναφερόταν στην ιδιαιτερότητα της ελληνικής γλώσσας, σε αντιπαράθεση με τις υπόλοιπες γλώσσες. Και αυτό όχι, γιατί το είπε ο Λιακόπουλος ή γιατί έχει ιδιαίτερη σημασία επειδή είμαστε/θεωρούμαστε/πιστεύουμε ότι είμαστε Έλληνες. Αλλά γιατί, κατά την προσωπική μου γνώμη, έχει μεγάλη σημασία να κατανοήσουμε το πόσο σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα έχουμε που μιλάμε αυτή τη γλώσσα, κυρίως δε, όταν την μιλάμε σωστά.
Η διαφορά λοιπόν στην οποία αναφερόταν το γράμμα είναι ότι η ελληνική γλώσσα έχει σημαντική αιτιώδη σχέση ανάμεσα στη λέξη και το πράγμα, στο σημαίνον (λέξη) και το σημαινόμενο (στην έννοια, την ιδέα και την κατάσταση που εκφράζει η λέξη). Έτσι η λέξη ενθουσιασμός προέρχεται από τις λέξεις εν+θεώ, η γεωμετρία από το γέω+μετρώ, το ποτήρι προέρχεται από το ρήμα πίνω κοκ. Αναντίστοιχα, σε άλλες γλώσσες οι λέξεις εκφράζουν κάτι που απλά συμφωνήθηκε. Για τα αγγλικά η λέξη geometry είναι ετυμολογικά κενό γράμμα.
Παράλληλα δύσκολα άλλες γλώσσες έχουν τη δυνατότητα να βρίσκουν δικές τους λέξεις για να περιγράψουν ένα νέο σημαινόμενο (ίντερνετ, αλλά και διαδίκτυο).
Θα προσέθετα ότι είναι ενδιαφέρουσες οι ελληνικές λέξεις που ηχούν όπως το σημαινόμενο. Έτσι στη λέξη χάος, το στόμα σου ανοίγει για να περιγράψει αυτό που θεωρούμε, οι περισσότεροι, ως χάος. Οι λέξεις ροή, ρυάκι, ρέμα, λόγω του ρ έχουν έντονη την αίσθηση της κίνησης του νερού.
Θεωρούν ορισμένοι ότι οδηγούμαστε σε μία lingua franca (τα αγγλικά) που θα αντικαταστήσει τις υπόλοιπες γλώσσες. Οι «οπαδοί» αυτής της κατεύθυνσης υποστηρίζουν ότι και η ελληνική και τα λατινικά ήταν κάποτε linguas francas και τώρα ήρθε η ώρα της αγγλικής, ειδικά μάλιστα λόγω της σύνδεσής της με την τεχνολογία, την πληροφορία και το ίντερνετ. Οι «πολέμιοι» ισχυρίζονται ότι τέτοια μοντέλα δεν ευσταθούν σε καθεστώτα γνήσιας παγκοσμιοποίησης και ενός μεταμοντέρνου περιβάλλοντος.
Είμαι υπέρ και των δύο απόψεων: στις μέρες μας είναι εξαιρετικά χρήσιμη μία lingua franca, με την οποία να μπορεί εύκολα να συνεννοείται ένας βούλγαρος με ένα έλληνα. Αλλά είναι επίσης χρήσιμο να κρατήσει ο καθείς τη δική του γλώσσα, χωρίς αλλοιώσεις σε βαθμό κακοποίησης, με πάλη για εξέλιξη χωρίς απλοποίηση, με ένα ταπεινό πατριωτισμό...τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική (αρχή άξιον εστί)...
Πρόσφατα μιλούσα με μία φίλη στο msn. Έγραφα στα ελληνικά με ελληνικούς χαρακτήρες και την πείραζα για το ότι έγραφε στα ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες, όντας μάλιστα στην Αγγλία...αλλά πως μας φαίνεται ένα ελληνικό κείμενο με λατινικούς χαρακτήρες; Και πώς, αν έστω συμφωνήσουμε να χρησιμοποιούμε λατινικούς χαρακτήρες, θα φτάσουμε σε μία ομόφωνη απόφαση για τη νέα γραφή;...tha einai h tha ine? O anthropos I o anthrwpos? Grapho h grafo? Ellhnikos, ellinikos i elinikos? Toyrkos, tourkos i turkos? Μήπως, το να αρχίσει να μας φαίνεται αγγαρεία να γράφουμε και να μιλάμε σωστά, είναι ένα δείγμα ότι απαρνούσαστε την πάλη μας να περιγράψουμε το σημαινόμενο με το σημαίνον; Μήπως το να δώσουμε χώρο στο «ο,τιδήποτε» είναι ένα πρώτο δείγμα της επικράτησης μίας ιδιωτο-κρατίας, ή άλλως ηλιθιοκρατίας; Ξανά ο Ελύτης μας συμβουλεύει...ένα το χελιδόνι και η άνοιξη ακριβή, για να γυρίσει ο Ήλιος, θέλει δουλειά πολύ...

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γιου αρ φακιν ραιτ ...

:-p

Έχω κουραστεί να βλέπω γκρικλις παντού, σε λίγο θα πιάνουμε το μολύβι και θα grafoume (ή graphoume) κάπως έτσι...

Από την εποχή της ομοιομορφίας
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ!

lucia είπε...

ακόμη και αν δεχτουμε ότι κάποιες λέξεις προέρχονται από σύνθεση άλλων όπως ανέφερες για παράδειγμα με τη γεωμετρία, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν μερικές λέξεις όπως π.χ. σε αυτή την περίπτωση η λέξη "γη" και η λέξη "μετρώ" που λειτουργούν σαν λέξεις "τουβλάκια" από τις οποίες κατασκευάζουμε τις υπόλοιπες και που δεν μπορούν να αναλυθούν περεταίρω. αυτό σημαίνει τότε ότι στη λέξη "γη" το νόημα δόθηκε επίσης αυθαίρετα άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα που έβγαλες για κάποιες ξένες γλώσσες επίσης.

αυτό που θέλω να πω είναι πως καλό θα ήταν να είμαστε λίγο προσεκτικοί σε τέτοια χοντροκομένα συμπεράσματα. καλό θα ήταν να ακούσουμε τί έχει να πει και ένας γλωσσολόγος επί του θέματος.

η λέξη geometry στα αγγλικά είναι πράγματι κενό γράμμα, όχι όμως για τον λόγο που υπαινίσεσαι αλλά απλώς επειδή είναι δάνειο από την αντίστοιχη ελληνική.

όσο για τον σωστό τρόπο γραφής στα greeklish, να προσθέσω ότι το θέμα δεν είναι λυμένο ούτε για την ελληνική δημοτική γλώσσα. δεν είναι και λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως από την στιγμή που δεν υπάρχει πλέον προσωδία, είναι περιττά όλα τα διαφορετικά ι, η, ει, κλπ ή τα όμικρον και ωμέγα. το θέμα είναι πιο σύνθετο και πριν απ[οφασίσουμε αν είναι σωστό το "eimai" αντί για "ime" καλό θα ήταν να σκεφτόμασταν την διαφορά του "είμαι" από το "ίμε".

αυτα τα λίγα σαν τροφή για σκέψη... :)

Ανώνυμος είπε...

1) γλωσσολόγος δεν είμαι αλλά η ελληνική γλώσσα πάει μακρυά και δεν ξέρω αν η λέξη γη είναι αυθαίρετη όπως λες ή έχει μία άμεση σχέση με το σημαίνον...
2) προτιμώ το είμαι, από το ίμε, to eimai kai to ime...όχι για λόγους παράδοσης, αλλά γιατί όλα είχαν την αιτία τους που γράφτηκαν έτσι, παρά το γεγονός ότι πια δεν το ξέρουμε/θυμόμαστε κλπ κλπ...βέβαια η αιτία αλλάζει...αλλά ένας λόγος που μου αρέσουν τα ελληνικά είναι γιατί, για παράδειγμα, υπάρχει ακόμη ο τόνος και έτσι δεν παπαγαλίζεις την προφορά της λέξης, αλλά την βλέπεις...εσύ τι λες;
Τ

lucia είπε...

1)για την λέξη γη δεν ξέρω πράγματι αν έχει σχέση με το σημαίνον, απλώς και να έχει με τις λειψές γνώσεις μου δεν θα μπορούσα να το ξέρω. είναι μια απορία που λίγοι άνθρωποι έχουν τη γνώση να μου λύσουν.

2) επι της ουσίας δεν διαφωνούμε, δεν είμαι φανατικά υπερ ούτε της μίας ούτε της άλλης άποψης απλώς δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις του στυλ ότι "αυτό μόνο στην ελληνική γλώσσα συμβαίνει" κλπ. απλώς και μόνο γιατί πρέπει να βρεθεί κάποιος με πολύ συγκεκριμένα επιχειρηματα για να με πείσει

3) προσωπικά προτιμώ το "είμαι" από το "ίμε" μόνο και μόνο επειδή αυτό μου είναι οικείο. ο προβληματισμός μου έγκειται στο ότι υπάρχουν κάποιες οριακές στιγμές που πρέπει να αφήσουμε κάποια βαρίδια του παρελθόντος. υποθέτω ότι κάτι τέτοιο συνέβαινε όταν οι δημοτικιστές ανέπτυσσαν τα επιχειρήματά τους και οι "καθαρευουσιάνοι" τους αντέτειναν ότι έτσι ξεκόβουμε οποιαδήποτε σύνδεση με την προέλευση των λέξεων.

3) συμφωνώ για τον τόνο, λειτουργεί πραγματικά βοηθητικά, όμως υπάρχουν διάφοροι άλλοι ορθογραφικοί κανόνες τους οποίους μάθαμε παπαγαλίζοντας. "όλα τα εις ίζω γράφονται με γιώτα εκτός από το αθροίζω, και δεν θυμάμαι ποιά άλλα". μη μου πεις ότι ξέρουμε όλοι σήμερα γιατί τα εις ίζω γράφονται με γιώτα? κάποιος λοιπόν θα μπορούσε να φέρει το επιχείρημα ότι τα πολλαπλά "ι" σήμερα είναι άχρηστα αφού έτσι κι αλλιώς δεν μαθαίνουμε ετυμολογία των λέξεων.

και πάλι επαναλαμβάνω ότι αυτό δεν είναι η δική μου άποψη-όπως κατάλαβες κάνω τον συνηγορο του διαβόλου. όμως είναι πράγματι ένα λογικό επιχείρημα, το οποίο στην ουσία κοντράρεται μόνο με τον συναισθηματισμό μας. πλέον δεν έχουμε τις γνώσεις για να αντιδράσουμε. η σχέση μας με τη γλώσσα έχει έτσι κι αλλιώς διαρραγεί.

Ανώνυμος είπε...

Lucia λες "ακόμη και αν δεχθούμε...",
τελικά η λέξη γεω-μετρία είναι σύνθετη ή όχι;
Εσύ τι πιστεύεις;
Αν πεις ναι τότε προς τι ο προβληματισμός σου;
Η Γλώσσα εξελίσεται και γίνεται όλο και πιο πολύπλοκη όσο αναπτύσσεται και ο Πολιτισμός.
Και από κάποιο σημείο και μετά συμπεριφέρεται ώς πολλαπλασιαστής πολιτισμού από μόνη της.
Αρκεί να ακολουθείς τους γραμματικούς κανόνες.
Έρχεσαι τώρα και πιστεύεις πως αν αρχίζουμε να απλοποιούμε την γλώσσα, δηλαδή να την αποδομούμε, μπαίνοντας σε μια αέναη διαδικασία απλοποίησης (άραγε ποιός θα ισχυριστεί ότι κάπου θα πρέπει να μπεί ένα φρένο;) ότι αυτό είναι ευκολία και βόλεμα.
Άρα τον δημιουργό πολιτισμού και επικοινωνίας πρέπει να τον κοντύνουμε ή και να τον σκοτώσουμε για ποιόν λόγο;
Μήπως για να ικανοποιήσουμε τον Αγγλοσαξονικό πολιτισμικό ιμπεριαλισμό, ή την ευκολία μας;
Αφού λοιπόν έχουμε μπεί σε μια συνεχή διαδικασία απλοποίησης της γλώσσας μέσω διαταγμάτων της εξουσίας (γλωσσικές μεταρρυθμίσεις), θα φτάσουμε στο σημείο να αντικαταστήσουμε εν ονόματι της ευκολίας του λαού, τις λέξεις-έννοιες όπως Αγαπάω, πονάω, γελάω, μισώ κτλ.
με την κραυγή ουυυγκκκ,
πολύ cool δεν νομίζεις;

και κάτι ακόμα πως γράφεις το αυγό στα αγγλικά: eg ή egg?

lucia είπε...

ανώνυμε παρεξήγησες:

ο προβληματισμός μου δεν ήταν αν η λέξη γεωμετρία είναι σύνθετη (που προφανώς και είναι), αλλά το αν τελικά για όλες τις λέξεις της ελληνικής υπάρχει η σχέση μεταξύ σημαίνοντος και σημαινόμενου, όπως αναφέρει ο μπρακάτσουλας. μπορείς εσύ να μου λύσεις την απορία αυτή για την λέξη "γη" για παράδειγμα?

επίσης δεν υπερασπίζομαι ούτε την ευκολία ούτε τον αγγλοσαξωνικό πολιτισμικό ιμπεριαλισμό. απλώς διατυπώνω κάποια επιχειρήματα όπως τίθενται από ανθρώπους που νοιάζονται για την πραγματικά για την γλώσσα. ξεκαθαρίζω άλλωστε ότι δεν είμαι φανατικά υπερ ούτε της μιας ούτε της άλλης άποψης.

δεν υποστηρίζω την κατάργηση γραμματικών ή ορθογραφικών κανόνων, απλώς αναρωτιέμαι για την χρησιμότητά τους από τη στιγμή που έτσι κι αλλιώς τους παπαγαλίζουμε.

υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτά που γράφω και σε αυτά που μου προσάπτεις. ξαναδιάβασέ τα και θα την καταλάβεις...

lucia είπε...

με την ευκαιρία παραπέμπω σε παλαιότερο post του Γιάννη Χάρη, τον οποίο πολύ εκτιμώ.

http://yannisharis.blogspot.com/2007/06/54.html

δεν σχετίζεται άμεσα, αλλά δεν είναι και άσχετο. επίσης αν μπείτε στο blog θα βρείτε και άλλα πολλά ωραία κειμενάκια.

Fade είπε...

τα πράμματα ίσως είναι πιο απλά...ας βγάλουμε λίγο την παροπίδα(ή παρωπίδα?) συνωμοσιολογίας που σχετίζεται με μια προσσέγγιση φόβου περί κατάργησης της ελληνικής γλώσσας...εντάξει?...ωραία...τώρα παρακαλώ καθείστε αναπαυτικά στην πολυθρόνα...ναι ναι βεβαίως μπορείτε να πιείτε αναψυκτικό με παγάκια...τσιγάρο?...μμμ..εντάξει εντάξει μπορείτε να το ανάψετε...ΟΧΙ ΟΧΙ σας πΑΡΑΚΑΛΏ ΚΛΕΊΣΤΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΌ ΣΑΣ...ΟΥΦ...και τώρα θέλω να χαλαρώσετε και να σκεφτείτε την πρώτη σας επαφή με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή...ναι ναι 15 χρόνια πριν...amiga, amstrad, atari κλπ...φοβερή φάση ε??...και μετα ΙΝΤΕΡΝΕΤ...ΟΥΑΟΥ...dial-up σύνδεσεις...είναι φοβερό!!! μπορώ να στείλω e-mail αντί για γράμμα σε πανεπιστήμια στο εξωτερικό και σε φίλους και συνεργάτες...σε φίλους???συνεργάτες???αφού δεν υπάρχουν τα ελληνικά fonts...ΕΥΡΗΚΑ!!! θα χρησιμοποιήσω λατινικούς χαρακτήρες, και το ελληνικό δαιμόνιο θριαμβεύει για μια ακόμη φορά και μια καινούρια γλώσσα με χαρακτήρα αυστηρά ιντερνετικό αναδύεται...ΤΑ GREEKLISH...η οποία γλώσσα είναι πολύ εξυπηρετική, αστεία, χωρίς ορθογραφικούς κανόνες, και μπορείς να κάνεις τσατ με 2 ανθρώπους ταυτόχρονα στα αγγλικα και στα ελληνικά χωρίς να πατάς shift+alt...στην πορεία δημιουργήθηκαν και τα ελληνικά fonts και ο καθένας πλέον κάνει τις επιλογές του........
2-3 φορές πρόσφατα εγώ προσωπικά χρεάστηκε να επικοινωνήσω μέσω e-mail με greeklish για ένα πολύ σημαντικό θέμα, καθώς δεν γινόταν encoding στον υπολογιστή που χρησιμοποιούσα...και μετα απο πολλά λεπτά αγωνίας τα greeklish με έσωσαν!!!
τι θέλω να πω με όλα αυτά?? τα greeklish είναι αυστηρά λαικό φαινόμενο και δημιουργία και δεν επιδέχονται ως γλώσσα καμμία κατάργηση...θα αυτοκαταργηθούν από μόνα τους όταν και εάν γίνει αυτό επειδή δεν θα υπάρχει η ανάγκη χρήσης τους από κάποια εκκατομμύρια συνανθρώπων μας....
τώρα σχετικά με με ορθογραφικούς κανόνες για την γλώσσα αυτή εγώ είμαι μέσα επειδή έχω ακούσει πολλούς να το συζητάνε...δηλαδή να υπάρχει ένα ''ι'' ένα ''ο'' κλπ...αλλά τότε θα δημιουργηθούνπάλι προβλήματα ....θεέ μου η ελληνική γλώσσα καταστρέφεται...αντικαταστάθηκαν όλα τα σε ''ι'' ....οπότε τι τις θες τις αλλαγές ΖΗΤΩ ΤΑ GREEKLISH OΠΩΣ ΕΙΝΑΙ....ZITO TA GREEKLISH OPOS EINAI(INAI)(INE)...

PS. @brakatsoulas έπιασα τον γενικότερο συλλογισμό σου που σίγουρα δεν αναφερόταν μόνο στα greeklish αλλά χτύπήθηκε το λαικό μουσυναίσθημα σχετικά με αυτό το θέμα και ως τέτοιος μίλησα...γκουχ γκουχ...ως λαικός δηλαδή...

Ανώνυμος είπε...

δεν υποστηρίζω την κατάργηση γραμματικών ή ορθογραφικών κανόνων, απλώς αναρωτιέμαι για την χρησιμότητά τους από τη στιγμή που έτσι κι αλλιώς τους παπαγαλίζουμε...

ακριβώς αυτό πιστεύω και εγώ λουσία...ότι δηλαδή αν σταματήσουμε (κατά το μέτρο του δυνατού και του δυνατού) να παπαγαλίζουμε και να κατανοούμε τη γλώσσα μας και τους κανόνες της, τότε θα καταλάβουμε την αιτία των κανόνων, τη σχέση μεταξύ σημαίνον-σημαινόμενο...
σε αντιπαράθεση με τον Μαρξ...σημασία δεν έχει μόνο να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά και να τον εξηγήσουμε...
και σε ταύτιση με ερευνητές των κανόνων...είναι μεγάλος ο δρόμος να εξηγήσουμε τους κανόνες

@fade: έμπαινε λαικέ μου τύπε...έμπαινε!!!

Ανώνυμος είπε...

Ευτυχώς, οι περισσότερες εληνικές λέξεις είναι στην έννοια και στη μορφή τους όπως ήταν πρίν χιλιάδες χρόνια.
Αυτό σημαίνει πως δεν χρειάστηκε να αλλάξουν. Για να μήν αλλάζουν ούτε μορφή αλλά και ούτε έννοια σημαίνει πως συνεχίζουν να εξυπηρετούν τον σκοπό για τον οποίο ετάχθησαν να υπηρετούν.
Το θέμα που απασχολεί τους Έλληνες, και όχι μόνο, είναι αν οι έννοιες των λέξεων έχουν ή δεν έχουν σχέση με την μορφή των λέξεων.
Εξ όσων αποδεικνύεται από έρευνα, τα ελληνικά γράμματα με τα οποία δομούνται οι ελληνικές λέξεις, έχουν έννοιες.
Οι έννοιες των γραμμάτων αποσυμβολίζονται από τα σχήματα τους.
Τα σχήματα των γραμμάτων είναι σύμβολα ΦΥΣΙΚΏΝ καταστάσεων που είναι όμοιες σε όλο το σύμπαν. Επειδή τα γράμματα συμβολίζουν φυσικές καταστάσεις, είναι εύκολα αντιληπτή η έννοια τους από όλα τα νοήμονα όντα.
Οι έννοιες των γραμμάτων δομούν την έννοια της λέξης στην οποία βρίσκονται.
Οι φυσικές καταστάσεις που συμβολίστηκαν και έγιναν γράμματα,
χρησιμοποιούνται στη γραφή για να αποδίδουν έννοιες τις οποίες ο άνθρωπος καταλαβαίνει.
Πιχι: με το σύμβολο - Γ - που είναι το γράμμα γάμμα, συμβολίστηκε
το υγρό στοιχείο. με το σύμβολο -Η- που είναι το γράμμα ήτα, συμβολίστηκε η έννοια της οντότητας (οντότητα που έχει τη δυνατότητα να αναπαράγεται και γιαυτό το γράμμα ήτα λέμε πως είναι γένος θηλυκό).
Με τα σύμβολα Γ και Η μαζί, ως ΓΗ , έχουμε το όνομα του πλανήτη μας.
Από τα γράμματα που γράφεται η λέξη ΓΗ, σημαίνει " αυτήν με υγρό " ή διαφορετικά "οντότητα με υγρό".
Άπό τα γράμματα και τις έννοιες που έχουν οι λέξεις, αντιλαμβανόμαστε τις γνώσεις εκείνων που δημιούργησαν την γραφή.
Πιχι επειδή γνώριζαν ότι στην επιφάνεια του πλανήτη μας επικρατεί το υγρό στοιχείο, τον ονόμασαν ΓΗ , δηλαδή "υγροπλανήτη" ή "υγροοντότητα".
Η λέξη ΕΙΜΙ (είμαι) γράφεται με δυο ζεύγη γραμμάτων -ΕΙ- και -ΜΙ-.
ΕΙ= εκφεύγων από το παν
ΜΙ= κρατημένο, αποχωρισμένο(σε σχέση με το άτομο μου) από το παν.
Παν είναι όλες οι οντότητες του κτιστού κόσμου.
Άρα ΕΙΜΙ = από όλα που υπάρχουν, η δική μου αποχωρισμένη οντότητα δηλαδή Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ.
Δεν θα παραθέσω εδώ και τώρα ποιά είναι η σημασία των γραμμάτων και ποιά σχέση της με τον φυσικό κόσμο.
Να είστε σύγουροι πως τα γράμματα και επομένως η μορφή της λέξης ή το σημαίνον είναι ταυτισμένο εννοιακά με το σημαινόμενο.
Η εννοιακή ταύτηση σημαίνοντος και σημαινόμενου είναι πλέον αποδεδειγμένη.
Σε λίγο κυκλοφορεί βιβλίο που θα αφήσει εποχή.
Τα γράμματα είναι φυσικοεννοιακά, αποδίδουν φυσικές καταστάσεις.
Η έννοια της λέξης δομείται από τις έννοιες των γραμμάτων της.
Τίποτε δεν είναι συμφωνημένο. Όλα είναι φυσικοαιτιατά και αποδεικνύονται.
Το αυθαίρετο του σημαινόμενου ξεπεράστηκε.
Η κάθε λέξη στηρίζεται εννοιακά στα γράμματα που την δομούν και τα γράμματα συμβολίζουν φυσικές καταστάσεις, συμπαντικά αντιληπτές.
Αυτό είναι σύγουρο για την ελληνική γλώσσα.
Οί άλλες γλώσσες, για να βρούν τις σημασίες των γραμμάτων από τα οποία δομούνταιοι λέξεις τους, αναγκαστικά, για να βρούν άκρη, πρέπει να στραφούν προς την ελληνική γλώσσα και τότε θα αυταποδειχθεί η πρωτογονία της ελληνικής.
Όλες οι Ελληνικές λέξεις , ετυμολογούνται πλέον από τις έννοιες των γραμμάτων από τα οποία δομούνται και όχι με τον λανθασμένο
τρόπο της συγκρητικής ετυμολόγησης που τίποτε δεν αποδεικνύει.

MrT είπε...

re sy anonime...grapse kai tin pigi olon auton poy aneferes...

Ανώνυμος είπε...

Η πηγή είναι η απλή λογική.
Μια φορά και ένα καιρό "έπεσα" τυχαία, σε μια ιστοδελίδα και διάβασα περί της διαμάχης αν έχει ή δεν έχει σχέση η μορφή της λέξης με την έννοια της λέξης, σημαίνον και σημαινόμενο, συμβατό η σχετικό και τα τοιαύτα. Το θέμα μου κίνησε την περιέργεια. Στην αρχή δεν υποστήριζα ούτε την μιά ούτε την άλλη άποξη. Ήθελα να καταλείξω σε δικό μου συμπέρασμα και σκέφτικα το εξής απλό: " Να προσπαθήσω να αντιληφθώ αν η έννοια της λέξης, δηλαδή το σημαινόμενο, δεν έχει σχέση με τό σημαίνο που είναι η μορφή της λέξης και άρα τα γράμματα.Αν πιστέψω σε αυτή την άποψη, δεν χρειάζεται να ψάξω, απλώς συμφωνώ.
Η άλλη άποψη που λέει ότι η μορφή της λέξης έχει δική της έννοια, πρέπει να αποδειχθεί. Να αποδειχθεί, δηλαδή, τι;Και σκέφτικα, αφού τα γράμματα είναι τα δομικά υλικά της λέξης, πρέπει, αν έχουν σημασίες, να βρεθούν αυτές οι σημασίες. Αν βρεθεί , τα γράμματα να έχουν σημασίες, τότε, βάζοντας τα σε μια σειρά, θα δομούν λέξη της οποίας η έννοια (σημαινόμενο) θα είναι το σύνολο των εννοιών των γραμμάτων από τα οποία δομείται.
Έγραψα, λοιπόν μπροστά μου το Ελληνικό αλφάβητο και το κοιτούσα και με "κοιτούσε". Και σκεφτόμουν και τα άλλα αλφάβητα και, πήγε το μυαλό μου στα αρχαία αλφάβητα και ιδιέτερα σε εκείνα που αποκωδικοποιήθηκαν. Θυμήθηκα πως όλα τα αλφάβητα (που αποκωδικοποιήθηκαν) αποκωδικοποιήθηκαν αφου βρέθηκαν οι σημασίες-έννοιες των γραμμάτων τους.Το κάθε γράμμα, σε όποια λέξη και να γράφεται, έχει την ίδια έννοια. Με αυτό τον τρόπο διάβασαν τις γλώσσες που δεν μπορούσαν να διαβάσουν. Μάλιστα, η λέξη
"ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ" που χρησιμοποίησαν οι γλωσσολόγοι προδίδει ότι "έσπασαν" κάποιους κωδικούς. Και σκεφτηκα πως, κωδικός
ή σύμβολο, είναι κάτι που κρύβει κάποιαν έννοια, που με την αποκωδικοποίηση παρουσιάζεται.
Αφού λοιπόν τα γράμματα είναι γραφικά σχήματα, πρέπει αυτά τα σχήματα να συμβολίζουν κάτι. Το δε συμβολιζόμενο, για να υπάρξει ανάγκη να συμβολιστεί, πρέπει να μην είναι σύμβολο, διότι, ποιά η ανάγκη να συμβολίζει κάποιος κάτι που ήδη είναι συμβολισμένο. Άρα, το συμβολιζόμενο πρέπει να είναι κάτι από που, από που; Και σκέφτικα, μα ο άνθρωπος ζει στην φύση και είναι μέρος της φύσης. Αν λοιπόν θέλει να συμβολίσει κάτι, αυτό θα είναι κάτι από την φύση το οποίο γνωρίζει.Και μετά σκέφτικα (πολλές σκέψεις έκαμα αφού λέω συνέχεια πως σκέφτικα- τι να κάνω αφού έτσι συνέβει)τα ιερογλυφικά τα Αιγυπτιώτικα, που ο τρόπος που έγραφαν ήταν όλο με εικόνες. Ήθελαν να πουν πάπια , σχημάτιζαν μια πάπια. Ήθελαν να γράψουν "περπατώ" έκαναν δυο πόδια σε θέση κίνησης. Ήθελαν να γράψουν πως η πάπια πετά, σχημάτιζαν μια πάπια και από πάνω της σχημάτιζαν ένα βέλος( το βέλος φαίνεται συμβόλιζε την έννοια ΚΙΝΗΣΗ).
Κατάληξα στο συμπέρασμα ότι τα Ελληνικά γράμματα και, όλα τα γράμματα όλων των γραφών, είναι σύμβολα που συμβολίζουν κάτι. Για όσες γραφές δεν αποσυμβολίθηκαν τα γράμματα, πρέπει να υπάρχει συνεχής προσπάθεια.
Γιατί τα ελληνικά γράμματα να μην αποσυμβολίζονται στις έννοιες τους;
Αν γνωρίζαμε τις έννοιες των γραμμάτων θα αντιλαμβανόμασταν τις έννοιες των "αγνώστων μας" λέξεων.
Βλέποντας την μορφή ελληνικών λέξεων και γνωρίζοντας την σημασία τους, πρόσεξα πως ΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΟΜΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ περιέχουν στην μορφή τους όμοια γράμματα. Αυτή η λεπτομέρεια με τράβηξε πιο κοντά στην έρευνα. ΄
Άρχισα να χωρίζω λέξεις σε ομάδες ανάλογα με την έννοια τους.
Σε λέξεις με όμοια έννοια πρόσεχα τα όμοια σύμφωνα και όμοια φωνήεντα.
Για να μην δυσκολεύομαι , σε μεγάλες λέξεις, να εντοπίζω ποιά γράμματα θα είναι "υποψήφια" για την τάδε έννοια, εύρισκα δυσύλλαβες (μικρές) λέξεις με συναφείς έννοιες που προφανώς τα σύμφωνα είναι όμοια. Πιχι στις λέξεις μην, μνήμη, μνήμα, μάνα, μόνος, αμήν,μήνις, μώνω,μονή,νόμος,μένεα, νόημα,Μίνως. Αν προσέξετε, στη μορφή όλων αυτών των λέξεων υπάρχει "κοινός παρονομαστής" τα γράμματα Μ και Ν.
Ας ψάξουμε αν υπάρχει ομοιότητα στις έννοιες τους.
------------------------
Μην= Μήν ήταν η αρχική ονομασία της Σελήνης, του δορυφόρου της γης. Το όνομα αυτό εδώθει στον δορυφόρο από την ιδιότητα που έχει " να (Μ)εμποδίζεται, κρατιέται , από την(Ν)απομάκρυνση,την φυγή του, από την γη. Άρα ΜΗΝ σημαίνει ΤΟ ΜΗ ΦΕΎΓΩΝ. Το ίδιο όνομα εδώθει και στο χρονικό διάστημα που χρειάζεται το ΜΗΝ (φεγγάρι) για να κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από την γη.
-----------------------
Μνήμη = αυτό που (Μ)εμποδίζεται, που κρατιέται, από του να φύγει από εμάς. ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ από εμάς ( το δεύτερο -Μ- εννοεί την αντωνημία ΜΕ -εμέ-. Το -η- στο τέλος είναι κατάληξη που αφορά ολόκληρο το προηγούμενο μέρος της λέξης).
------------------------
Μνήμα = Αυτό από όπου ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ.
-----------------
Μάνα = Όπου(Μ)κρατιώμουν και (Ν)έφυγα.
------------------
Μόνος = Το (Μ)εμποδιζόμενο σαν (Ο)οντότητα να (Ν) απομακρυνθεί-ΦΥΓΕΙ
-------------------
Αμίν = Τα (Α)όλα,και(Ι)πάντα να ΜΗ απομακρυθούν.
------------------
Μήνις = τα (Μη) κρατημένα,(Ν)φεύγουν, (ι) τα πάντα. Όταν όλα φεύγουν με μιας υπονοείται απότομη απομάκρυνση (έκριξη)
---------------------
Μώνω = (ω)το απεριόριστο, το όλον. (Μ)κράτημα από (Ν) φυγήν άρα τίποτε να μη φύγει- να κρατηθούν όλα όσα....Μώνω, ομώνω,=ορκίζομαι.Εδώ βλέπουμε πως η έννοια της λέξης ξέφυγε από την πραγματική της σημασία.Η αρχική έννοια είναι : υπόσχομαι να κρατηθώ σε μια κατάσταση
--------------
Μονή = όπου σαν (ο) οντότητα , (Μ)κρατιέμαι από του να (Ν)φύγω άρα εκεί όπου μένω.
--------------
Νόμος = (Ν)φεύγει, αλλά (Μ)είναι .Άρα ισχύει παντού.
--------------
Μένεα= (Μ) τα κρατημένα, (Ν)εξέρχονται, φεύγουν...(ε) εξέρχομαι
-------------
Νόημα= το (Ν)φεύγων από κάπου (Μ)που διατηρείται,εξακολουθεί να υπάρχει.
------------------
Μίνως = ο (Μ) κρατών (Ι) πάν ,(Ν)
φεύγω, (Ω)το μη ορισμένο,το γενικό, το αόριστον, το παν αορίστως. Μίνως = ο παντοκράτωρ που (φεύγει) βρίσκεται παντού.
-------------------------
Για να αντιληφθεί κάποιος τις έννοιες των λέξεων, πρέπει να γνωρίζει τις έννοιες των δομικών τους υλικών, των γραμμάτων.
Από τα παραπάνω παραδείγματα αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο που τα γράμματα Μ και Ν έχουν στην διαμόρφωση των εννοιών των λέξεων.
Έχετε προσέξει ότι η έννοια του Μ
είναι είναι: κρατώ, εμποδίζω απομάκρυνση, άρα είμαι, ειναι και συναφείς έννοιες. (Τα γράμματα δεν έχουν μια και μόνο έννοια αλλά έννοιες που σημαίνουν το ίδιο πράμα και αυτό συντελεί στην πλαστικότητα και τον πλούτο της Ελληνικής γλώσσας).
Το γράμμα Ν έχει την έννοια: απομάκρυνση, φεύγειν και συναφείς έννοιες.
Στις λέξεις που έδωσα σαν παραδείγματα δεν εξήγησα τις έννοιες των φωνηέντων και ούτε τον λόγο που σχηματικά τα γράμματα δικαιολογούν την έννοια τους.
Τα όσα υποστηρίζω, "ΔΕΝΟΥΝ" λογικά και αποδεικνύονται σημασιολογικά.
Όλα τα γράμματα της Ελληνικής έχουν το κάθε ένα την έννοια του, έχουν το φυσικό αίτιο δημιουργίας
του σχήματος τους το οποίο σχήμα έχει άρρικτη συνάφεια με την έννοια του γράμματος.
Έχω ολοκληρώσει μια εργασία (15 χρόνων) που αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας οτι:
ΤΟ ΣΗΜΑΙΝΟΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟΑΙΤΙΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΝΤΟΣ.
ΦΥΣΗ > ΓΡΑΜΜΑΤΑ > ΣΗΜΑΙΝΟΝ > ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟ .

Παλαμήδης είπε...

ΠΡΟΣ LUCIA

Δικαιολογημένοι οι συμψηφισμοί σου καί η απορία πού έχεις λόγω τού ότι αγνοείς μερικά βασικά πράγματα πού αποτελούν κανόνες της προέλευσης τού Ελληνικού Λόγου.Το ότι ΟΛΗ Η ΓΗ μιλάει Ελληνικά καί δεν μιλάει Κινέζικα ή Αγγλικά της εποχής ακόμη πού οι Άγγλοι είχαν μία πολύ περιορισμένη συμβατική γλάσσα γιά να συνενοούνται στα δένδρα πού κατοικούσαν πριν 'μπολιαστούν' από την Ελληνική γραμματεία,δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε κατόπιν αποδοχής επιβεβλημένο.
Ο Ελληνικός λόγος είναι σπερματκός λόγος καί μαθηματικός-αρμονικός πού εμπεριέχει όλη την δονητική καί κινητική τού Σύμπαντος στον μικρόκοσμοπού αντιλαμβανόμαστε.
Θα σού πρότεινα ένα βιβλίο τού
Ηλία Τσατσόμοιρου-Ιστορία γεννέσεως της Ελληνικής Γλώσσας,εκδόσεις ΔΑΥΛΟΣ.
Θα πάρεις μία ιδέα περί της προέλευσης καί της ιστορίας τού 'εχέφρονα' ανθρώπου.Αλοιώς μετά θα πρέπει να αγοράσεις πολλά γλωσσολογικά βιβλία καί να ασχοληθείς με τις γραμικές Α' καί Β' τού Τσάντγουικ,Σλήμαν,Βέντρις καί λοιπών ερευνητών τού Ελληνικού λόγου.

Pretty Visitor είπε...

Εξακολουθεί να με συγκινεί ιδιαιτέρως η έννοια ότι στην Ελληνική γλώσσα, τα μέρη που απαρτίζουν το γλωσσικό σημείο, αποτελούν εσωτερικές, ψυχικές οντότητες.

http://thevisitorsarepretty.blogspot.gr/2011/03/vs.html