"Κλωτσιά στ' ...

Kάποια παιδιά.
Δηλαδή, ο καθένας από μας
ή και ο διάσημος "Κανένας".

Τι είχαν αυτά τα παιδιά στο κεφάλι τους, όταν με έναν τόσο διακριτικό τρόπο, χλεύαζαν το lifestyle, το Zeitgeist;
Γιατί μας το λένε δύο φορές;

Τα γράμματα δείχνουν ότι μάλλον ακουμπούσαν την παλάμη τους στον τοίχο σα να έγραφαν στο θρανίο τους. Τα "Σ" ειναι κοριτσίστικα ή μήπως από ένα αγόρι που πιέζεται σε μια κοινωνία "normal"; Ίσως μια παρέα αγοριών - κοριτσιών που μεταχειρίζονται αυτή τη φράση μαζί. Δικαίως και επί ίσοις όροις.

Δεν έχει τόνους, δεν έχει αποστρόφους, δεν έχει βιασύνη.
Το χέρι δεν τονίζει, δεν αποστρέφεται, δε βιάζεται.
Και σα φτάνει στο "γράφουμε", δείτε με τι περηφάνεια μεγαλώνει τα γράμματά του. Είναι όλο μια νηφάλια κραυγή στα μούτρα μας.

Τα παιδιά δεν έχουν μνήμη
τους προγόνους τους πουλούν
και ό,τι αρπάξουν δεν θα μείνει
γιατί ευθύς μελαγχολούν.

Sweet Movie / Dusan Makaveyev / Μ. Χατζιδάκις