Facebookιές

Περυσι στην Αιγιαλη ενιωσα για πρωτη φορα "μεγαλος" ενω συναναστρεφομουν παιδια με Μ.Ο. ηλικιας τα 20 χρονια. Δεν κρυβω οτι επηρεαστηκα. Ευτυχως, η ψυχοσυνθεση μου με εσωσε, αφου καθημερινα χορευα ξεφρενα απο πολυ νωρις και τελειωνα με τους τελευταιους, προσπαθωντας να διασκεδασω υποσυνειδητα αλλα και επιτηδιως τις ανησυχιες μου. Ενα gap αρχισε να γεννιεται αναμεσα σε μενα και τα "παιδια".
Φετος, στην Αστυπαλαια, το πραγμα παρουσιαστηκε μπροστα μου σα φαντασμα ξεχασμενο. Σαν το ανηψι σου που εχεις να το δεις ενα χρονο στο χωριο και μεσα σ' αυτο το διαστημα απο κει που το εδερνες {αν ηθελες}, φοβασαι μην το νευριασεις και στις βρεξει εσενα, του μαλακα του θειου του που τοσα χρονια του τα 'χει μαζεμενα.
Το πρωτο και το δευτερο βραδι στο μπαρ εγινα μαρτυρας "μικρων σκηνων καλλους απειρου", με πρωταγωνιστες πιτσιρικια. Αναφερω...

1. Στην εισοδο της αυλης του μπαρ ενα αγορι και ενα κοριτσι που, αν γνωριζονται αυτο ειναι ελαχιστα, μιλανε σε εντονο υφος και με τροπο που να ακουγονται στους γυρω τους καθαρα και ακομπλεξαριστα...

Κ. - Ε, τι θες επιτελους, ρε μαλακα?
Α. - Να σε γαμησω θελω!
Κ. - Ε, εγω δεν θελω!
Α. - Αντε γαμησου, μωρη καριολα!

Και μετα το αγορι μπαινει στο μπαρ και το κοριτσι μενει στην εισοδο.

2. Μπροστα στον dj ενα αγορι καθεται στο μπαρ και ενα κοριτσι του μιλαει. Το κοριτσι θεωρει οτι η κουβεντα τελειωσε και απομακρυνεται. Το αγορι απλωνει την αριδα του και με ενα ολυμπιακων προδιαγραφων κεφαλοκλειδωμα την φερνει διπλα στη μουρη του. Η αποσταση που διενυσε το κεφαλι της κοπελας σε σταση "φωτογραφια ποδοσφαιρικης ομαδας πριν το τελικο" ηταν ενα μετρο.

3. Μια λυγερη κοπελα εχει βρει εναν παρτενερ για χορο και απο την γλωσσα (τη σκετη και του σωματος) βλεπεις οτι το πραγμα παει καλα. Αυτη λικνιζεται με περισσια ηδυπαθεια εχοντας τον απο πισω της. Αυτος, με το κεφαλι του πιο ψηλα απο το σβερκο της, κοιταει σα χαχας περα δωθε, ανεκφραστος, αγελαστος, βλακας και ανυποψιαστος για το σφυζοντα καυλα κοριτσακι που νομιζει οτι μανιπιουλαρει. Μια φραση μου γυρναει στο μυαλο συνεχεια. Τον βλεπω να λεει απο μεσα του σε στυλ ξινου σχολικου ξυπνηματος "Ρε πουστη μου, τωρα, πρεπει να χορεψω κιολας για να τη γαμησω?"

[Την τελευταια μερα μιλησα με την κοπελα και της ειπα να διαλεγει πιο προσεχτικα παρτενερ. Με ευχαριστησε για τη συμβουλη. Φανταζομαι ο χαχας εμφανισε την μικροτητα του στο κρεβατι τους.]

Ειναι προφανης η κοινη ευθυνη που φερουν οι πρωταγωνιστες των ιστοριων μου. Παρολ' αυτα εγω σχολιαζω μονο απο την πλευρα των αρσενικων, μαλλον σε μια προσπαθεια αυτοκριτικης του φυλου μου.

Και για να τελειωνω. Πιστευω οτι η λεκτικη επιθετικοτητα, ο συμπεριφορικος πανικος, το ανεμπνευστο "πεσιμο", οι χειρονομιες, η απουσια σεβασμου, η κοινωνικη ανωριμοτητα, μεταξυ πολλων αλλων παραγοντων, συγκυριων κ.α. εχουν αιτιακη σχεση με την μανιωδη χρηση Η/Υ απο τους μικροτερους μας συνανθρωπους για την καλυψη των επικοινωνιακων αναγκων τους, που ομως δεν γινεται να αντικαταστησουν την διαπροσωπικη επαφη. Ειναι σαν να εχεις εκπαιδευσει καποιον σε περιβαλλον virtual battle στο Κεντρο Εκπαιδευσης και μετα να του δινεις ενα Kalashnikov και συντεταγμενες για ανταρτικο πολεως.

Γι' αυτο και γω σκαρφιστηκα τον νεολογισμο "facebookιές" για να περιγραψω τις συμπεριφορες αυτες. Οποιος θελει συντασσεται.