Εχουμε συμμαχους οπως εχουμε και εχθρους.
Θα μας κυκλωνουν παντα οι πιο πολλοι.
Αν ανηκουμε στους λιγους, οχι απο εξεζητημενη αυταρεσκεια,
αλλα απο συγκυρια, τοτε θα ειμαστε παντα "οι λιγοι" και στη μεση του κυκλου.
Το παρηγορο ειναι να σηκωνουμε το βλεμμα πανω απο τον κυκλο
- τον αγριο και ελαυνοντα κυκλο - και στο πληθος που κοιτα το
περιστατικο να διακρινουμε τους φιλους μας.
Απαντησεις στην αγωνια μας, την μετεωρη συγκαταβαση. Αυτο αξιζει.
Ετσι νιωθω καθε φορα που βλεπω το στενσιλ στα Εξαρχεια με την εθνικη ομαδα ποδοσφαιρου.
8 σχόλια:
ποιο stencil ?
καμιά φότο και για μας που δεν το βλέπουμε;
πραγματικά δηλαδή με όλο το θάρρος της γνωριμίας μας κύριε τικτακ...τουλάχιστον σε ποια οδό είναι αν περάσουμε να το δούμε...photo update!
Οχι ακομα! Δεν θελετε να το ψαξετε λίγο μονοι σας? Ολα ετοιμα στην οθονη,ρε παιδια?
xaxa tic tac eisai adistaktos....
Na shkwnomaste kai ligo apo to pc, na perpatoyme kai ligo giati 8a kanoume kati kwlares naaaa.
Re charlie!mh sou pw tipota! "niw8w" re poulaki mou!! oxi noiw8w!
Το κανω για συμπαρασταση στον psarras που ειναι ο μονος που χρησιμοποιει το "νοιωθω" <- (ετσι), επειδη προφανως θελει να συνδεσει την ποσοτητα των φθογγων (=6) με την ενταση του συναισθηματος του.
Αλλα αν δεν καταλαβαινετε οτι καποιοι ανθρωποι αυτη τη στιγμη ζητουν βουβα την συμπαρασταση μας, τι να σας πω!
Ο psarras υποφερει και σεις κανετε κουλτουρα.
Ωραιοι φιλοι!
ελλάδα δεν είναι μόνο η αθήνα
Δημοσίευση σχολίου