αλκοόλη

αλκοόλ, ποτό, οινόπνευμα, ξύδι...μπύρα, ουίσκυ, βότ-κα, ρακί, κρασί...από πατάτα, από σταφύλι, από καλαμπόκι, από ζαχαροκάλαμο, από εργαστήρια...αγγλία, γερμανία, γαλλία, ιαπωνία, ελλάδα, ρωσία, σουηδία...κέφι, χορός, τραγούδι, γέλιο, γλέντι...ξύλο, τσαμπουκάς, νταιλίκι, αντριλίκι...ίσως δεν υπάρχει κάτι άλλο να ενώνει τόσο πολύ τους ανθρώπους, πέρα από την ακατάπαυση και προαιώνια εξάρτηση τους από το αλκοόλ.

από τότε που οι αρχαίοι ημών πρόγονοι γιόρταζαν τον Διόνυσο με τελετές και μυστήρια και γιορτές, από τότε που οι μεσαιωνικοί γάμοι στριβίζονταν γύρω από ένα ξύλινο τραπέζι γεμισμένο από κανάτες κρασιού, από τότε που το κρασί έγινε επιστήμη, από τότε που η συμφωνία της Γιάλτας κατέστη ένας άτυπος διαγωνισμός για το ποιός από τους Τσώρτσιλ και Στάλιν θα μεθύσει πιο πολύ, από τότε που το πρώτο πράγμα που ζήτησε στη φυλακή ο Α. Παπανδρέου μετά τη σύλληψή του από τη χούντα ήταν ένα μπουκάλι ουίσκυ...από τότε που ξεχάσαμε την τελευταία φορά που μεθύσαμε σοβαρά και είπαμε: "ποτέ πια", από τότε που μας πιάσανε σε μπλόκο για αλκοτέστ και πλακωθήκαμε στα νερά και τις τσίχλες για να το γλυτώσουμε...η σχέση μας με το αλκοόλ, οποιουδήποτε χρώματος, ποσότητας και ποιότητας...είναι διαρκής.

η γιαγιά μας...πάντοτε χαιρόταν ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί με το μεσημεριανό φαγητό...έπειτα από χρόνια οι γιατροί θα συνιστήσουν αυτό ως κύριο συστατικό της μεσογειακής δίαιτας, δείγμα ευζωίας και προφυλακτικό κατά των καρδιακών περιστατικών...
η μαμά μας...μας συμβούλευε να προσέχουμε μήπως μας βάλει κανείς κάτι στο ποτό μας...
οι φίλοι μας...χτίστηκαν πάνω σε ποτήρια γεμάτα κρασί, ρακί, βότκα και μπύρα...
η γκόμενά μας...βρέθηκε μαζί μας μετά από ένα δυνατό μεθύσι...και όταν μας παράτησε...πάλι στο μεθύσι καταλήξαμε...
και εμείς...έχουμε συνδυάσει τη διασκέδαση...το σαββατοκύριακο...τα βράδυα μας...το έξω και το μέσα με το αλκοόλ.

τελικά...όσα χρόνια περνούν...τόσο πιο πολύ έρχομαι να πιστέψω μία έρευνα επιστημόνων, οι οποίοι βρήκαν ότι το πιο εθιστικό πράγμα στη γη είναι η ζάχαρη και όλες οι μορφές της...από σοκολάτα έως την αλκοόλη...και όταν έδωσαν σε κάποια ινδικά χοιρίδια ηρωίνη και σε κάποια άλλα ζάχαρη σε μορφή αλκοόλης...τα πρώτα έπεσαν για ύπνο...ενώ τα δεύτερα άρχισαν να χορεύουν γκάμπα στα 175 bpm.

γερνώ πίνοντας...χωρίς να τρώω πολύ...κάθε βράδυ κοιμάμαι με πονοκέφαλο...και το πρωί θυμάμαι ότι είμαι για άλλη μία μέρα χάλια και χωρίς όρεξη για jogging, για γυμναστική, για ποδόσφαιρο....θυμάμαι τις ορμές μου κάθε τρίτο ποτό...και τις ξεχνώ σε κάθε τέταρτο...είμαι εθισμένος μόλις σηκώσω το πρώτο ποτήρι και απεξαρτώμαι σε κάθε τελευταία γουλιά...

είμαι αλκοολικός...και είμαι εντάξει...