Παcxa

Αδέλφια Χριστιανοί, το θεανθρώπινο δράμα φτάνει σιγά σιγά στην κορύφωσή του: Η τηλεόραση παίζει μόνο χριστιανικές μίνι σειρές, το filmnet έκοψε τις τσόντες, ο Πέτρος Γαϊτάνος επανεμφανίσθη και ο Χρίστος Σαντικάι με κοιτά στα μάτια τις διαφημισεις του Alter σκούζοντας "τη υπερμάαααααααααχω". Οι προστάτες της πίστης μας κατακεραυνώνουν όποιον άπιστο τολμά να ισχυρίζεται ότι το Άγιο Φωc μπορεί να το ανάβουν οι Άγιοι Πατέρες των Ιεροσολύμων (αυτοί που αθλούνται στην πάλη κάθε τρεις και λίγο) και να μην είναι κατευθείαν από το χεράκι του καλού Θεούλη. Τέλος, αναβιώνουν όλα τα παλαιά έθιμα του τόπου μας (που ουδεμία σχέση φυσικά έχουν με φολκλόρ και ορδές τουριστών). Τι όμορφα αλήθεια που είναι να βλέπεις 12χρονα, 25χρονα και 50χρονα να πυροβολούν ο ένας την εκκλησία του άλλου με ρουκέτεc! Χαλάλι τα εγκαύματα.
Έχουμε και εμείς στην Αθήνα τα έθιμά μας. Αυτό που βιώνουμε εμείς περισσότερο είναι το έθιμο του ψιλικατζή (to νου cου psarra) που πουλάει δυναμιτάκια σε όοολα τα παιδιά που με τη σειρά τους μετέχουν στο έθιμο γυρνοβολώντας στις γειτονιές πετώντας τα χριστιανικά εκρηκτικά τους παντού -στις γατούλες, στα δεντράκια, στους σκουπιδοτενεκέδες. Την ίδια στιγμή που εγώ αναλογίζομαι τι όμορφο που είναι να ζεις στην Ελλάδα, το δράμα του θεανθρώπου κορυφώνεται μέσα από τα βυζαντινά φοντc.