Ο καλύτερος από όλους ήταν ο κύριος Κοντολέων.
Ηταν ο μόνος που έβρισκε πλυντήρια φυτρωμένα
στο βουνό Κέρνελ.
Βέβαια όταν στις πόρτες έγραφε ωθήσατε αυτός
τράβαγε προς τα έξω με αποτέλεσμα να πέφτει
πάνω σε καλλιτέχνες που το αεροπλάνο τους
έχει αργήσει γιατί συνομιλούσε με ένα κόκκινο
αμάξι.Ηταν φανερό πως είχε πανσέληνο.
Ετσι είναι όταν ανοίγεις κύκλους.
Βλέπεις νέα όνειρα με τετράγωνη κυκλικότητα.
Ενα κλικ μακριά από την τέχνη του να σου
κόβουν το τηλέφωνο....Μπορεί βέβαια να έρθει
ένα κίτρινο ελάφι και να στο πληρώσει γιατί
είναι Χριστούγενα καθόσον η sprite έβαλε
στο κουτάκι της τον επιληπτικό raver να
τρώει λαμπιόνια τεσσάρων τυριών από
το Attica.
Κάτι τέτοιες σκέψεις μου έφεραν στον νου
αυτή την παλιά συνταγή του Νικόδημου.
Και την έφτιαξα.
.
3 σχόλια:
χεχε.. the blog is going DADA
και by the way, αυτή η φωτό (ενώ δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο εν συγκρίσει με τις άλλες) μου αρέσει τόσο πολύ!
το τόστ έχει καλωδια ή μου φαινεται? κέτσαπ με καλώδια. Το μέλλον
Δημοσίευση σχολίου