Mini Market

photo by salami-edafous

Είναι πλέον κοινώς γνωστό πως τα περισότερα ακριτικά νησιά
ακολουθούν με συνοπτικές διαδικασίες τον δρόμο προς το
γρήγορο κέρδος και τον εθνικό παραλογισμό όσον αφορά
την τουριστική ανάπτυξη.
Ακρως προφητικό θεωρώ τον ισχυρισμό ενός πάτερ που
μας δίδασκε θρησκευτικά στο λύκειο που βλέποντας με
να προσπαθώ να μιμηθώ παλαιότερες γενιές του σχολείου,
όσον αφορά τα πρότυπα και τις συνήθειες, απεφάνθη πως
είμαι ένα mini market που τείνει να γίνει super market...
Ετσι και οι μόνιμοι κάτοικοι όμορφων και τουριστικά
χαμηλών τόνων νησιών ή και γενικότερα επαρχιακών
τόπων προσπαθούν ξεχνώντας την ιστορία τους να
αναπτυχθούν μην υπολογίζοντας τα φυσικά επακόλουθα
και την ανεπιστρεπτί κατάσταση στην οποία
πρόκειται να βρεθούν.
Πολύ ζωντανό παράδειγμα το νησί της Ανάφης όπου
οι ντόπιοι για πολλά χρόνια διατηρούσαν τις φυσικές
τους ομορφιές σε συνδυασμό με μιά ικανοποιητική
επισκεψιμότητα από ανθρώπους που σέβονται και
αγαπούν την φύση.Η υποδομή του νησιού ήταν τέτοια
ώστε να μπορεί να εξυπηρετήσει ανθρώπους οι οποίοι
κάνουν ελέυθερο camping και οι βασικές τους ανάγκες
να είναι οι καθημερινές προμήθειες από τηνχώρα και
φυσικά η μεταφορά τους σε αυτή απο τις παραλίες με
την λάντζα.
Το τελευταίο προσωπικά ήταν μιά πάρα πολύ καλή
στιγμή της διαβίωσης μου εκεί,καθώς πρωϊ πρωϊ μετά
την βουτιά ξυπνήματος without coffee επιβιβαζόμουν
στην λάντζα πίνοντας με τον <<καπετάνιο>>μία πάρα
πολύ δυνατή ρακή η οποία μου έδινε την δυνατότητα
να ανεβαίνω 5-5 τα 600-700(δεν θυμάμαι) σκαλιά
από το λιμάνι γιά την χώρα και να έχω πολύ καλές
στιγμές στις συνδιαλλαγές μου με τους ντόπιους
εμπόρους κατά την διάρκεια των προμηθειών,
που πολλές φορές αντιπροσώπευαν καμιά δεκαριά
ακόμα campers.
Επίσης άξιο αναφοράς θεωρείται και η συχνή επίσκεψη
των επισκεπτών σε ταβέρνες καλής ποιότητας και λογικών
πάντα τιμών.
Το συμβούλιο των νοματέων του νησιού όμως είχε αντίθετη
άποψη για την έννοια <<αληθινή ζωή>> και αποφάσισε πως
δεν είναι επαρκή αυτά τα οικονομικά δεδομένα και σε μιά
στιγμή παραλογισμού αποφάσισε να διαπράξει το ακατανόητο...
Εδώθη φασιστικά η εντολή να διακοπεί εμμέσως η επιτρεπόμενη
μέχρι τότε ελεύθερη κατασκήνωση και γυμνισμός
(πολύ μεγάλο θέμα προς συζήτηση) και φυσικά το χειρότερο
όλων να ανοιχθεί δρόμος γιά αυτοκίνητα προς τις παραλίες ,
καταπατόντας το μέχρι τότε χαρούμενο μονοπάτι και μερικά
δέντρα - θάμνους-αρμυρίκια που αποτελούν και την κλασική
χλωρίδα των Κυκλάδων,με αποτελέσματα τραγικά γιά την
φυσική ροή των πραγμάτων που καθορίζονταν αλλα και πρέπει
να συνεχίζουν να καθορίζονται από την φυσική γεωλογική μορφή
του εκάστοτε τόπου.
Την άμεση συνέχεια θα αναφέρω καθώς την περαιτέρω λίγο
πολύ όλοι την γνωρίζουν με τα τελευταία νέα του νησιού γιά
αποβάσεις της διώξης και ευρέσεως κάτι γραμμαρίων ινδικής
κάνναβης και άλλα τέτοια που το μόνο που καταφέρνουν
είναι να διασπoύν τις ομάδες και να βάζουν τους ανθρώπους
σε μία κουλτούρα μονομανίας και καπιταλιστικού παραλογισμού.
Έχασαν λοιπόν οι ντόπιοι την εύνοια πραγματικά αξιόλογων και
ευπροσήγορων επισκεπτών και επομένως και την χρόνεια
παρουσία τους στο νησί και γνώρισαν το νέο πρότυπο των συχνά
ανανεώσιμων επισκεπτών που ως συνήθως αδιαφορούν για την
τήρηση των φυσικών δεδομένων ενός τόπου.
Η κίνηση έπεσε φυσικά και αυτό δημιούργησε ένα κλίμα
εσωτερικής αμφισβήτησης στο συμβούλιο το οποίο κακήν
κακώς αναθεώρησε το θέμα του γυμνισμού μπας και
καταφέρει να επανασυνδεθεί με τους παλιούς <<πελάτες>>
των παραλιών χωρίζοντας την κεντρική παραλία(Ρούκουνας)
στην μέση, σε γυμνιστών και σε μη γυμνιστών..
Οι παλιοί πελάτες βέβαια σιγά σιγά αναζήτησαν άλλους
προορισμούς γιά τους οποίους καλούνται να αναφέρουν
το κατά πόσο τηρούνται τα δέοντα όσον αφορά την μη
παραδοπιστία και την αγάπη για την φύση και τον άνθρωπο.
ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

Μες το γκρι σαν ήμουν μία μέρα
μπήκα σε βάρκα μεγάλη για πιο πέρα..

Διέσχισα μπλε θωλό δίχως ζωή
είδα λιμάνια με ζωή από άλλη γη..

Και όταν το μπλέ κατέληξε βαθύ
ξάπλωσα πίσω με μιά σκέψη μαγική..

Πως όπου φτάσω θα ξεχάσω την αρχή
και θα αδράξω κάθε ήλιου νέα στιγμή..

Και τελικά σαν βγήκε ο ήλιος νέα μέρα
με αγκάλιασες με αγάπη πόσο ωραία...

Τώρα σε βλέπω σε όνειρα σε κάρτες και οδηγούς
μα δεν σε επισκέπτομαι για λόγους φανερούς..

Καλύτερα μιά σκέψη που ζει όποια στιγμή
παρά εσένα άστατη στην άγονη γραμμή....

Εχε γειά γλυκειά Ανάφη

photos - net