If you are not homo, dont go to GayREECE

Ok! Το βράδυ φεύγω για Κων/πολη (Istanbul). Είναι ένα ταξίδι που πάντα ήθελα να κάνω και είμαι σίγουρος ότι θα λατρέψω την πόλη. Γυρίζοντας ελπίζω να έχω καταλήξει και στο πώς πρέπει να την ονομάζω. .
Γιατί έμαθα να τη λέω Κων/πολη κι όχι Istanbul και πώς οφείλω να την ονομάζω; Πρέπει να δω τα πράγματα από 'εξω και να πάρω θέση. Αυτή η διαδικασία αναθεώρησης και κριτικής είναι μια επικοικοδομητική συνήθεια που αν την ασκούσαν όλοι, ο κόσμος μας θα ήταν σίγουρα πολύ καλύτερος. Καμιά φορά μπορεί να είναι επίπονη καθώς ,ουσιαστικά, αντιμάχεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό. Μπορεί να πρέπει να αποφασίσεις ότι ΟΧΙ δεν είσαι αυτό, αλλά δυστυχώς μέχρι εκείνη την ώρα ΕΙΣΑΙ, το φέρεις. Πρέπει να το ξεριζώσεις από μέσα σου, κι αυτή η αναμόχλευση κωλοκαθισμένων πραγμάτων δεν είναι κ ότι πιο ευχάριστο για το μέσο άνθρωπο. Εν πάσει περιπτώσει, κλείνει η παρένθεση.
Μέχρι τώρα έλεγα ότι θέλω να φέρω από την Τουρκία μια αντίστοιχη μπλούζα από αυτές που βρίσκεις στο Μοναστηράκι του τύπου "τούρκος καλός μόνο νεκρός" αλλά κάτι για την Ελλάδα. Πρόκειται ασφαλώς για κουσούρι που μου 'χει αφήσει το κοινωνιολογιλίκι και που σχετίζεται με τα παραπάνω το γεγονός ότι βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον και αστείο την ανακάλυψη των σταθερών και επαναλαμβανώμενων patterns συμπεριφοράς. Ανακαλύπτοντας το κοινό pattern, αμέσως καταρρέει και το νόημα που φέρει για την κάθε πλευρά, ξεφτιλίζεται. Όλα είναι σχετικά.
Μέχρι που μου λέει κάποιος που είχε πάει στην Κων/πολη: "'αστο μωρέ, καλύτερα να μην ανακατευτείς σε αυτούς τους χώρους. Και οι δικοί τους τέτοιοι, το ίδιο μαλάκες είναι". Συνεννοηθήκαμε, μ΄έπεισε.

Αν και δεν ξέρω τί θα μου προκύψει, ας αρκεστούμε για αρχή σ΄αυτό το τούρκικο video στο youtube που προπαγανδίζει ότι οι έλληνες είναι πούστηδες. Η δουλειά του video αλλά κυρίως η αριστοτεχνική συγκέντρωση εκατοντάδων keywords με ελπίδα να πέσουν πάνω τους οι έλληνες αλλά και όλη η γη, αποδεικνύει τα τρυφερά αισθήματα που τρέφουν για την πάρτη μας -πράγμα το οποίο άλλωστε φαίνεται και από τα γλυκά τους comments (click on video).

Όλα αυτά, πέρα από το ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι για να τ΄αλλάξω από αυτό που κάνω, μου φαίνονται αστεία (ο εθνικισμός, η ομοφοβία και όλα). Ξεκινάω λοιπόν για την πόλη των 17 εκατομυρίων και του παστουρμά (χάρε ομ παστουρμά!), ελπίζοντας να φέρω πίσω κι ένα φωτορεπορτάζ, με 3 απίστευτα videakia της pixar που μ΄ έκαναν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να ξεκαρδιστώ. Μερικά πράγματα είναι πανανθρώπινα:

birds
mis ojos