Σελίδες

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2005

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ


Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΥΤΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΠΟ γράμματα του αλφαβήτου. Πλήθος γραμμάτων εννοείται, ο αριθμός των γραμμάτων είναι αστρονομικός.
Πάντως είναι μόνο γράμματα.

Από δω η φίλη του. Αυτή αποτελείται, όπως μπορεί ο καθένας να δει, από σάρκα και οστά. Και τι σάρκα! Χάρμα οφθαλμών, χαίρεσαι να τη βλέπεις, πόσο μάλλον να την αγγίζεις! Τώρα πάνε κι οι δυο μαζί στο πανηγύρι. Στη βαρκούλα και στον τεράστιο τροχό που γυρίζει, όλα πήγαν καλά. Να όμως που φθάνουν μπροστά στον πάγκο της σκοποβολής. Πρόκειται βέβαια για έναν πάγκο σκοποβολής. Πρόκειται βέβαια για έναν πάγκο σκοποβολής που διαφέρει από τους συνηθισμένους. "Εξέτασε τον εαυτό σου!" λέει μια πινακίδα πάνω από τον πάγκο. Κι από κάτω οι κανόνες του παιχνιδιού. Είναι μόνο τρεις :
  1. Κάθε βολή πετυχαίνει σίγουρα.
  2. Για κάθε επιτυχία δίνεται μια βολή δωρεάν.
  3. Η πρώτη βολή δεν χρεώνεται.
Ο άντρας με το χέρι του περασμένο γύρω από τους γοφούς της φίλης του, μελετά προσεκτικά τον κανονισμό. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία, εκείνη όμως τον πίεσε να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία. Θέλει να δει πώς τα καταφέρνει εκείνος στη σκοποβολή. Ο κύριος όμως δε θέλει. "Γιατί όχι, αγάπη μου; Τι σε πειράζει;" Αυτό που τον πειράζει είναι ότι ο στόχος είναι κι αυτός ασυνήθιστος σαν όλα τ' άλλα σ' αυτό τον πάγκο. Πρέπει κανείς να πυροβολήσει τον ίδιο του τον εαυτό, δηλαδή την εικόνα του όπως φαίνεται μέσα στον καθρέφτη απέναντι. Και ο κύριος που αποτελείται από γράμματα δε νοιώθει αρκετά πραγματικός ώστε να διακρίνει -και μάλιστα τόσο τολμηρά, ανάμεσα στον εαυτό του και στην αντανάκλασή του. "Ή θα ρίξεις , ή θα χωρίσουμε!" τον απειλεί στο τέλος θυμωμένη η φιλενάδα του. Εκείνος κουνάει το κεφάλι. Τότε κι εκείνη φεύγει, πιασμένη στο μπράτσο ενός χασάπη, που καταλαβαίνει από σάρκα και οστά. Ο κύριος μένει πίσω και την κοιτάζει. Κι όταν εκείνη χάθηκε πια ανάμεσα στο πλήθος και δεν την φτάνει με τη ματιά του, τότε διαλύεται κι αυτός σχηματίζοντας ένα μικρό σωρό κατάχαμα από πεζά και κεφαλαία, που οι περαστικοί ποδοπατούν. Θα μπορούσε θαυμάσια και να πυροβολήσει, έτσι δεν είναι;
-Michael Ende : "Der Spiegel im Spiegel"

2 σχόλια:

Unknown είπε...

πάντα φανταζόμουν οτι αυτό το διήγημα τελειώνει με έναν κρότο. Είχα καιρό να το διαβάσω. Σήμερα το παίρνω παραμάσχαλα για να το διαβάζω όλη μέρα όποτε ξεκλέβω χρόνο.

άσκεπος είπε...

Υπέροχο το διήγημα. Ήρθα από του ολντ μπόυ εδώ, με το λινκ που έκανες. Δεν ξέρω αν έχεις υπόψη σου το στάδιο του καθρέφτη στη "φαινομενολογία του πνεύματος" του Χέγκελ, αλλά κάπως έτσι είναι. Και πάλι, υπέροχο!