Μοναξιά

Η μοναξία δεν είναι "ένα πιάτο που τρώει κανείς μόνος του" και μόνον αυτό. Γιατί σε αυτή την περίπτωση θα σκεφτεί κανείς εύλογα ότι ίσως μπορεί να βρεθεί σε ένα τραπέζι με ένα πιάτο, ένα κουτάλι* και τίποτε άλλο.

Αντίθετα όμως, θα έλεγα ότι η μοναξιά είναι ένα πιάτο, ένα κουτάλι, και μια παρέα ανθρώπων με οικείες φυσιογνωμίες τριγύρω να σε κοιτάνε στα μάτια - όταν βουτάς το κουτάλι στο υγρό - και στο στόμα - όταν το καταπίνεις.

Φυσάει, γενικά. Φυσάει στον ύπνο μου, φυσάει όταν ξυπνάω με φύκια να στολίζουν τα δόντια μου, φυσάει στο μονοπάτι και μου κλείνει τα μάτια, φυσάει στο μηχανάκι και μου πετάει το καπέλο, φυσάει στο tweetdeck και φυσάει στο λογαριασμό όψεως που διατηρώ σε ένα πιστωτικό* ίδρυμα.

Αφού φυσήξει αρκετά, έχω μείνει μόνος με το κουτάλι στο στόμα. Λείπει το πιάτο, η παρεά και το τραπέζι.

Ο ουρανίσκος μου με καταλαβαίνει.

* Ναι κουτάλι, αφού οι μοναχικές μπουκιές έχουν τη μαλακότερη φύση, την υγρή, ώστε να μη συμπιέζονται.

* Όλες οι συμφωνίες βασίζονται στην πίστη. Μέχρι τον απόλυτο ισοσκελισμό, κάποιος θα οφείλει σε κάποιον. Γι αυτό χρειαζόμαστε την πίστη ή έστω έναν Λεβιάθαν να κρατά τα χαλινάρια της ανταγωνιστικής μας φύσης.
Λεβιάθαν: Ο Τόμας Χομπς το 1651 έγραψε τον Λεβιάθαν, (Leviathan or the Matter, Form and Power of a Comonwealth Ecclesiastical and Civil), το σπουδαιότερο έργο του. Ο άνθρωπος δεν έχει αγαθή φύση, υποστηρίζει ο φιλόσοφος, αλλά είναι εκ φύσεως εγωιστής και ηδονιστής. Το ότι τα ανθρώπινα κίνητρα σχηματίζονται εκ φύσεως από προσωπικό συμφέρον, θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες. Ανεξέλεγκτοι οι άνθρωποι, και καθοδηγούμενοι από την εσωτερική δυναμική, το πιθανότατο είναι πως θα αλληλοκαταστραφούν. Για να διατηρηθεί η κοινωνική ειρήνη, ο Χομπς δημιουργεί κάποιο τέχνασμα, τον Λεβιάθαν, το Κράτος, είτε με τη μορφή της απόλυτης μοναρχίας είτε της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το σημαντικό στοιχείο είναι ότι αυτό το Κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας και της απόλυτης εξουσίας. Ως ανταπόδοση προς τον άνθρωπο το Κράτος ασκεί αυτήν την απόλυτη εξουσία μόνον υπέρ της διατήρησης της κοινωνικής ειρήνης.