Σελίδες

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

η σύγχρονη εξορία




Το μεγάλο πρόβλημα στην εποχή του μετανεωτερισμού είναι ότι οι δικές μας εξορίες και φυλακές δεν είναι τόσο κάθετες και απόλυτες, στην μορφή και την όψη, όπως οι δικές σας. Τα δικά σας ήταν μέσα την εποχή του νεωτερισμού, εύκολα αναγνωρίσιμα. Τυπολογικά και μορφολογικά. Άουσβιτς, Γυάρος, Κούβα, Τοίχος του Βερολίνου κοκ. Ελάτε όμως τώρα στη δική μας εποχή. Ελάτε να δείτε και να βρείτε τις δικές μας φυλακές και εξορίες. Ελάτε να μας δείτε εξορισμένους μέσα στην ίδια μας την πόλη, χωρίς δημόσιους χώρους, χωρίς πλατείες...φυλακισμένους μέσα στα ίδια μας τα σπίτια. Ελάτε να κάνετε τους διαχωρισμούς. Να ξεχωρίσετε τον προλετάριο από το μικροαστό, το μετανάστη από τον προύχοντα, το βολεμένο από τον αριστοκράτη. Ελάτε να βρείτε το συνταξιούχο του δημοσίου στα 50 του με 2500€ σύνταξη να πίνει καφέ στη Μητροπόλεως και να παραπονιέται για την αναδρομική μείωση της σύνταξής του. Ελάτε να βρείτε τον αλτρουισμό, παρατεταγμένο δίπλα σε τσάντες που πωλούν μαύροι λαθρομετανάστες. Ελάτε να βιώσετε 500€ μικτά χωρίς άδειες, υπερωρίες και επιδόματα και να διαδηλώσετε για να παραμείνετε στο ίδιο καθεστώς μόνο και μόνο γιατί δεν θέλετε να βγείτε ξανά στην ανεργία. Ελάτε να ταξιδέψετε με τον ελεγκτή της εφορίας σας σε ένα κόσμο φοροαποφυγής και φοροδιαφθοράς. Ελάτε να νομιμοποιήσετε αυθαίρετα με τον κομμουνιστή πολεοδόμο της νομαρχίας σας που θα λαδωθεί, έτσι ώστε να κάνει τα στραβά μάτια στο αυθαίρετό σας. Ελάτε στο βασίλειο της παρανομίας, που έχει χτιστεί πάνω στην ισοπεδωτική λογική ότι «δεν έχω άλλη λύση από το να κλέψω ένα κράτος που με κλέβει». Ελάτε στην εποχή του μετανεωτερισμού. Εδώ που οι διαχωριστικές γραμμές δεν είναι πια μεταξύ ανατολής και δύσης, πλούσιου και φτωχού, αριστερού και δεξιού. Ελάτε να βρείτε τη διαφορά ανάμεσα στον ευνοημένο δημόσιο υπάλληλο και στον αδικημένο ελεύθερο επαγγελματία, στον πλούσιο δημόσιο υπάλληλο και τον φτωχό τοπογράφο μηχανικό, στον πλούσιο κομμουνιστή και το φτωχό δεξιό, στον τεμπέλη κομμουνιστή και στον εργάτη σοσιαλιστή. Η γοητεία του different. Η βασιλεία του απροσδιόριστου. Η κυριαρχία του ασαφούς. Ζούμε σε ένα μετανεωτερικό κόσμο. Και οι σύγχρονες εξορίες μας είναι σαφώς πιο ασαφείς...

15 σχόλια:

Tic Tac είπε...

Ηλθον-ειδων-εμεινα!

SaLaMi-EdAfOuS είπε...

Ελάτε να δειτε εμάς να ζούμε όλα αυτά και καθόμαστε στην τηλεόραση μπας και γίνει κάτι..ελάτε να δείτε τα παρκαρισμένα στον δρόμο και στα πεζοδρόμια να κλείνουν την κυκλοφορία και κάποια τετράγωνα πιο κάτω μπάτσους να γράφουνε παράνομα παρκαρισμένα που όμως δεν ενοχλούν.Ελάτε να δείτε την αδικία να βασιλεύει.Ελάτε να...

GP Bozaglykoudis είπε...

Αν δε το έχεις κάνει ήδη, σου προτείνω να διαβάσεις τον "Αναρχικό Τραπεζίτη" του Πεσόα.
Συγχαρητήρια για τα κείμενα σας παιδιά!
Φιλικά
Begemot

Αντωνης είπε...

Απάντηση εμπνευσμένη από το ιδιαίτερα χρήσιμο για μένα και τους δικούς μου προβληματισμούς σχόλιό σου: http://radicaldesire.blogspot.com/2010/01/7.html

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΖΕΝΑΚΟΣ είπε...

Αγαπητοί,

Πολύ ωραία η ανάρτησή σας, ωστόσο, μου δημιουργεί μερικά ερωτήματα:

Ίσως έχω συνηθίσει, λόγω επαγγέλματος, να καταλαβαίνω κάτι συγκεκριμένο με τον όρο «μετανεωτερικότητα». Με λίγα λόγια, καταλαβαίνω την απόπειρα άσκησης κριτικής στη νεωτερικότητα, μέσω της αποκάλυψης κρυφών ή μη πρόδηλων ιεραρχιών που υπάρχουν στις νεωτερικές ιδεολογίες. Εσείς, από την άλλη, χρησιμοποιείτε το «μετανεωτερικό» ως περίπου συνώνυμο του «νεφελώδους». Αναρωτιέμαι γιατί. Δεν μου φαίνεται καθόλου απαραίτητο στον κατά τα άλλα ελκυστικό συλλογισμό σας.

Επίσης, η εικόνα που περιγράφετε, θα είχε ίσως πολλά να κερδίσει από αυτό που περιγράφει ο Αντώνης στο ποστ που σας παραθέτει πιο πάνω, από τη συνειδητοποίηση, δηλαδή, ότι η ταξική συνείδηση δεν είναι σταθερή και αντικειμενική. Γι' αυτό και η εικόνα σας είναι λιγότερο χρήσιμη σε σχέση με μια ανάλυση των «ταυτοτήτων» και περισσότερο σε σχέση με τη διαστροφή που παρατηρείται σε ορισμένα συγκεκριμένα φαινόμενα, όπως π.χ., ο συνδικαλισμός: ενώ η ιστορική χρησιμότητα του συνδικαλισμού είναι μάλλον η διεκδίκηση από το ιδιωτικό κεφάλαιο, η δράση του στην Ελλάδα είναι μάλλον η διεκδίκηση από το κράτος.

Καλή χρονιά.

MrT είπε...

1) σαλάμι μπορείς να βάλεις πολλά ελάτε να...αλλά το κείμενο ήταν περισσότερο ένα παιδί του περασμένου Δεκέμβρη και της προσπάθειάς μου να "ακούσω τα παιδιά" (θεέ μου πρετεντέρη μου θυμίζω)...αλλά ας είναι...τα δέχομαι...

2) ευχαριστώ begemot...μόλις βρω χρόνο θα το αρπάξω το βιβλίο

3) (συνολικά για αντώνη και αυγουστίνο) το κείμενο όπως έγραψα παραπάνω αναφέρεται όχι τόσο στο ταξικό, όσο στο ασαφές που δείχνει πια να κυριεύει τις κοινωνίες μας. σίγουρα απλώνει πλοκάμια στο ταξικό, το αριστερό κλπ...αλλά κυρίως στο μυαλό μου (και συγχωρέστε τις παρανοήσεις, αλλά αυτά που είχα στο μυαλό μου, τα εξέθεσα σε μία παράγραφο, για να μην πιάσω άπειρο χώρο στο μπλογκ)...είναι κυρίως η διαφορά "παλιάς και νέας" κοινωνίας, παλιάς και νέας γενιάς. δεκτή όμως και η συνέχειά σου αντώνη σε ένα άλλο μοτίβο...
όσο για τον όρο μετανεωτερικότητα...ως άνθρωπος που προσπάθησε να ξεκινήσει διδακτορικό πάνω στον όρο και σταμάτησε γιατί τον απέτρεψε ο καθηγητής του (?!*%), ο όρος είναι τόσο ασαφής και ο ορισμός αδύνατος...αλλά για εμένα πια, μετανεωτερικότητα δεν είναι ΤΟΣΟ η αντίθεση-δραση-κριτική στη νεωτερικότητα, ΟΣΟ οι νέες ποιότητες της ίδιας της ασαφούς μετανεωτρικότητας, μίας νέας εποχής, έπειτα από τη νεωτερική. δεν είναι τόσο ο ντεριντά που με κατευθύνει σε αυτή τη σκέψη, όσο ο φουκώ (αν αυτό σου λέει κάτι)...σόρρυ για το σεντόνι...ΑΜ

Αντωνης είπε...

Γράφω μετά από ξενύχτι με φίλους που έχω να τους δω καιρό και υπό την επήρρεια, ελπίζω όμως αρκετά νηφάλιος για να σου πω ότι σε ό,τι με αφορά το κείμενό σου ήταν καταλύτης σκέψης και σε ευχαριστώ πολύ που το έγραψες.

Αυτό το πράγμα που έγινε ανάμεσά μας είναι κριτικός και συντροφικός διάλογος που υπάρχει ανάγκη να γίνει και να συνεχιστεί και από άλλους και αλλού.

Και λυπάμαι που άφησες το διδακτορικό ανολοκλήρωτο. Όλοι όσοι αναρωτιούνται γνήσια φέρουν την ελπίδα για το μέλλον και πρέπει να ενθαρρύνονται.

Συντροφικά,
Αντώνης

OXΙά είπε...

Μ' άρεσε πολύ. Πάρα πολύ.

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΖΕΝΑΚΟΣ είπε...

Το κείμενο πάντως είναι πολύ ερεθιστικό. Ίσως να ξανασκεφτείτε και το διδακτορικό;

a.brakatsoulas είπε...

παιδιά...το διδακτορικό δεν σταμάτησε...απλά άλλαξε θέμα...μην ανησυχείτε...σε μερικά χρόνια θα είμαι άλλος ένας στη λίστα των over-qualified!!!

(ευχαριστώ και πάλι)

unpause είπε...

Ωραίο, και ναι γενικά συμφωνώ και επαυξάνω!
Όμως έχω κι εγώ -ως ένας υποψήφιος over-qualified της μετα-νεωτερικότητάς- τις μικρο-ενστάσεις μου.
Η νεωτερικότητα όπως λες είχε πιο σαφείς διαχωρισμούς και συμφωνώ, αλλά ίσως έγιναν πιο σαφείς σε εμάς ως υποκείμενα μιας μετα-κατάστασης που μελετάμε πια από απόσταση την προηγούμενη...
Οι νέοι δυσδιάκριτοι διαχωρισμοί της εποχής μας είναι γεγονός, όπως είναι επίσης γεγονός ότι ίσως δεν έχουμε ακόμα τα εργαλεία να τους κατανοήσουμε (δουλεύουμε όμως για να τα βρούμε). Δεν συμφωνώ όμως ότι οι νεωτερικοί διαχωρισμοί δεν υπάρχουν πια. Ήμαστε επίσης, ολοένα και περισσότερο, μάρτυρες μιας επανεμφάνισης των ίδιων, αλλά μεταλλαγμένων διαχωρισμών τους οποίους για να μπορέσουμε να τους περιγράψουμε πρέπει να εντάξουμε τις εκδηλώσεις τους στο νέο σύγχρονο πλαίσιο.
Έτσι, για παράδειγμα, η γραμμή μεταξύ ανατολής και δύσης γίνεται ευρωπαϊκό μεταναστευτικό πρόβλημα και εκδηλώνεται από τα αστυνομικά τμήματα των μητροπόλεων μέχρι τα νέα ακριτικά "στρατόπεδα συγκέντρωσης" - κέντρα φιλοξενίας μεταναστών και από τις νέες δυνάμεις ελέγχου τύπου frontex μέχρι τη μετατροπή της νεωτερικής κυπριακής πράσινης γραμμής σε σύνορο της ευρώπης και πύλη εισροής παράνομων μεταναστών.

Αυτό που θέλω τελικά να πω είναι πως στη νέα εποχή του μετανεωτερισμού οι διαχωριστικές γραμμές παραμένουν μεταξύ ανατολής και δύσης, πλούσιου και φτωχού, αριστεράς και δεξιάς, αλλά ταυτόχρονα αποκτούν και τόσες άλλες παγκόσμιες αλλά και τοπικές διαστάσεις που είναι δύσκολο (ακόμα) να τις περιγράψουμε - νεοδιαχωρισμοί σε μια ολοένα και πιο πολύπλοκα διασπασμένη μετά-παγκόσμια και δια-τοπική κοινωνία.

Yo!

MrT είπε...

δεν είναι ένσταση...είναι σωστή παρατήρηση...

agreed

yo

Νίτσα Μαρούδα είπε...

Άμα ξαναπείς τέτοια βρωμόλογα θα σου βάλω πιπέρι στο στόμα! άκου μετανεωτερικότητα!!!κάτσε να γυρίσεις στο σπίτι και θα σε φτιάξω εγώ!νηστικό θα σ'αφήσω! ήθελα να ξερα στο διάλειμμα τα ακούς και τα ξεσηκώνεις?δε θα τα πιάσω τα βρωμόπαιδα κι αυτά έτσι και ξανακούσω ντεριντά μαύρο φίδι που σ'έφαγε κακομοίρη μου!θα μας σχολιάζει όλη η γειτονιά βρε!!!θα σε φάω αααχ!!

idealhsths είπε...

ολη η γειτονιά πάντως φαίνεται ν ατο χαίρεται το ..αυτό πως το είπες το Ντεριντά ένα πράμα.

θετικές σκέψεις κ σε εμέ Αναστάσιε το κείμνεο . αρκετά συγκεκριμένη κ καθαρή η σκέψη (..κ χέσε τη σύγχυση ακαδημαικά)

;)
εύyeah

MrT είπε...

α ρε ιδεαλ και νίτσα...πάντα τα πιο σουρεαλιστικά σχόλια...για αυτό σας αγαπάω και τους δύο και κάποια στιγμή ελπίζω να σας δω και νύφη-γαμπρό στην εκκλησιά...