Πως πέρασα στις Νύχτες Πρεμιέρας

5η χρονιά μου στο Φεστιβάλ και η πρώτη χωρίς διαρκείας γιατί έχω την αίσθηση ότι μαλακίστηκαν λίγο οι διοργανωτές (τέλειωσαν 5 μέρες πριν αρχίσει...).Είδα όμως κάμποσα ταινιάκια με εισιτήριο ή προσκλήσεις και πολύ λίγα που ξεχώρισαν.Χρονολογικά λοιπόν:

Blood Tea and Red String - Κόκκινη Κλωστή Δεμένη μες στο Αίμα Ποτισμένη (Christiane Cegavske, USA): Πολύ μέτριο stop-motion animation με αριστοκράτες ποντίκια,φτωχούς αλλά τίμιους λύκους(αλεπούδες ή κάτι τέτοιο) και ένα βάτραχο.Αν έχετε δει αδερφούς Quay ή Svankmajer δεν έχει καμία τύχη.Κ έκανε και 16 χρόνια να το γυρίσει(?).Δεν θέλω να γίνω κακός αλλά get a job!
Daisies - Μαργαρίτες (Vera Chytilova, Tsechoslovakia - 1966): Ένα απο τα καλύτερα που είδα, σούπερ αναρχικό χιούμορ κ ύφος, πολύ ωραία ιστορία και νοηματικά πιο επίκαιρο απο ποτέ μάλλον.Κατεβάστε το απο κανα p2p τύπου emule.
Μικρού μήκους Α': Φέτος οι μικρού μήκους του φεστιβάλ ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση.Η απόλυτη μετριότητα.Ξεχώρισαν ελάχιστα.
a Darkness Swallowed - Βουτιά στο Σκοτάδι (Betzy Bromberg, USA):Έλεος!!Οι πειραματίλες πάντα είναι του ύψους ή του βάθους αλλά αυτό έπιασε πάτο για πλάκα.Τύπισσα προσπαθεί να πιάσει το νόημα του κόσμου τραβώντας τις λεπτομέρειες της φύσης.Σαν να προτοαγόρασες κάμερα και να τραβάς ότι μαλακία σου κατέβει στο κεφάλι απο πολύ κοντά, γιατί σου φαίνεται ωραίο.βάλε και άθλια μουσική κ είσαι έτοιμος για φεστιβάλ..Ευτυχώς είχε και μια μικρού μήκους του Jay Rosenblatt που οπτικοποιούσε πανέμορφα ένα ποίημα.Αξίζει ο Rosenblatt πάρα πολύ.Αν τυχόν πετύχετε κάπου το "Phantom Limb" ή το "Human remains" δείτε τα οπωσδήποτε(Και πείτε το κ σε μένα για να τα ξαναδώ ;)).
A Short Film About the Indio Nacional - Μια Σύντομη Ιστορία Για Ένα Συνηθισμένο Ανθρωπο (Raya Martin, Filippines): Για κάποιο ανεξήγητο λόγο οι Φιλιππινέζοι ανακάλυψαν τον βωβό κιν/φο το 2005 και 'γω σαν το μαλάκα ψάρωσα απο το πρόγραμμα που έλεγε ότι μοιάζει με Guy Maddin και πήγα να το δω.Καμία σχέση προφανώς.
L' Iceberg - Το Παγόβουνο (Dominique Abel, Fiona Gordon, Bruno Romy, Belgium): Πολύ καλό χιούμορ απο το Βέλγιο και τρεις πρώην κλόουν που πλέον γυρνάνε ταινίες να κινούνται μεταξύ παντομίμας και της απόλυτης σουρεαλιστικής ιστορίας.Μακάρι να βγει σε κανα dvd.
Den Brysomme Mannen - Ένας Διαφορετικός Άνθρωπος (Jens Lien, Norway): Αυτοί οι σκανδιναβοί νομίζω ότι δεν με απογοητεύουν ποτέ!Πολύ ιδιαίτερο, κάπου μεταξύ των κοινωνικών αρχών του Roy Andersson και τον ονειρικό κόσμο του Delicatessen!Καλή φάση.
The Pervert's Guide to Cinema - Κινηματογραφικός Οδηγός Για Διεστραμμένους (Sophie Fiennes, UK):Έπος!Ο φιλόσοφος/ψυχαναλητής Ζίζεκ δίνει την ερμηνεία του για κάποια απο τα έργα του 20ου αιώνα (απο Τσάπλιν κ Ταρκόφσκι μέχρι μάτριξ κ fight club) και καταλήγει στο συνολικό συμπέρασμα για το λόγο που παρακολουθούμε σινεμά.Θα ήθελα να τον παρακολουθώ σε κάποιο αμφιθέατρο ή να πίνουμε μπύρες παρέα και να μιλάει για ώρες.
La Niebla en las Palmeras - Ομίχλη στα Φοινικόδεντρα (Lola Salvador, Carlos Molinero, Spain): Ευτυχώς έσωσε την κατηγορία "σινεμά στο όρια". Πανέξυπνο κ ευρυματικό, ξεκινάει σαν ένα ντοκιμαντέρ/ψευτοντοκιμαντέρ και καταλήγει σε θεωρίες για τη μνήμη και τη σχέση ανθρώπου-φωτογραφίας.Και όλα αυτά με σχεδόν αποκλειστικά αρχειακό υλικό.
The Science of Sleep (Michel Gondry, France):Ο Gondry είναι θεός βασικά.Γλυκόπικρος όσο οι belle & Sebastian στα καλά τους και πιο παιχνιδιάρης απο ποτέ.δείτε το στάνταρ,βλέπε και το πόστ της new in Town απο κάτω.
Μικρού μήκους Β': Όπως μικρού μήκους Α' και χειρότερα.
La Battaglia di Algeri - Η Μάχη της Αλγερίας (Gillo Pontecorvo, Algeria/Italy - 1966): Πολύ ωραία μυθοπλαστική αναπαράσταση της απελευθέρωσης της Αλγερίας απο τους Γάλλους με πολλά βραβεία και μεγάλη φήμη,Αξίζει πραγματικά.
Scorpio Rising (Kenneth Anger, 1963)-Pink Narcissus - Ροζ Νάρκισσος (James Bidgood, 1971): Δεν κατάλαβα γιατί η ταινία του Anger έχει αποκτήσει τέτοιο μύθο,μόνο το μοντάζ και η χρήση της μουσικής ίσως αξίζαν.Για ιστορικούς λόγους και μόνο. Το pink narcissus δεν το είδα ολόκληρο αλλά αν σας ψήνουν φιλήδονα αγοράκια στο απόλυτο ροζ να κοιτιούνται στον καθρέφτη και να γλύφουν τα δάχτυλα τους,μπορεί να σας αρέσει.

Αυτά, άντε και του χρόνου...