Παύση… Παύση στο χρόνο, και τις αναμνήσεις μιας περασμένης, αλλά όχι ξεχασμένης, εποχής.
Παύση εκεί που όλα είναι όμορφα, εκεί που είναι πάντα Άνοιξη, που ποτέ δεν βρέχει και που μια καρδιά μόνη αντέχει.
Παύση σε έναν κόσμο που μπορεί να μπει σε μια φούσκα, μια φούσκα από αυτές τις σαπουνόφουσκες ξέρετε, αλλά μεγάλη, πολύ μεγάλη, τόση που να χωράει όλο το καλό μέσα και δυνατή, τόσο δυνατή που να κρατάει έξω όλα αυτά που μας ενοχλούνε στην καθημερινή πορεία του χρόνου, που κυλάει και κυλάει και δεν σταματάει, αλλά όμως είναι σχετικός... κάποτε τρέχει και κάποτε μας τυραννάει με το να μην το κουνάει.
Αφού γίνεται και είναι σχετικός γιατί να μην μπορούμε να ελέγχουμε τον ρυθμό του?
Τώρα θέλω να έχω χρόνο, χρόνο να κάνω όλα αυτά που πάντα ήθελα.. Παύση, είναι απλά μια εγκεφαλική κατάσταση, την έχουμε ζήσει και την ξέρουμε! Να κυλάει αργά ο χρόνος να μην τελειώνει και όταν πάλι θέλουμε να.. πλέει να παίζει.!
Παίξε χρόνε το παιχνίδι σου παίξε και άσε μας τώρα εμάς χαμένους στις πτυχές σου να προσπαθούμε να σε ελέγξουμε με σχετικότητες και άλλα τέτοια περίεργα του μυαλού μας του μικρού αλλά και τόσο μεγάλου, όσο όλη μας η πραγματικότητα!!
1 σχόλιο:
Excellent, love it! » » »
Δημοσίευση σχολίου